Ο αγροτικός τομέας, στον οποίο οφείλεται μεγάλο μέρος της μέχρι τώρα ανάπτυξης της χώρας, θυσιάστηκε προς χάριν της βιομηχανικής και τουριστικής ανάπτυξης.
Όσο οι χώρες γίνονται πλούσιες, ο αγροτικός τομέας, ως οικονομική δραστηριότητα, συρρικνώνεται. Δυστυχώς, αυτό είναι το παράδοξο και η μοίρα αυτού του τομέα παγκοσμίως. Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι η σημαντική αύξηση των τιμών των γεωργικών προϊόντων.
Τώρα οι χώρες αυτές ανακαλύπτουν, κάπως καθυστερημένα, ότι ο αγροτικός τομέας είναι άμεσα συνδεδεμένος με τους μη αγροτικούς τομείς και προσπαθούν να αναμορφώσουν τις πολιτικές ανάπτυξής του.
Στην Ελλάδα, πριν από την έναρξη της ύφεσης, ο αγροτικός τομέας κατέγραφε μεγάλη κάμψη, με σημαντική μείωση στο αγροτικό εισόδημα, ιδιαίτερα έντονη κατά το 2008 (κατά 11% περίπου), απώλεια στην αξία της φυτικής, κυρίως, παραγωγής και πτώση της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας σε βασικές τιμές.
Παρά τις δυσμενείς αυτές εξελίξεις, η θέση του αγροτικού τομέα στην ελληνική οικονομία εξακολουθεί να παραμένει σημαντική, κρινόμενη από τη σημαντική συμβολή του στην απασχόληση, η οποία μάλιστα παρουσίασε άνοδο κατά τη διάρκεια της τριετίας 2008-2010, όσο και από τη συμμετοχή του στην ακαθάριστη προστιθέμενη αξία, που αποκτά βαρύνουσα σημασία σε ορισμένες περιφέρειες της χώρας.
Ο αγροδιατροφικός τομέας αναδεικνύεται ως πρώτη προτεραιότητα στις περισσότερες ελληνικές περιφέρειες. Σύμφωνα με τις μελέτες McKINSEY/ ΣΕΒ / ΙΟΒΕ, στα επόμενα 10 χρόνια σοβαρές δυνατότητες αύξησης Α.Ε.Π. κατά 55 δισ. ευρώ διαφαίνονται από τους τομείς: α) Τουρισμό + 20 δισ. , β) Αγροτική Οικονομία + 13 δισ. και γ) Ενέργεια + 8 δισ., τομείς στους οποίους αναμένεται να δημιουργηθούν έως και 500.000 νέες θέσεις εργασίας.
Αξίζει να σημειώσει κανείς ότι δεδομένων της δραματικής κλιματικής αλλαγής στον πλανήτη μας και της πληθυσμιακής αύξησης, διεθνείς μελέτες συμπεραίνουν ότι έως το 2030 οι ανάγκες σε τροφές θα αυξηθούν κατά 50%, σε νερό κατά 30% και σε ενέργεια κατά 60%.
Τα δεδομένα αυτά μπορεί να δώσουν νέα προοπτική στους νέους αγρότες μας, αρκεί να βρεθούν τρόποι που θα τους εξασφαλίζουν ελάχιστη σταθερότητα των γεωργικών εισοδημάτων τους. Η νέα Ευρωπαϊκή Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) έχει ως στόχο να θεραπεύσει μια σειρά από προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Γεωργία.
Στην Ελλάδα υπάρχει δυνατότητα παραγωγής σχεδόν όλων των αγροτικών προϊόντων. Ωστόσο, στόχος της νέας αγροτικής πολιτικής είναι η παραγωγή πολύ υψηλότερης ποιότητας αγροτικών προϊόντων, που θα αποφέρουν ικανοποιητικό εισόδημα στον παραγωγό, με ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος.
Για τη χώρα μας έμφαση θα πρέπει να δοθεί σε:
-Παραγωγή αγροτικών προϊόντων στα οποία κάθε περιφέρεια εμφανίζει συγκριτικό πλεονέκτημα (η περιοχή του Συκουρίου Λάρισας π.χ. παράγει το 1% του αμυγδάλου της γης. Κι όμως, αυτό πουλιέται χωρίς πιστοποίηση)
-Εκσυγχρονισμό και προσαρμογή στις απαιτήσεις της αγοράς
-Διάθεση των αγροτικών προϊόντων στη διεθνή και στην εγχώρια αγορά
-Αύξηση της ανταγωνιστικότητας – Τυποποίηση των αγροτικών προϊόντων
-Ποιοτικό έλεγχο κατά το στάδιο της παραγωγής των προϊόντων
-Σήματα πιστοποίησης
-Προώθηση των πωλήσεων
-Προβολή και διαφήμιση των προϊόντων
-Υποδομές και δράσεις υποστήριξης της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας
-Προώθηση της διαπεριφερειακής και διεθνούς συνεργασίας.
Πηγή: capital.gr
Του Δημήτρη Κουρέτα
*Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, πρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου Καινοτομίας της Περιφέρειας Θεσσαλίας
