Με αφορμή τις απόψεις του Σεβασμιωτάτου μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομου, σχετικά με την αιφνιδιαστική συμφωνία πρωθυπουργού και Μακαριωτάτου, που δημοσιοποίησε ο μητροπολίτης μας στα Μέσα Ενημέρωσης, νιώθω την ανάγκη δημόσια να τοποθετηθώ.
Η απόπειρα συμφωνίας που έγινε εν αγνοία της Ιεραρχίας, βιαστικά και αψυχολόγητα, άνοιξε τον ασκό του Αιόλου, τόσο στο εσωτερικό της Εκκλησίας όσο και στις σχέσεις της με την κυβέρνηση. Ήταν μια απόπειρα χονδροειδούς προεκλογικής εκμετάλλευσης της Εκκλησίας που ευτέλισε μια προσπάθεια θεσμικής μεταρρύθμισης σε ψηφοθηρικό δωράκι 10.000 προσλήψεων.
Η κυβέρνηση δεν τορπίλισε απλώς τη δική της πρωτοβουλία. Την κατέστησε πιο δύσκολη για τους επόμενους.
Το αιφνίδιο κοινό ανακοινωθέν Αρχιεπισκόπου και πρωθυπουργού αποτελεί μέρος μικροκομματικού σχεδιασμού, στο οποίον ενεπλάκη, έστω ανεπίγνωστα, και η Εκκλησία.
Η Ιεραρχία ως σώμα των Ιεραρχών της Εκκλησίας δε γνωρίζει την «ενός ανδρός αρχή». Έπρεπε να έχει συμμετοχή σε αυτή τη διαλεκτική με την κυβέρνηση, καθώς και το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως, που σκόπιμα κρατήθηκε έξω από τις συζητήσεις.
Οι μεγάλες αλλαγές και προοδευτικές τομές δεν μπορούν να αποφασίζονται σε μυστικές συνεννοήσεις. Η συνεννόηση μπορεί να είναι διακηρυκτικός στόχος σχεδόν όλων, η κουλτούρα που απαιτείται όμως είναι είδος εν ανεπαρκεία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δε φημίζεται για την ειλικρίνεια και τις σταθερές θέσεις του. Δεν έχει κανένα όραμα για τη μαρτυρία της Εκκλησίας στο σύγχρονο κόσμο και το διάλογο της Εκκλησίας με την κοινωνία και όχι με το κράτος.
Ο εφημεριακός κλήρος από την ώρα που θα βγει από το μισθολόγιο του Δημοσίου, ό,τι δεσμεύσεις και αν δώσει ο Τσίπρας σχετικά με τη μισθοδοσία, τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά, δεν τον εμπιστεύονται, θα ζουν σε μια συνεχή ανασφάλεια με ή χωρίς Τσίπρα. Το χάπι δε χρυσώνεται.
Ο ουσιαστικός διάλογος είναι ένα θετικό βήμα εξωστρέφειας σε θέματα που αγγίζουν τη συνύπαρξη, την ανοχή, τη σύγκλιση, τη σταθερότητα και ενότητα της πολιτείας και Εκκλησίας.
Σε αυτόν το δήθεν διάλογο ο μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος όρθωσε το ανάστημά του.
Με εμπειρία και γνώση εκφράζει την αγωνία του για το συγκεκριμένο deal, ενώ αναζητά τρόπους θεραπείας, χωρίς μισαλλοδοξία, με θάρρος, ειλικρίνεια και αυθεντικότητα. Η πορεία αυτή που ορθώς άνοιξε, είναι ένας δρόμος μακρύς, υπεύθυνος, που αναζητεί τη συναίνεση και συνεργασία.
Απαιτεί θυσία, προσφορά και προπάντων έξοδο από τα στενά όρια του κομματικού οφέλους.
Ο μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος Άνθρωπος με ξεκάθαρο, βαθύτατα εκκλησιαστικό και κοινωνικό λόγο, δε «μασά» τα λόγια του και αντιμετωπίζει τα θέματα χωρίς ιδεοληπτικές παρωπίδες. Πηγές με άριστη γνώση, λένε πως πρόσωπα και από τις δύο πλευρές, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο για το φιάσκο της περίφημης ιστορικής συμφωνίας.
Τέλος, εάν το «προσχέδιο συμφωνίας» τελούσε υπό την αίρεση της έγκρισης της Ιεράς Συνόδου, γιατί το κυβερνητικό ανακοινωθέν της 16ης Νοεμβρίου δεν επιφυλάσσει ρόλο ισότιμου συνομιλητού στην Ιερά Σύνοδο;
Αν η Ιεραρχία της Εκκλησίας ακολουθήσει το παράδειγμα του μητροπολίτου μας, κανείς δε θα μπορεί να υποτάξει και να κοροϊδέψει την Ιεραρχία και τον εφημεριακό κλήρο.
Του Μιχάλη Σούμπλη
