Το πανεπιστημιακό άσυλο έχει καταντήσει άσυλο της ψευτο-αριστεράς. Δυστυχώς, έτσι είναι, αφού η ψευτο-αριστερά, ως πανεπιστημιακό άσυλο εννοεί την απαγόρευση εισόδου της αστυνομίας στους πανεπιστημιακούς χώρους, όταν διαπράττονται αξιόποινες πράξεις, και όχι την ελεύθερη κυκλοφορία ιδεών (πλήρης διαστροφή του νοήματος των λέξεων).
Έτσι, η αριστερά- ορθότερα αυτό που αποκαλείται αριστερά- βιάζει καθημερινά και ανενόχλητα το πανεπιστήμιο. Απαγορεύει στην αστυνομία να παρέμβει στους πανεπιστημιακούς χώρους, ακόμα και όταν διαπράττονται κακουργήματα. Και βέβαια, ούτε λέξη για ελεύθερη κυκλοφορία ιδεών.
Σαράντα περίπου χρόνια, η κοινωνία και οι πολίτες ζουν την τυραννία της μειοψηφίας. Δεν αντέχουν άλλο, γι’ αυτό και απαιτούν: να τερματιστεί η τυραννία της μειοψηφίας. Όλα τα δημοκρατικά κόμματα να καταλάβουν ότι υποχρεούνται να προστατεύουν την ελεύθερη κυκλοφορία ιδεών, δηλαδή τη δημοκρατία. Και η πολιτεία υποχρεούται να εκδιώξει κακήν κακώς τις διάφορες ψευτο-αριστερές, ψευτο-αναρχικές, ομαδούλες που κάνουν κουμάντο στα πανεπιστήμια.
Η κατάσταση στα πανεπιστήμια έχει φτάσει στο απροχώρητο. Ο πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών Εμμανουήλ Γιακουμάκης έχει αναφέρει: «Η βία εκδηλώνεται με αποκλεισμό της ελεύθερης πρόσβασης στους πανεπιστημιακούς χώρους, με προπηλακισμούς, με βιαιοπραγίες, με βανδαλισμούς, με κλοπές, με παράνομη διακίνηση αγαθών και ουσιών και με άλλα πολλά».
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μάνος Στεφανίδης έχει αναφέρει: «Αναφέρομαι στην προκλητικά αυξανόμενη παραβατικότητα και στις εγκληματικές ομάδες που δρουν ανενόχλητες στην αχανή περιοχή της πανεπιστημιούπολης Ζωγράφου και οι οποίες με τη δύση του ηλίου καθίστανται απροκάλυπτα επικίνδυνες για διδάσκοντες, για διδασκομένους και για το λοιπό προσωπικό του ΕΚΠΑ. Η κατάσταση έχει φτάσει στο μη περαιτέρω. Και η συγκάλυψη των αλλεπάλληλων κρουσμάτων βίας εξισούται με συνενοχή όλων ημών των εχόντων την ηθική αλλά και τη νομική ευθύνη. Πίσω από το αδειανό πουκάμισο ενός διάτρητου «ασύλου» ανεχόμαστε αποθρασυσμένους εγκληματίες να ληστεύουν το ΑΤΜ του κτηρίου της Φιλοσοφικής υπό την απειλή περιστρόφου μπροστά στα μάτια έντρομων φοιτητών 8 το πρωί, ενώ όσοι αποχωρούν από τα μαθήματα στις 9 το βράδυ, μεταπτυχιακοί κυρίως φοιτητές και διδάσκοντες, οργανώνονται σε ομάδες για να καταφέρουν να φτάσουν μέσα στο απόλυτο σκοτάδι στα συχνά παραβιασμένα αυτοκίνητά τους».
Ο έγκριτος δημοσιογράφος Τάκης Θεοδωρόπουλος γράφει για αυτούς τους τραμπούκους: «Μίσος ή φθόνος; Το ένα δεν αποκλείει το άλλο, θα μου πείτε. Ή μάλλον συνήθως το ένα προϋποθέτει το άλλο. Μισούν γιατί φθονούν τον χώρο που τους προστατεύει. Ζητούν την προστασία του για να μπορούν να ξεσπάσουν πάνω του το μίσος τους. Και δεν αναφέρομαι στα ντουβάρια και στα σιδερένια κιγκλιδώματα. Δεν μισούν τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Μισούν τους χρήστες τους, τους φοιτητές και τους καθηγητές τους. Τους φθονούν γιατί αυτοί δεν βαριούνται να εργασθούν, γιατί δεν θέλουν να περνούν τις ημέρες τους πίνοντας μπίρες και τις νύχτες τους καπνίζοντας μπάφους. Τους φθονούν γιατί θέλουν να προκόψουν. Προκοπή. Να μία ακόμη λέξη που εξαφανίστηκε από το λεξιλόγιό μας. Μισούν τους γονείς των συμφοιτητών τους επειδή ξόδεψαν μια περιουσία για να μπορέσει το παιδί τους να σπουδάσει «δωρεάν» στο δημόσιο πανεπιστήμιο. Μισούν το δημόσιο πανεπιστήμιο όπως μισούν και τον δημόσιο χώρο, τους δρόμους, τα πεζοδρόμια και τις πλατείες.
»Πώς ζουν όλα αυτά τα όντα; Ποιος τους εξασφαλίζει τη ζωή του παράσιτου; Σίγουρα δεν είναι φτωχόπαιδα. Αν ήσαν φτωχόπαιδα, αν ζούσαν «χωρίς οικογένεια», θα ήσαν αναγκασμένα να βρουν κάποια δουλειά για να βγάλουν τα προς το ζην. Ποιες οικογένειες τα εξέθρεψαν και ποιες τα συντηρούν; Με ποια χρήματα αγοράζουν τα κινητά τους, τα σακίδια, τις κουκούλες, τα μπουφάν και τις μπίρες τους; Είναι μειονότητα; Ναι είναι μια οικτρή μειονότητα, η οποία όμως έχει δύναμη ικανή να ακυρώσει τη ζωή μιας πόλης εκατομμυρίων. Δεν είναι μόνον κάθε χρόνο στην επέτειο του πολυτεχνείου. Είναι η καθημερινότητα στο κέντρο της Αθήνας. Ποιος τους έδωσε τη δύναμη; Οι ηλίθιοι καιροσκόποι που μας κυβερνούν σε αγαστή συνεργασία με τις οικογένειές τους και το σχολείο τους. Η παιδεία της αμέλειας, της αδιαφορίας, του θράσους; Οι ενοχικοί γονείς που δεν τόλμησαν να αντισταθούν στα πριγκιπικά τους ένστικτα; Συνέλαβαν λέει ανήλικα και αλλοδαπούς. Και καλά οι αλλοδαποί, για τα ανήλικα όμως δεν ευθύνονται κάποιοι γονείς;».
Οι πολίτες και η κοινωνία περιμένουν από τη νέα κυβέρνηση να θέσει τέρμα στην τυραννία της μειοψηφίας. Τώρα.
Παύλος Μάραντος
marantosp@gmail.com
Η κοινωνία δεν αντέχει άλλο την τυραννία της μειοψηφίας
