Ένα διαφορετικό μοντέλο Δήμου και, κατά συνέπεια, Τοπικής Αυτοδιοίκησης οραματίζεται ο επιχειρηματίας Στάθης Τσουκάλης για το Δήμο Οιχαλίας, στον οποίο θα κατέλθει, όπως μας γνωστοποίησε, επικεφαλής συνδυασμού, διεκδικώντας την ανάδειξή του στο δημαρχιακό αξίωμα.
Θα επιδιώξει, όπως είπε, την οικονομική αυτοτέλεια, τη διαχείριση μέσα από γενικές συνελεύσεις και τη χρήση όλων των χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων προς όφελος των πολιτών.
Σε διάστημα 45 ημερών από σήμερα θα τυπωθεί το πρόγραμμα του συνδυασμού και σε συγκέντρωση των κατοίκων θα παρουσιαστεί η πρόταση. Ταυτόχρονα, θα γίνει η παρουσίαση της ηγετικής ομάδας του συνδυασμού, που θα αποτελείται από οκτώ άτομα, με τα εξής χαρακτηριστικά: θα είναι άνθρωποι της παραγωγής, του εξαγωγικού εμπορίου, του εμπορίου και της γεωργίας.
«Θα δεχθώ πολιτική αντιπαράθεση με πολιτικούς όρους με κάποιον πολίτη που δε θα κουβαλά την πολιτική που εκφράζουν οι υπόλοιποι υποψήφιοι. Το να γίνω δήμαρχος, να παίρνω μισθό, να μιλάω σε εργολάβους, να αλλάζω τους αντιδημάρχους για να παίρνουν και αυτοί μισθό και να φοράω κουστούμι και γραβάτα σε κάθε γιορτή και να παριστάνω το δήμαρχο, δε θα το κάνω ποτέ. Αν είναι να τα κάνω όλα αυτά, δε θέλω να με εκλέξουν», είπε χαρακτηριστικά.
-Θα είστε ο έβδομος ή ο όγδοος υποψήφιος, σύμφωνα με όσα ακούγονται, στο Δήμο Οιχαλίας;
Θα είμαι ο δεύτερος, δεδομένου πως όλοι οι άλλοι υποψήφιοι εκφράζουν ακριβώς την ίδια άποψη και μόνο εγώ μιλώ για κάτι το διαφορετικό, αφού ευελπιστώ να θέσω τη λειτουργία του Δήμου σε νέα δεδομένα.
Με τα στατιστικά της Ε.Ε., ο Δήμος Οιχαλίας ανήκει στους 5 Δήμους με το χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα. Δεν υπάρχει ποιότητα ζωής, υπάρχει πληθυσμιακή συρρίκνωση, ανεργία και φτώχεια και ταυτόχρονα μια διαρκής εξάρτηση, όπως και των υπολοίπων ΟΤΑ, από το κράτος, σε σημείο εναγκαλισμού.
Εγώ δε θέλω να συνεχίσω αυτό το μοντέλο. Είμαι έξω από αυτή τη λογική. Έχω μάθει στη ζωή μου να δημιουργώ ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και εξαγωγικό εμπόριο. Αυτό το μοντέλο, με κυρίαρχο το Δήμο, θέλω να φέρω.
-Μιλάμε για Δήμο –επιχειρηματία;
Μιλάμε για Δήμο που θα έχει οικονομική αυτοτέλεια, που θα έχει παραγωγή και θέσεις εργασίας, που θα αλλάξει την ποιότητα ζωής, θα προστατεύσει το περιβάλλον και, επιτέλους, θα μιλάμε για ένα Δήμο που θα ξεφύγει από τη σημερινή διαχείριση και διακυβέρνηση τύπου Σοβιετικής Ένωσης.
-Και πώς θα γίνουν όλα αυτά; Με φόρους;
Τουναντίον, θα απαλλάξουμε το λαό από τους φόρους. Η οικονομική αυτοτέλεια θα δημιουργηθεί από παραγόμενο πλούτο κι όχι από φορολογία, και θα μας δώσει αυτή τη δυνατότητα.
Τέτοια μοντέλα διακυβέρνησης στην Ε.Ε. λειτουργούν εδώ και 20 χρόνια. Ο αναπτυξιακός νόμος της Ιταλίας, της Γερμανίας, δεν είναι έξω από τους νόμους της Ελλάδας. Απλώς, στην Ελλάδα η κεντρική εξουσία δεν ήθελε να χάσει τη διαχείριση του κράτους. Παρενέβαιναν τα κόμματα και έβαζαν ανθρώπους της αρεσκείας τους για να μην αλλάξει το σύστημα διακυβέρνησης κι ενώ είχαν τα εργαλεία όλοι οι δήμαρχοι, δεν είχαν τα ερεθίσματα, τα οράματα ή και τις εικόνες να κάνουν ό,τι συνέβαινε δίπλα μας. Ό,τι προτείνω, έχει εφαρμοστεί κατά κόρον σε 14.000 Δήμους της Ευρώπης. Γιατί όχι και εδώ; Η νομοθεσία είναι υπέρ, τα χρήματα δίνονται.
Στην Ελλάδα έχουμε το εξής φαινόμενο: όπου κι αν έγιναν Δημοτικές Επιχειρήσεις, απέτυχαν. Ο Δήμος Καλαμάτας είχε φτιάξει κάποτε αναψυκτήριο και πούλαγε καφέ. Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Να κλείσει, αλλά το χειρότερο ήταν ότι η τότε διακυβέρνηση του Δήμου μετέτρεψε τους σερβιτόρους σε δημοτικούς υπαλλήλους και τους πληρώνουμε μέχρι σήμερα. Αυτά τα μοντέλα οδήγησαν σε καταστροφή την Ελλάδα και την οικονομία της.
Εγώ προτείνω αυτό που γίνεται στην Ευρώπη: τη σύσταση μιας εταιρείας, με την πλειοψηφία των μετοχών να ανήκει στο Δήμο, αλλά το μάνατζμεντ και η διαχείρισή της να ανήκει σε ιδιώτη, κατόπιν διαγωνισμού, και μαζί θα αποφασίσουμε το αντικείμενο, μαζί θα διαμορφώσουμε την περιβαλλοντική και οικονομοτεχνική μελέτη και μαζί θα την υποβάλουμε στον αναπτυξιακό νόμο, όχι στο ΕΣΠΑ, από το οποίο μπορούν να αντληθούν χρήματα για υποδομές, που γίνονται για να υπάρξει επένδυση και ανάπτυξη, καθώς και αναβάθμιση της ποιότητας ζωής. Όμως, αυτό συμβαίνει σε κάποιους Δήμους, αλλά δεν έχει συνέχεια ως προς την παραγωγή. Τότε θα έρθουν οι εταιρείες που συμμετέχει ο Δήμος, θα εκμεταλλευτούν τις υποδομές και θα δημιουργήσουν ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και οικονομική αυτοτέλεια.
Ο Δήμος Οιχαλίας, αν με εμπιστευτούν οι συμπολίτες μου, θα δημιουργήσει άμεσα εργοστάσιο βιομάζας στη ΒΙΠΕ Μελιγαλά, όπου δε θα υπάρχουν ρύποι. Όλα θα γίνουν υπόγεια και στο έδαφος θα υπάρχουν λογής δραστηριότητες, αθλητικοί χώροι, χώροι αναψυχής, κι εύχομαι στο Θεό να με βοηθήσει και να πληρώνουν εισιτήριο οι επισκέπτες, όπως γίνεται στη Βιέννη.
Η βιομάζα επιλέχθηκε επειδή έχει μηδενικό κόστος. Θα προέρχεται από τα σκουπίδια του Δήμου Οιχαλίας και μόνο, τα φύλλα και τα κλαδιά της ελιάς, που, δυστυχώς, για το Δήμο και, ευτυχώς, για τους Ευρωπαίους, μετατρέπονται, χρόνια τώρα, σε χρήμα.
Τα δε χρήματα που θα προκύπτουν, είναι 2 εκατ. ευρώ το χρόνο, σύμφωνα με τις μελέτες που έχει κάνει ο καθηγητής του Κολούμπια, καταγόμενος από την Καλαμάτα, Δημ. Κανακόπουλος. Ό,τι θα προκύπτει από τη λειτουργία του εργοστασίου βιομάζας, δε θα είναι βρώμα ή όχληση, αλλά παραγόμενος πλούτος, κι αυτό γιατί θα προκύπτουν τεράστια ποσότητα ρεύματος, αέρας (θερμός και ψυχρός) και λίπασμα.
Η ολοκλήρωση των απαιτούμενων μελετών (περιβαλλοντική – οικονομοτεχνική) μπορεί να γίνει εντός διμήνου, επειδή υπάρχουν αντίστοιχα εργοστάσια στην Ευρώπη. Ταυτόχρονα, επειδή το κόστος κατασκευής ανέρχεται σε 7 εκατ. ευρώ, θέλει έγκριση από τη Βουλή για να ενταχθεί στον αναπτυξιακό νόμο. Δεν πιστεύω πως στη σημερινή συγκυρία θα υπάρξει κόμμα ή βουλευτής που θα αρνηθεί αυτή την επένδυση, η οποία θα απασχολεί 65 άτομα και θα δημιουργήσει 350 επαγγέλματα συγγενικά της μονάδας. Οι δε συμβάσεις απασχόλησης θα υπογράφονται με την εταιρεία και δε θα είναι κλαδικές, δίνοντας έτσι το περιθώριο για απολαβές, ποιότητα ζωής και τους καλύτερους δυνατούς χώρους εργασίας.
Επίσης, με τον αναπτυξιακό νόμο μπορεί να δημιουργηθεί και συσκευαστήριο – τυποποιητήριο όλων των ζωικών και φυτικών προϊόντων της περιοχής, που θα λειτουργεί χωρίς κόστος, αφού θα χρησιμοποιεί τον παραγόμενο ψυχρό αέρα από τη μονάδα της βιομάζας. Ταυτόχρονα, εντός του ίδιου χώρου θα λειτουργεί και Ινστιτούτο Ελαίας, που θα παρέχει δωρεάν συμβουλές, γνωμοδοτήσεις και παρεμβάσεις για τους δημότες, και με πληρωμή για τους δημότες των άλλων Δήμων, οπότε μπαίνει και η ανταγωνιστικότητα των Δήμων.
Οι πολίτες θα πρέπει να ξέρουν ότι η διαχείριση όλου αυτού του πλούτου θα γίνεται μέσα από τις γενικές συνελεύσεις των δημοτικών διαμερισμάτων.
-Υπήρξαν, όμως, αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας, στο πρόσφατο παρελθόν, για τη δημιουργία μονάδας επεξεργασίας της βιομάζας. Πώς θα ξεπεραστούν;
Η τεχνολογία της βιομάζας έχει, αφενός, εξελιχθεί και, αφετέρου, η μονάδα που προτείνω θα είναι υπόγεια και όχι επίγεια, όπως η προηγούμενη. Η δε αντίδραση των συνδημοτών ήταν λογική. Εξάλλου, η τότε μονάδα θα γινόταν από ιδιώτη, που θα εκμεταλλευόταν τον παραγόμενο πλούτο προς όφελός του, χωρίς κέρδος για τον πολίτη.
Του Χάρη Χαραλαμπόπουλου
Φωτό: Στασινός Μουτσούλας
