Στο Λονδίνο μάς φέρνει σήμερα το ρεπορτάζ του «Θάρρους» για Καλαματιανούς που ζουν στο εξωτερικό. Εκεί, συναντάμε τον Κωνσταντίνο Κουδούνη, τελειόφοιτο του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, με μάστερ στον Αρχιτεκτονικό Φωτορεαλισμό.
-Πόσο καιρό εργάζεσαι στο εξωτερικό και πόσο εύκολη ήταν η απόφασή σου να φύγεις;
Εργάζομαι στο εξωτερικό ένα χρόνο περίπου. Η απόφαση… δεν είναι ότι έχεις επιλογές και διάλεξες αυτή «του να φύγω». Απλά στο κομμάτι μου δεν μπορούσα να δουλέψω υπό αυτές τις συνθήκες στην Ελλάδα.
-Δυσκολεύτηκες στην ανεύρεση εργασίας στη χώρα που βρίσκεσαι;
Ούτε ήταν εύκολο να βρω, αλλά ούτε και πολύ δύσκολο. Απλά πρέπει να το κυνηγήσεις και να προκαλέσεις την τύχη σου. Όπως, επίσης, να είσαι πανέτοιμος ψυχολογικά να πας σε όποια χώρα και όποια εταιρεία σε καλέσουν. Προσωπικά, την πρώτη φορά που πήγα για δουλειά στο Βερολίνο, έστειλα πάνω από 200 «portofolios» με δουλειές μου, για να έχω το πολύ 5 απαντήσεις, εκ των οποίων οι 4 αρνητικές. Στο Λονδίνο που βρίσκομαι, ήταν πιο εύκολα και είχα αρκετές επιλογές για δουλειές.
-Πώς αντιμετωπίζουν τους Έλληνες στη χώρα που ζεις;
Στο περιβάλλοντα χώρο της εργασίας (αρχιτεκτονικά γραφεία) που βρέθηκα, αλλά και γενικά, δεν υπάρχει ρατσισμός, ούτε θα σε κοιτάξουν υποτιμητικά, ίσα ίσα που τις περισσότερες φορές θα αρχίσουν να σου μιλούν για την ιστορία της Ελλάδας, για το πόσο όμορφη χώρα είναι, το ωραίο φαγητό, τις θάλασσες και στο τέλος θα βγάλουν μια στενοχώρια και μια πίκρα… Ξέρεις σαν να σου λένε «Κρίμα, ρε γαμώτο, που είστε σε αυτή την κατάσταση, εμείς σας αγαπάμε πολύ». Νομίζω ξέρει ο καθένας προσωπικά, γιατί έχουμε φτάσει εκεί που έχουμε φτάσει, αλλά και τι έχουμε αποδείξει ότι μπορούμε να καταφέρουμε.
-Τι θα ήθελες να μεταφέρεις από την κουλτούρα της εκεί ζωής σου στην Ελλάδα;
Όταν δουλεύουμε… δουλεύουμε (γέλιο). Γενικά, αυτό το αίσθημα ευθύνης για την εργασία που κάνουμε να είναι μεγαλύτερο.
-Τρία πράγματα που πρέπει κάποιος να δει αν επισκεφτεί την πόλη που βρίσκεσαι…
Το Tate Modern Britain’s national museum of modern and contemporary art.
Το Nightjar, για να γευτεί ένα κοκτέιλ σε ένα από τα καλύτερα cocktail bar στον κόσμο…
Και τέλος, την Borough Market, για να μυρίσει, να γευτεί, να βολτάρει και να πιάσει λίγο από το ρυθμό του Λονδίνου…
-Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο από την Καλαμάτα;
Βιταμίνη D = Ήλιος = Υγεία.
Στις μέρες μας η μετανάστευση είναι, κυρίως, χωρική. Θέλω να πω πως ότι με την τεχνολογία που υπάρχει αυτή τη στιγμή, μπορείς να μιλήσεις πολύ εύκολα με την οικογένειά σου, τους φίλους σου, την κοπέλα σου, όποτε θέλεις.
Σίγουρα δεν είναι το ίδιο με το να είστε μαζί, αλλά γενικά καλύπτεις ένα μεγάλο ποσοστό αυτής της απόστασης. Αυτό που μου λείπει και η τεχνολογία δε μου το δίνει, είναι ο Ήλιος και η Μεσογειακή Διατροφή.
-Η σκέψη για επιστροφή υπάρχει στο μυαλό σου;
Πάντα υπάρχει στο μυαλό μου και έντονα. Απλά θα το κάνω υπό προϋποθέσεις. Όταν θα είμαι σίγουρος ότι αυτό που θα επιχειρήσω στην Ελλάδα θα είναι καλύτερο επαγγελματικά από αυτό που κάνω τώρα στο Λονδίνο… Δε θα με γυρίσει πίσω μόνο ο Ήλιος ή κάτι άλλο…
Ποιος είναι
Ο Κωνσταντίνος Κουδούνης είναι απόφοιτος του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και έχει μάστερ στον Αρχιτεκτονικό Φωτορεαλισμό από το State οf Art Academy της Βενετίας 2012. Εργάζεται ως architectural visualizer στο Vyonyx, ένα πρωτοποριακό πολυβραβευμένο visual και design studio με έδρα το Λονδίνο, που συνεργάζεται με αρκετά αρχιτεκτονικά γραφεία στην παραγωγή φωτορεαλιστικών, αλλά και στη συνθετική διαδικασία, όπως Foster and Partners, Fuksas, Gensler, BIG, Heatherwick, HENN, Aedas, Arup, PLP, BDP κ.ά.
Από τα πρώτα φοιτητικά project εκδηλώνεται η ανησυχία του για τα οπτικά μέσα έκφρασης, την αρχιτεκτονική αναπαράσταση και την απόδοση της αρχιτεκτονικής μέσα από την αγάπη του για τη φωτογραφία, τη σκηνοθεσία και το video. Μέσα από μία σειρά πειραματισμών επικεντρώθηκε στο architectural visualizing, την απόδοση ενός project που δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί, με στόχο να δημιουργεί εικόνες που αφηγούνται τις δικές τους ιστορίες, δημιουργούν σενάρια και υπόσχονται εμπειρίες σε κτήρια που ακόμα δεν έχουν υλοποιηθεί…
των Παναγιώτη Μπαμπαρούτση & Κώστα Γαζούλη
