Το «Θάρρος» συνεχίζει και αυτή την Κυριακή τις επισκέψεις του στους Καλαματιανούς του εξωτερικού και σήμερα μας ανοίγει την πόρτα της η Γεωργία Διαμαντοπούλου στο Άμστερνταμ.
Η Γεωργία σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ Μάρκετινγκ και Επικοινωνία και έπειτα έκανε ένα μεταπτυχιακό στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Έζησε στην Αθήνα γύρω στα 10 χρόνια, εργαζόμενη σε διάφορες εταιρείες του ιδιωτικού τομέα, αλλά το 2010 πήρε τη μεγάλη απόφαση της μετανάστευσης.
-Πόσο καιρό εργάζεσαι στο εξωτερικό και πόσο εύκολη ήταν η απόφασή σου να φύγεις;
Ζω στην Ολλανδία από το Σεπτέμβριο του 2010. Είναι μεγάλη απόφαση το να φύγεις από τη χώρα σου, αλλά πάντα ήθελα να ζήσω για κάποιον καιρό στο εξωτερικό, γεγονός που έκανε την απόφασή μου πιο εύκολη.
-Δυσκολεύτηκες στην ανεύρεση εργασίας στη χώρα που βρίσκεσαι;
Τον πρώτο χρόνο δυσκολεύτηκα να βρω κάτι. Στην πόλη που ήμουν (Groningen) είναι δύσκολο να βρεις μια θέση, αν δε μιλάς τη γλώσσα. Γι’ αυτό και με το που πήγα εκεί άρχισα μαθήματα ολλανδικών. Στο τέλος του πρώτου χρόνου βρήκα δουλειά. Πλέον ζω στο Άμστερνταμ και δουλεύω σε μια εταιρεία έρευνας αγοράς ως project leader.
-Πώς αντιμετωπίζουν τους Έλληνες στη χώρα που ζεις;
Όταν πρωτοήρθα, όλοι ήταν πολύ θετικοί όταν έλεγα ότι κατάγομαι από την Ελλάδα. Από τα μέσα του 2011 και κατά τη διάρκεια του 2012 η εικόνα άλλαξε εντελώς. Οι Ολλανδοί, επηρεασμένοι από αυτά που έβλεπαν στις ειδήσεις και διάβαζαν στις εφημερίδες, ήταν πολύ καχύποπτοι και αρνητικοί απέναντι στους Έλληνες.
Λίγοι ενδιαφέρονταν να μάθουν τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα και ρωτούσαν αν όλα αυτά που ακούγονται και δυσφημούν την Ελλάδα, ισχύουν στην πραγματικότητα. Τον τελευταίο καιρό η αλήθεια είναι ότι έχουν ηρεμήσει τα πράγματα και οι Ολλανδοί έχουν επιστρέψει στη φυσιολογική τους συμπεριφορά, δηλαδή στο να είναι τυπικοί αλλά συνάμα φιλικοί και ευγενικοί.
Το ολλανδικό κράτος είναι κυριολεκτικά ένα κράτος πρόνοιας και η βοήθεια που μου προσφέρθηκε για να προσαρμοστώ και να επιβιώσω στη χώρα είναι κάτι για το οποίο θα ευγνωμονώ την Ολλανδία για πάντα.
-Τι θα ήθελες να μεταφέρεις από την κουλτούρα της εκεί ζωής σου στην Ελλάδα;
Θα ήταν χρήσιμο να μεταφέρουμε την οργάνωση, αλλά για μένα πιο σημαντικό θα ήταν να μπορούσα να μεταφέρω το σεβασμό και την αξιοπρέπεια προς την ανθρώπινη υπόσταση στον εργασιακό αλλά και τον κοινωνικό τομέα της ζωής μας, βασικά στην καθημερινότητά μας.
-Τρία πράγματα που πρέπει κάποιος να δει, αν επισκεφτεί την πόλη που βρίσκεσαι…
Είναι πολλά τα πράγματα που αξίζει να δεις στο Amsterdam, τρία από τα αγαπημένα μου είναι τα εξής: Η θέα της πόλης από τον τελευταίο όροφο της βιβλιοθήκης του Amsterdam. Η περιοχή Jordan (Γιορντάν) με τα πανέμορφα δρομάκια και κανάλια. Η διαδρομή με το καραβάκι από τον κεντρικό σταθμό στην περιοχή του Amsterdam Noord.
-Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο από την Καλαμάτα;
Η οικογένειά μου, οι φίλοι μου, η θάλασσα και… τα λαλάγγια!
-Σκέψη για επιστροφή υπάρχει στο μυαλό σου;
Κάθε μέρα. Έφυγα για να γυρίσω. Ίσως τώρα να μη φαίνεται πολύ εφικτό, αλλά το έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου και θα το κάνω.
Των Κώστα Γαζούλη- Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
