Η κοινωνία της Καλαμάτας μας έγινε φτωχότερη με την εκδημία του αγαπητού μας και εκλεκτού συμπολίτη Νικ. Ι. Ζερβή.
Γνήσιος Καλαματιανός, γεννημένος το 1927, δεν έπαψε να ζει και να κινείται γύρω από τα ιστορικά δεδομένα της πόλης μας. Έβγαλε το Γυμνάσιο Καλαμάτας και εργάσθηκε ως ασφαλιστικός πράκτορας της «Εθνικής». Παντρεύτηκε τη Φόνη Αλ. Γκασιάμη και απέκτησαν τρία παιδιά: Τον Βασίλη, τον Γιάννη και την Ελένη, τη γνωστή μας Βιβλιοθηκάριο της Λαϊκής Βιβλιοθήκης.
Η κοινωνική του προσφορά υπήρξε μεγάλη. Ασχολήθηκε με την έρευνα και τη μελέτη της ιστορίας της Καλαμάτας. Μέλος της Εταιρείας Πελοποννησιακών Σπουδών και της Εταιρείας Μεσσηνιακών και Αρχαιολογικών Σπουδών και γενικός γραμματέας της Λαϊκής μας Βιβλιοθήκης. Το συγγραφικό του έργο υπήρξε πληθωρικό.
Συνέγραψε χρονολόγιο της ιστορίας της Καλαμάτας και της Μεσσηνίας. Μελέτες και εργασίες του για την Καλαμάτα έχουν δημοσιευθεί στα Μεσσηνιακά Γράμματα και στα Πελοποννησιακά. Χρονογραφήματα και μεταφράσεις στη «Νέα Εστία» και στην «Ευθήνη». Άρθρα και ιστορικά κείμενα στον τοπικό μας Τύπο και κυρίως στην εφημερίδα «Θάρρος», με την οποία συνεργαζόταν δημοσιογραφικά από το 1950.
Ιστορικές και άλλες εργασίες του έχουν δημοσιευθεί στην εφημερίδα «Καθημερινή» και στα Περιοδικά της Καλαμάτας: «Διδαχή» – «Ιθώμη» – «Σύνδεσμος» – «Έκφραση» και την Περιηγητική της Αθήνας.
Συνέγραψε την εξάτομη ιστορία της «Γερμανικής Κατοχής στη Μεσσηνία», που αποτελεί έκδοση μνημειώδη και μοναδική. Μια ιστορική αναφορά στην καταραμένη Ιταλο-Γερμανική Κατοχή (1940 – 1945), πραγματική κληρονομιά της ιστορίας του τόπου μας, αφού καλύπτει τα σκληρά χρόνια της Κατοχής – της Αντίστασης και της απελευθέρωσής μας.
Ο Νίκος έφυγε απ’ τη ζωή. Όμως, των ανθρώπων τα καλά έργα και οι κοινωνικές προσφορές είναι διαμάντια που λάμπουν και πέραν του τάφου.
Βασίλης Ι. Μανιάτης