Είναι γνωστό ότι με το Ν. 3852/2010 η αυτοδύναμη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου θέσπισε τον «Καλλικράτη» και για πρώτη φορά την αιρετή Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση.
Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου ομόφωνα η ΚΕ του ΠΑΣΟΚ έδωσε 12 χρίσματα στις αντίστοιχες αιρετές Περιφέρειες και για την Πελοπόννησο, τη στήριξή της στον ανεξάρτητο συνδυασμό Νέα Πελοπόννησος του Πέτρου Τατούλη.
Από αυτούς στις εκλογές του 2010 εξελέγησαν οι περισσότεροι, ανάμεσά τους και ο Π. Τατούλης, κατακτώντας μάλιστα την προεδρία της ΕΝΠΕ με τον Γ. Σγουρό.
Στις εκλογές του 2014 επανεξελέγησαν μόνον οι Κατσιφάρας στη Δυτική Ελλάδα, ο Αρναουτάκης στην Κρήτη και ο Τατούλης στην Πελοπόννησο, ο οποίος παρά τη στήριξη που είχε από τη Ν.Δ. του Σαμαρά, εξακολούθησε να απολαμβάνει τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και των βουλευτών και στελεχών του, παρά την έντονη προσπάθεια του συνδυασμού του Γιώργου Δέδε να πάρει αυτός τη στήριξή τους.
Η μετέπειτα, βέβαια, πορεία του να παραιτηθεί από Π.Σ. και να γίνει γενικός γραμματέας στο ΥΠΕΧΩΔΕ δικαίωσε αυτούς που του αρνήθηκαν τη στήριξη.
Σήμερα, εν όψει των περιφερειακών εκλογών του 2019, το Κίνημα Αλλαγής ως κεντρική επιλογή, και σωστά, έχει την αυτόνομη κάθοδο σε όλες τις Περιφέρειες της χώρας.
Αυτό, βέβαια, σημαίνει ότι υπάρχουν δύο περιπτώσεις. Μια εκεί που έχεις εκλεγμένους δικούς σου ή συνεργαζόμενους περιφερειάρχες και μια εκεί που είναι στην αντιπολίτευση. Και εκεί βέβαια που δεν έχεις περιφερειάρχες, είναι εύκολο και ψάχνεις για αυτόνομη κάθοδο είτε με τα παλιά είτε με νέα πρόσωπα.
Είπαμε παραπάνω ότι από τους περιφερειάρχες που στήριξε το ΠΑΣΟΚ το 2010 εξακολουθούν να υπάρχουν οι Κατσιφάρας, Αρναουτάκης και Τατούλης.
Και για μεν τους δύο πρώτους το Κίνημα Αλλαγής έχει καταλήξει, και σωστά, στην επαναστήριξή τους, ανεξάρτητα αν σήμερα δηλώνει ότι θα τους στηρίξει και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Για τον Τατούλη, που ειδικά μόνον αυτόν στήριξε το 2010 ως ανεξάρτητο υποψήφιο, φαίνεται ότι υπάρχει σιωπηρή απόρριψη της στήριξής του, χωρίς να έχει γίνει μέχρι σήμερα καμία αποτίμηση της τότε επιλογής μας.
Με μια πλειάδα συντρόφων Π.Σ. την πρώτη θητεία και με ένα μειωμένο για ευνόητους λόγους αλλά αξιόλογο αριθμό και στην τωρινή θητεία, η παράταξη Νέα Πελοπόννησος και ο Π. Τατούλης έχουν να επιδείξουν ένα αξιόλογο έργο, το οποίο στο ενδεχόμενο της μη στήριξής του, το απεμπολούμε χωρίς κάποιον σημαντικό λόγο.
Ιδιαίτερα αυτήν τη συγκυρία που για κάποιους δικούς της λόγους η Ν.Δ. δεν επιθυμεί να συνεχίσει τη στήριξή της που είχε δώσει το 2014 στον Τατούλη. Και μόνο αυτό το γεγονός είναι ένας επιπλέον λόγος να συνεχισθεί η στήριξη προς τον νυν περιφερειάρχη, η οποία ξεκίνησε το 2010, όταν η Ν.Δ. είχε υποψήφιο τον Δημήτρη Δράκο.
Θεωρώ ότι το Κίνημα Αλλαγής πρέπει να κάνει την αποτίμηση της συνεργασίας που είχαμε όλα αυτά τα χρόνια, από το 2010, με την Περιφερειακή Αρχή του Π. Τατούλη, η οποία κατά τη γνώμη μου στο ισοζύγιό της είναι θετικό.
Πέρα από τις θεσμικές θέσεις που κατέχουν ως αντιπεριφερειάρχες και πρόεδροι ΠΕ.ΣΥ. μέλη και στελέχη μας, το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών του 2015 δείχνει τη θετική συμβολή της Περιφέρειάς μας στο αποτέλεσμα της εκλογής των τριών βουλευτών σε όλες τις τριεδρικές εκλογικές Περιφέρειες της Πελοποννήσου (Αργολίδα, Αρκαδία, Λακωνία), τις οποίες, ως γνωστόν, τις κερδίζουν τα τρία πρώτα κόμματα του νομού. Η επιτυχία αυτή ήταν τυχαία; Δε νομίζω για όσους τουλάχιστον ξέρουν από πολιτική.
Όσον αφορά στους άλλους δύο νομούς, Κορινθία και Μεσσηνία, από το 2012 μέχρι και σήμερα, το ΠΑΣΟΚ-ΔΗΣΥΜ δεν έχει βουλευτή και η μόνη πολιτική θεσμική αναφορά του είναι η Αυτοδιοίκηση Α’ και Β’ βαθμού.
Ειδικά για εμάς τους Μεσσήνιους, που όλοι οι Δήμοι πρόσκεινται στη Ν.Δ. (πλην του Δήμου Μεσσήνης στην τρέχουσα μόνο θητεία), η μοναδική θεσμική αναφορά των φίλων μας στη Μεσσηνία ήταν η αιρετή Περιφέρεια με τις δομές της και τα στελέχη μας σε αυτήν, αντιπεριφερειάρχες και περιφερειακοί σύμβουλοι.
Εν κατακλείδι, θεωρώ ότι το θέμα του υποψήφιου περιφερειάρχη στην Πελοπόννησο πρέπει να εξετασθεί ως συνέχεια του 2010 με τα γνωστά, κατά τη γνώμη μου, θετικά αποτελέσματα μέχρι σήμερα.
Αυτονόητο νομίζω είναι και πιστεύω ότι θα πραγματοποιηθεί σύντομα, μια συνάντηση των στελεχών μας που από το 2010 συνεργάζονται με τον Πέτρο Τατούλη και της ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής, πριν καταλήξουν στην τελική τους απόφαση για την Πελοπόννησο.
Του Γιάννη Αργυράκη
πρώην αντιπεριφερειάρχη Μεσσηνίας, μέλους Κινήματος Αλλαγής
