Τάκης Αναστόπουλος: «Το στοίχημα της νέας Αλλαγής θα κερδηθεί»

Ο Τάκης Αναστόπουλος μιλά στο «Θάρρος» για το πρόσφατο συνέδριο της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης»
 
 Με ούριο άνεμο στα πανιά της, μετά το επιτυχημένο και ενωτικό -σύμφωνα με τους διοργανωτές- συνέδριο, συνεχίζει η Δημοκρατική Συμπαράταξη το ταξίδι της προς τη συγκρότηση του νέου φορέα. Η επόμενη ημέρα των εργασιών βρίσκει το ομοσπονδιακό σχήμα και τα στελέχη του -όλων των τάσεων και αποχρώσεων- σε πνεύμα ανέλπιστης ενότητας και συσπείρωσης και με έκδηλη αποφασιστικότητα -αυτή τη φορά- να μη χαθεί η ευκαιρία για μια δυναμική επανεκκίνηση.
Μικρό βήμα αλλά με υψηλό συμβολισμό προς την κατεύθυνση της ενοποίησης και ανασυγκρότησης συνιστά η απόκτηση νέου λογότυπου, το οποίο θα αποτελεί πλέον τη «βιτρίνα» για τη δημόσια εκπροσώπηση της ΔΗΣΥ.
Το πολιτικό πλαίσιο και ο οδικός χάρτης που παρουσίασε η Φώφη Γεννηματά έτυχαν ευρείας ανταπόκρισης από τους συνέδρους και έδειξαν -σε πρώτη ανάγνωση- να ικανοποιούν τους μέχρι πρότινος σκεπτικούς και καχύποπτους πολιτικούς παράγοντες του ευρύτερου κεντροαριστερού χώρου.
Σημείο-κλειδί αποτελεί η δέσμευση για τη δημιουργία ανεξάρτητης επιτροπής υπό τον κοινής αποδοχής καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου, Νίκο Αλιβιζάτο, η οποία θα αναλάβει να διασφαλίσει το αδιάβλητο της διαδικασίας.
Το “Θάρρος”…παρεμβαίνει στα τεκταινόμενα του πρόσφατου Συνεδρίου και σήμερα δημοσιεύει την άποψη του Τάκη Αναστόπουλου (μέλος της συντονιστικής επιτροπής της Κίνησης Πολιτών για τη Σοσιαλδημοκρατία και υποψήφιος βουλευτής με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη στις προηγούμενες εκλογές). Τις αμέσως επόμενες ημέρες το αφιέρωμα θα συνεχιστεί με περισσότερες συνεντεύξεις.
 
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
 
1. Κύριε Αναστόπουλε ζήσατε το πρόσφατο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης από τα μέσα. Και η αλήθεια είναι ότι επικράτησε η άποψη, μετά το κλείσιμό του, ότι όλα πήγαν καλά. Θεωρώ ότι  η ρητορική του ενθουσιασμού είναι αναγκαία συνθήκη σε κάθε νέο εγχείρημα, όχι όμως και ικανή να οδηγήσει στην ευόδωσή του. Όσο θερμά λόγια κι αν χρησιμοποιήσουν οι εμπλεκόμενοι, τα πραγματικά προβλήματα δεν καίγονται, ούτε καν καλύπτονται επαρκώς από τον παραγόμενο λεκτικό καπνό. Είναι απολύτως κατανοητό, λοιπόν, να κλείνει η κ. Φώφη Γεννηματά το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης με τη φράση «Ε ναι, λοιπόν, επιστρέψαμε». Είναι όμως έτσι;
 
Είναι αλήθεια, όπως το λέτε, ότι το συνέδριο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είχε εξαιρετική επιτυχία. Δημιουργήσαμε την έκπληξη. Η δυναμική και μαζική παρουσία στο συνέδριο δημιούργησε ένα νέο μομέντουμ, ένα νέο χρονικό ορόσημο. Από εδώ και εμπρός πρέπει να το διαχειριστούμε σωστά, να τρέξουμε, να βγούμε στην κοινωνία. Και σας ευχαριστώ κύριε Πετρόγιαννη για την ευκαιρία που μου δίνετε να επικοινωνήσω μέσα από τις σελίδες του Θάρρους με τους αναγνώστες σας και γενικώτερα με το Μεσσηνιακό κοινό. Αυτή η επιτυχία βέβαια ξεπερνά τα όρια του χώρου που ορίζεται ως κεντροαριστερά. Η φράση που είπε  στο κλείσιμο του συνεδρίου η Πρόεδρος της ΔΗΣΥ Φώφη Γεννηματά «Ε ναι, λοιπόν, επιστρέψαμε!» εννοεί ότι μέσα από την ενότητα που επιβεβαιώθηκε κατά τη διάρκεια του τριήμερου προγραμματικού και οργανωτικού συνεδρίου ο πολιτικός μας χώρος επιτρέφει και διεκδικεί με μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας τη θέση που του αναλογεί και του αξίζει.
Και αυτό δεν είναι ρητορικό σχήμα για να εμψυχώσουμε τους οπαδούς μας, να κινητοποιήσουμε φίλιες δυνάμεις που προς το παρόν διατηρούν κάποιες επιφυλάξεις ή να αποδώσουμε με αυταρέσκεια εύσημα μεταξύ μας. Δεν επιδιώκουμε την πολιτική αυτοϊκανοποίηση. Διεκδικούμε να βρεθούμε στη θέση του πρωταγωνιστή και στο επίκεντρο των εξελίξεων. Και αυτό θα γίνεται όλο και περισσότερο ορατό, όσο το αμέσως επόμενο διάστημα εμπεδωθεί η ενότητα και εμπλουτιστεί ο χώρος με την προσέγγιση αφενός μεν όσων αυτή τη στιγμή δηλώνουν αναποφάσιστοι και αφετέρου με το χτίσιμο γεφυρών που θα εκμηδενίσουν την απόσταση που μας χωρίζουν από κόμματα, κινήσεις και στελέχη που βρίσκονται στις παρυφές μας.
Το μήνυμα όμως που έστειλαν οι πολίτες στο συνέδριο ήταν ένα: ενότητα. Για αυτό, το σύνθημα που επικράτησε ήταν ενώνουμε, αλλάζουμε, προχωράμε. Ενώνουμε τη χώρα, την απαλλάσσουμε από το διχαστικό λόγο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και ενώνουμε τον χώρο μας. Αλλάζουμε εμείς πρώτοι για να αλλάξουμε τη χώρα, για τη νέα Αλλαγή. Προχωράμε όλοι μαζί ενωμένοι για να πάμε την Ελλάδα μπροστά. Και αυτό το εννοούμε. Όσοι διατηρούσαν κάποιες επιφυλάξεις απέναντι στο εγχείρημα της συνένωσης του χώρου φοβούμενοι ένα δήθεν ηγεμονισμό του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι μέχρι σήμερα η ΔΗΣΥ έχει συμπεριφερθεί με καλή πίστη. Το ότι προχωράμε σε ανοιχτό ιδρυτικό συνέδριο και σε εκλογή αρχηγού από τη βάση είναι η επιβεβαίωση της ειλικρίνειας των προθέσεων μας. Όπως ανακοίνωσε η Πρόεδρος Φώφη Γεννηματά, ο Καθηγητής Ν. Αλιβιζάτος δέχτηκε να περιβάλει με το κύρος του την Επιτροπή δεοντολογίας που θα δημιουργηθεί για να εγγυηθεί το αδιάβλητο των διαδικασιών.
Όπως γνωρίζετε τα προβλήματα είναι πολλά και καυτά. Δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με ωραία λόγια. Οι αυταπάτες του κυρίου Τσίπρα στην πραγματικότητα ήταν μία αλυσίδα ψεμάτων για να εξαπατηθεί ο λαός μας. Σε όλα τα θέματα και όχι μόνο στην οικονομία η χώρα βουλιάζει. Ποιός θα το έλεγε ότι ο χρονικός ορίζοντας τοποθετείται στο 2060, δηλαδή δύο γενιές μετά. Ούτε τα προβλήματα μπορούν λοιπόν να περιμένουν ούτε, πολύ περισσότερο, οι άνθρωποι. Θεωρούμε ότι η ανάταξη της χώρας περνάει μέσα από την ήττα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και την αναδιάταξη των δυνάμεων του χώρου της κεντροαριστεράς. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η δημιουργία ενός νέο ενωτικού και ενιαίου φορέα.
 
2. «Δεν βρισκόμαστε στη χώρα των λωτοφάγων», είπε η κυρία Γεννηματά ασκώντας κριτική στην κυβέρνηση. Όντως ο ΣΥΡΙΖΑ παράγει διαψεύσεις και απογοήτευση σε τεράστιες ποσότητες. Με το δεδομένο ωστόσο ότι η περί «προδοσίας» καταγγελία ακούστηκε πρώτα κατά του ΠΑΣΟΚ, και εξακολουθεί να ακούγεται, δικαιωμένη από τα έργα και τις ημέρες στελεχών όπως ο κ. Τσοχατζόπουλος, ο κ. Παπαντωνίου κ.ά., θα χρειαζόταν να καταναλώσουν επίσης τεράστιες ποσότητες μαγικών λωτών οι έμπειροι πολίτες, ώστε να πειστούν πως η προπαγανδιζόμενη σαν «Νέα Αλλαγή» κατάφερε να εξαγνιστεί αθροίζοντας αμαρτίες. Για τις οποίες μάλιστα προτιμά την αγέρωχη σιωπή. Ποια είναι η γνώμη σας;
 
Οι έμπειροι και ενημερωμένοι πολίτες γνωρίζουν ότι η Δημοκρατική Συμπαράταξη από την πρώτη στιγμή ζήτησε για όλες τις υποθέσεις για τις οποίες υπάρχει έστω και υπόνοια σκανδάλου να υπάρξει παρέμβαση της δικαιοσύνης. Δεν φοβόμαστε τη δικαιοσύνη και σεβόμαστε τις αποφάσεις της. Αντίθετα, η κυβέρνηση δεν χάνει ευκαιρία για να ασκήσει πιέσεις στοχοποιώντας ακόμα και δικαστές κάθε φορά που διαβλέπει ότι μία δικαστική απόφαση δεν θα είναι της αρεσκείας της. Ενώ από την άλλη δεν είναι άνευ σημασίας η στήριξη που προσφέρει στην κυβέρνηση ο κος Τσοχατζόπουλος. Θα έλεγα όμοιος ομοίω αεί πελάζει.
Εξάλλου, βλέπουμε διαρκώς ότι όλες οι μεγάλες υποθέσεις για τις οποίες είχε γίνει τόσος θόρυβος και στις οποίες η κυβέρνηση είχε στηρίξει την επικοινωνιακή της τακτική έπεσαν στο κενό. Άνθρακες ο θησαυρός της πολύκροτης λίστας Λαγκάρντ, όπως αθώος ανακηρύχτηκε ο κος Γεωργίου πρώην Πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, ή ο κος Χαρδούβελης για την υπόθεση του πόθεν έσχες. Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα φαινόμενο άσκησης μεθοδευμένης κατατρομοκράτησης της δημόσιας ζωής. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ φαίνεται όμως να ξεχνά ότι στις δημοκρατίες – και η Ελλάδα είναι ακόμα δημοκρατία παρόλες τις προσπάθειες που κάνουν για να μοιάσει με καθεστώς τύπου Βενεζουέλας – ότι η κυβερνητική ασυλία κάποτε τελειώνει. Και νομίζω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι τη δικαιοσύνη την περιμένει πολλή δουλειά.
 
 
3. Επίσης, στην ομιλία σας στο συνέδριο, τονίσατε ότι «η συνέχιση της αφασίας τρέφει τον εθνολαϊκισμό των Συριζανέλ και τρέφεται από αυτόν. Η κυβέρνηση λειτουργεί σαν υποκατάστατο γραφείου ευρέσεως εργασίας. Κάπου εδώ όμως τελειώνει η εποχή που τα κόμματα έφτιαχναν κομματικούς στρατούς. Εμείς δεν θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα κόμμα διορισμένων οπαδών, θέλουμε τα μέλη μας να είναι ενεργοί πολίτες». Θεωρώ ότι για τα ελληνικά δεδομένα αυτά τα πράγματα κινούνται στο πλαίσιο της φαντασίας.
 
 Δεν θα συμφωνήσω με τον αφορισμό σας. Οι κυβερνήσεις, όπως και τα κόμματα, έχουν μεταξύ άλλων και ένα ρόλο διαπαιδαγώγησης των πολιτών. Το ίδιο και ο Τύπος απέναντι στο αναγνωστικό του κοινό. Θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να μην απαξιώνουμε την ευγενή πρόθεση να στηριχτεί ένα κόμμα σε ενεργούς πολίτες. Και αυτό δεν είναι «φαντασία», είναι αδήρητη ανάγκη. Πάμε μπροστά, σημαίνει ότι λέμε όχι στην επιστροφή στην εποχή των «πρασινοφρουρών» ή του διορισμού «των δικών μας παιδιών». Θεωρώ ότι στη Δημοκρατία δεν χρειαζόμαστε χειροκροτητές. Και εγώ τουλάχιστον δεν θα συμβάλω στη μετάλλαξη των πολιτών σε κρατικοδίαιτα κομματικά φερέφωνα. Είναι χρέος όλων μας να ενισχύσουμε και να τονώσουμε το αίσθημα αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης των πολιτών. Με αυτό τον γνώμονα θα πορευτεί ο σύγχρονος ενιαίος φορέας που θα εκφράζει τη σοσιαλδημοκρατία, την κεντροαριστερά, την ανανεωτική αριστερά, το προοδευτικό κέντρο και την πολιτική οικολογία.
 
 
 Του Αντώνη Πετρόγιαννη