Το ταξίδι του «Θάρρος» συνεχίζεται σήμερα με προορισμό την κρύα Νορβηγία. Εκεί ζει ο Χρήστος Καλαβρυτινός, ο οποίος νωρίτερα σπούδασε Μηχανολογία στην Αγγλία. Μετά από 6 μήνες αναζήτησης δουλειάς κατάφερε να πάρει υποτροφία για διδακτορικό στο Πολυτεχνείο Νορβηγίας (Norwegian University of Science & Technology – NTNU), το οποίο βρίσκεται στο Trondheim.
Από το Μάρτιο του 2013 μένει και εργάζεται εκεί ως ερευνητής στον κλάδο της αυτοματοποίησης σχεδιασμού και έρευνας σε σχεδιασμό εξεδρών άντλησης πετρελαίου.
-Πόσο καιρό εργάζεσαι στο εξωτερικό και πόσο εύκολη ήταν η απόφασή σου να φύγεις;
Σπούδασα 5 χρόνια στο εξωτερικό (Αγγλία) και πλέον μένω στη Νορβηγία, όπου δουλεύω/σπουδάζω 8 μήνες τώρα.
-Δυσκολεύτηκες στην ανεύρεση εργασίας στη χώρα που βρίσκεσαι;
Δυσκολεύτηκα αρκετά, ειδικά με το πτυχίο και το μεταπτυχιακό μου στην Αγγλία (Μηχανολόγος Μηχανικός με προϋπηρεσία σε δύο εταιρείες). Έκανα αιτήσεις για την Αγγλία και την Ελλάδα με το τσουβάλι, με πολύ καλό βιογραφικό και κατάφερα να πάω μόνο σε 3 συνεντεύξεις.
Τελικά, βρήκα δουλειά σε άλλη χώρα τυχαία.
-Πώς αντιμετωπίζουν τους Έλληνες στη χώρα που ζεις;
Όταν βρέθηκα στην Αγγλία το 2007, δεν είχα κάποιο πρόβλημα. Το πρόβλημα άρχισε όταν άρχισα και την αναζήτηση δουλειάς, αρχές του 2012. Παραδείγματος χάρη, μία πολύ γνωστή εταιρεία που σχεδιάζει μοτοσικλέτες ενδιαφέρθηκε, αλλά όταν μου ζητήθηκε διαβατήριο πήρα αρνητική απάντηση.
Στη Νορβηγία είναι αρκετά καλύτερα τα πράγματα και υπάρχει ισάξια αντιμετώπιση. Ειδικά όταν βλέπουν κάποιον να μένει παραπάνω στη δουλειά, κάτι που είναι φυσιολογικό στην Ελλάδα, τους φαίνεται περίεργο και το εκτιμούν.
-Τι θα ήθελες να μεταφέρεις από την κουλτούρα της εκεί ζωής σου στην Ελλάδα;
Τη μορφή σοσιαλισμού που επικρατεί, το διαχωρισμό Εκκλησίας-Κράτους, το πόσο ανοιχτόμυαλοι είναι σε θέματα τα οποία είναι ταμπού ή δύσκολα για συζήτηση στην Ελλάδα.
-Τρία πράγματα που πρέπει κάποιος να δει, αν επισκεφτεί την πόλη που βρίσκεσαι…
Το Τρόντχαϊμ είναι η παλιά πρωτεύουσα της Νορβηγίας και των Βίκινγκ. Δεσπόζει ο καθεδρικός Νιντάρος Ντόμεν, το κτήριο ενός από τα καλύτερα πανεπιστήμια της Ευρώπης. Επίσης, την όμορφη γειτονιά του Μπακλαντέτ.
-Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο από την Καλαμάτα;
Οι φίλοι μου και οι βόλτες με το αυτοκίνητο προς Κιτριές και Δυτική Παραλία.
-Σκέψη για επιστροφή υπάρχει στο μυαλό σου;
Υπάρχει, αλλά όχι απαραίτητα. Οι προϋποθέσεις είναι οι εξής: να είμαι εργαζόμενος ξένης εταιρείας λόγω εργασιακής ασφάλειας και σταθερότητας και, φυσικά, με μισθό σε επίπεδα Νορβηγίας.
Των Κώστα Γαζούλη- Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
