Από την Καλαμάτα… στην Πάτρα… από εκεί Τουρκία… και τώρα Αλγερία. Αυτή είναι η διαδρομή που έχει ακολουθήσει ως τώρα ο Καλαματιανός πολιτικός μηχανικός, Βασίλης Σαραντόπουλος, ο οποίος μιλά σήμερα στο «Θάρρος» για τη ζωή στο εξωτερικό:
-Πόσο καιρό εργάζεσαι στο εξωτερικό και πόσο εύκολη ήταν η απόφασή σου να φύγεις;
Στο εξωτερικό εργάζομαι από το 2010. Έζησα και εργάστηκα στο Denizli της Τουρκίας, μια βιομηχανική πόλη ανατολικά της Σμύρνης, για 3,5 χρόνια. Τους τελευταίους μήνες ζω και εργάζομαι πλέον μόνιμα στην πόλη Laghouat της Αλγερίας. Η απόφαση να φύγω ήταν εύκολη. Οι δυσκολίες εύρεσης εργασίας στην Ελλάδα με έκαναν αρχικά να σκεφτώ το εξωτερικό και όταν αργότερα μου παρουσιάστηκε η ευκαιρία να εργαστώ για μεγάλα και διεθνή έργα, δεν άργησα να την «αρπάξω». Η ιδέα να συνεργαστώ με εταιρείες από όλο τον κόσμο και να μάθω από αυτές με έκανε να αποφασίσω μέσα σε λίγες μέρες.
-Δυσκολεύτηκες στην ανεύρεση εργασίας στη χώρα που βρίσκεσαι;
Στην περίπτωσή μου βρήκα τη δουλειά από την Ελλάδα, οπότε όχι δε δυσκολεύτηκα. Η δυσκολία στην ανεύρεση είχε προηγηθεί στην Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά, από τη διαμονή μου στην Τουρκία κατάλαβα ότι υπάρχουν αρκετές και καλές ευκαιρίες για νέους μηχανικούς, ειδικά στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη, χωρίς να απαιτείται οπωσδήποτε η γνώση της τουρκικής γλώσσας.
Όσον αφορά στην Αλγερία, τα πράγματα είναι αρκετά δύσκολα και διαφορετικά.
-Πώς αντιμετωπίζουν τους Έλληνες στη χώρα που ζεις;
Πριν φύγω για την Τουρκία σκεφτόμουν έντονα αυτό το θέμα. Αναρωτιόμουν, όντως, πώς αντιμετωπίζουν οι Τούρκοι τους Έλληνες. Από τις πρώτες, όμως, μέρες κατάλαβα ότι έχουν τις καλύτερες εντυπώσεις και αρκετή συμπάθεια προς εμάς. Είναι φιλικοί, πρόθυμοι να σε βοηθήσουν και να σε εξυπηρετήσουν. Η πρώτη τους λέξη, όταν τους λες πως είσαι Έλληνας, είναι «γείτονας» και η δεύτερη «αδελφός». Πολλές φορές θα βρεις κάποιον να σου πει ότι έχει ένα συγγενή στην Ελλάδα ή πέρασε από την Ελλάδα και θα σου διηγηθεί μια ιστορία για εκεί.
Στην Αλγερία, οι άνθρωποι είναι επίσης πολύ φιλικοί και χαμογελούν, όταν τους λες ότι ζεις στη χώρα τους.
-Τι θα ήθελες να μεταφέρεις από την κουλτούρα της εκεί ζωής σου στην Ελλάδα;
Τόσο η Αλγερία όσο και η Τουρκία είναι μουσουλμανικά κράτη και ο καθημερινός τρόπος ζωής και η κουλτούρα τους βασίζεται σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό στη θρησκεία τους. Όλη αυτή η στάση ζωής έρχεται σε αντίθεση με τον τρόπο ζωής στην Ελλάδα. Παρ’ όλα αυτά, δύο αντιλήψεις οι οποίες είναι κοινές στις δύο χώρες μού έχουν κάνει εντύπωση και θα ήθελα να τις έχουμε σε μεγαλύτερο βαθμό και στη χώρα μας. Η πρώτη είναι ο απλός τρόπος ζωής τους. Χαίρονται και διασκεδάζουν με πολύ απλά καθημερινά πράγματα, όπως μια βόλτα με φίλους στην παραλία ή στο εμπορικό, με κάποιο πικνίκ στο πάρκο, με ένα πρωινό σε μια καφετέρια της γειτονιάς, να παίζουν μουσική σε σπίτια φίλων και να τραγουδούν.
Η δεύτερη είναι ο σεβασμός που έχουν στην αξία της οικογένειας. Βρίσκουν χρόνο να περάσουν με την οικογένειά τους, σέβονται τους μεγαλύτερους σε ηλικία και είναι υπερπροστατευτικοί με τους νεότερους.
-Τρία πράγματα που πρέπει κάποιος να δει, αν επισκεφτεί την πόλη που βρίσκεσαι…
Η πόλη που ζω λέγεται Laghouat και βρίσκεται 400 χλμ. νότια από το Αλγέρι, την πρωτεύουσα. Αποτελεί το βόρειο σύνορο της Σαχάρας και είναι περισσότερο ένα διοικητικό κέντρο πάρα τουριστικός προορισμός. Παρ’ όλα αυτά, ο επισκέπτης μπορεί να επισκεφτεί το λαογραφικό μουσείο της πόλης, να περάσει λίγες ώρες και να πιει το παραδοσιακό τσάι στις σκηνές των βεδουίνων, να συζητήσει μαζί τους και να δει τις καμήλες τους. Από εδώ ξεκίνησε η επανάσταση εναντίων των Γάλλων, μια πόλη με πλούσια ιστορία και έναν αυθεντικό αραβικό χαρακτήρα. Μερικά χιλιόμετρα νοτιότερα βρίσκεται η πόλη Ghardaia, που από το 1982 συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO και αξίζει κανείς να την επισκεφτεί.
-Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο από την Καλαμάτα;
Αυτά που μου λείπουν από την Καλαμάτα νομίζω είναι ο ήλιος της, η θάλασσά της, τα πολύ ωραία και κοντινά μέρη που την περιβάλλουν, το ωραίο φαγητό, οι παλιοί φίλοι, καθώς και ο ήρεμος και μη-αγχωτικός τρόπος ζωής των κατοίκων της.
-Σκέψη για επιστροφή υπάρχει στο μυαλό σου;
Δε θα μπορούσε να μην υπάρχει στο μυαλό μου η σκέψη να γυρίσω στην Καλαμάτα. Εδώ μεγάλωσα, την πόλη αυτή την αγαπώ και θα ήθελα να επιστρέψω κάποια στιγμή. Τώρα έχω διαφορετικές προτεραιότητες, όμως, και μου αρέσει πολύ η δουλειά και η ζωή μου στο εξωτερικό. Όταν οι προτεραιότητές μου και οι συνθήκες αλλάξουν, η Καλαμάτα πάντα θα έχει μια θέση στις επιλογές μου.
Ποιος είναι ο Βασίλης
«Γεννήθηκα στην Καλαμάτα το 1983. Τελείωσα Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο στην Καλαμάτα. Το 2002 πέρασα στο Πανεπιστήμιο Πατρών στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών. Το 2010 εργάστηκα στην κατασκευή ηλεκτρικού σταθμού στους Αγίους Θεοδώρους Κορίνθου και την ίδια χρονιά συνέχισα στην κατασκευή μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικό αέριο ισχύος 780ΜW στο Denizli της Τουρκίας. Από τα τέλη του 2013 εργάζομαι στην Αλγερία για την κατασκευή μονάδας παραγωγής ενέργειας από φυσικό αέριο, ισχύος 590 ΜW, σε συνεργασία με την General Electric.
Των Κώστα Γαζούλη & Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
