Η Ελβετίδα «αμαζόνα» εξιστορεί στο «Θάρρος» τη συγκλονιστική «επανεκκίνηση» στη ζωή της!
Απόψε στις 7.30 η προβολή του ντοκιμαντέρ «Βουκεφάλας» στο 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ στην Καλαμάτα!
Μια συγκλονιστική αληθινή ιστορία, που δεν πρέπει να χάσετε, προβάλλεται απόψε στις 7.30 στο αμφιθέατρο του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας, στο πλαίσιο του 4ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας.
Η Celine van Till, «αμαζόνα» της Εθνικής Ομάδας Ιππασίας Ντρεσάζ της Ελβετίας, υπέστη σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι σε ένα δραματικό ατύχημα. Ήταν μόλις 16 ετών. Σε κώμα για εβδομάδες, συνήλθε έχοντας χάσει την ικανότητα να μιλά και να περπατά. Ο «Βουκεφάλας» είναι ένα φιλμ για τη ζωή της, το πάθος και το πεπρωμένο της. Το «ντοκιμαντέρ» ανακαλύπτει αυτή την όμορφη νέα γυναίκα και την απίστευτη θέλησή της, όχι μόνο να επιβιώσει, αλλά και να ιππεύσει ξανά – και να τα καταφέρει να βρεθεί στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016.
Η Celine βρέθηκε στην Καλαμάτα τις προηγούμενες μέρες και το «Θάρρος» τη συνάντησε κατά την επίσκεψή της στο Σύλλογο «Ιππόσχεση» στο Ασπρόχωμα, που ειδικεύεται στη θεραπευτική ιππασία, σε ευπαθείς κοινωνικές ομάδες.
H «αμαζόνα» από την Ελβετία μάς περιέγραψε τη συγκλονιστική της εμπειρία, στέλνοντας παράλληλα «μήνυμα ζωής» και αυταπάρνησης σε ό,τι μας κρατά «καθηλωμένους»…
TRAILER BUCEPHALE from Framevox on Vimeo.
-Πότε ξεκίνησες την ιππασία;
Ξεκίνησα από την ηλικία των 6 χρόνων… Κάνω ιππασία 20 χρόνια τώρα. Ήθελα να ξεπεράσω τις «φοβίες» μου να συνυπάρχω με άλλα παιδιά, καθώς ήμουν αρκετά ντροπαλή. Η ιππασία με βοήθησε σε αυτό πολύ. Μερικά χρόνια αργότερα ξεκίνησα να κάνω πρωταθλητισμό στο άθλημα της ιππασίας στο «ντρεσάζ»
-Τι θυμάσαι από το ατύχημα που είχες;
Η αλήθεια είναι ότι δε θυμάμαι στην πραγματικότητα… Είχα ένα τρομερό ατύχημα κατά τη διάρκεια ενός αγώνα ιππασίας πριν ακριβώς από 10 χρόνια, τον Ιούνιο του 2008, όταν ήμουν 16 χρόνων. Το ατύχημα μου προκάλεσε σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και για ένα μήνα ήμουν σε κώμα, ενώ για έναν ακόμα ήμουν «φυτό» ουσιαστικά. «Ξύπνησα» ξαφνικά σαν ένα «κλικ» της ζωής, αλλά ουσιαστικά ήμουν τετραπληγική… Δεν μπορούσα να περπατήσω, δεν μπορούσα να μιλήσω, δε θυμόμουν τίποτα… Όλα έπρεπε να τα μάθω από την αρχή…
-Πώς έπειτα από ένα τόσο τρομερό ατύχημα που είχες με το άλογο αποφάσισες να επιστρέψεις στην ιππασία;
Τρεις μήνες περίπου μετά το ατύχημα και ενώ ακόμα συνερχόμουν από το κώμα, με τη βοήθεια της μητέρας μου και την άδεια του γιατρού πέρασα ένα Σαββατοκύριακο στο σπίτι μου, μαζί με την οικογένεια και τους φίλους μου. Άρχισα να νιώθω αρκετά καλύτερα… Λίγο πριν τελειώσει ο χρόνος και έπρεπε να επιστρέψω ξανά στην κλινική είχα την πρώτη συνάντηση με το άλογά μου… Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια τα συναισθήματά μου… Άντλησα τεράστια δύναμη εκείνη τη στιγμή για να συνεχίσω την προσπάθεια αποκατάστασης. Την επόμενη εβδομάδα έκανα όλες τις θεραπείες με πολύ μεγαλύτερη διάθεση… Σαν να είχα βρει και πάλι ένα στόχο για τη ζωή… Περίπου 4 μήνες μετά το ατύχημα και ενώ βρισκόμουν σε αναπηρικό καροτσάκι, «κάθισα» ξανά με τη βοήθεια της μητέρας μου πάνω στο άλογό μου… Από εκείνη τη στιγμή ουσιαστικά ξεκινά μια νέα «ιστορία». Μια νέα «ζωή»… Δύο χρόνια αργότερα έγινα μέλος της Ελβετική Παραολυμπιακής Ομάδας Ιππασίας και ξεκίνησα να διαγωνίζομαι στο άθλημα που έκανα από παιδί. Κέρδισα δύο ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, δύο παγκόσμια και παραβρέθηκα στους Παραολυμπιακούς του Ρίο το 2016… Ήταν μια μοναδική εμπειρία… Μέσω της ιππασίας επανήλθα στη ζωή…
-Το ντοκιμαντέρ πώς προέκυψε;
Μια σκηνοθέτις με προσέγγισε και ήθελε να κάνει μερικά γυρίσματα. Τελικά ενδιαφέρθηκε και μια ελβετική παραγωγή και έτσι προέκυψε κάτι πολύ μεγαλύτερο απ’ αυτό που αρχικά περιμέναμε. Το «ντοκιμαντέρ» κυκλοφόρησε μέσα στο 2017. Μερικούς μήνες πριν…
-Γιατί «Βουκεφάλας»;
Νομίζω πως ο Βουκεφάλας, το άλογο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ταιριάζει και στη δική μου ιστορία… Αυτός φοβόταν τη σκιά του και έπρεπε να το ξεπεράσει… Έτσι και εγώ φοβόμουν την επιστροφή στη ζωή μετά το ατύχημα που είχα και έπρεπε να το ξεπεράσω… Το δικό μου άλογο, πάντως, το λένε «Αμάντα».
-Ύστερα απ’ αυτή την τόσο μεγάλη περιπέτεια που είχες, τι θα συμβούλευες τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες;
Θα συμβούλευα όλους τους ανθρώπους να βρουν το δικό τους «πάθος». Το «πάθος» είναι αυτό που σε οδηγεί στη ζωή, δίνοντάς σου ενέργεια… Χωρίς πάθος δεν υπάρχει ζωή
-Τα όνειρά σου για το μέλλον;
Στα άμεσα σχέδιά μου είναι η προετοιμασία για τους Παραολυμπιακούς του 2020 στο Τόκυο. Αυτή τη φορά, βέβαια, σκοπεύω να αλλάξω άθλημα και να ασχοληθώ με το στίβο… και μάλλον με τα 400 μέτρα. Είναι η πρώτη φορά που ανακοινώνω ουσιαστικά αυτή την αλλαγή…
Των Κώστα Γαζούλη & Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
