Αν κάποιος βρεθεί στην κεντρική αίθουσα του Μεγάρου Χορού, το πρώτο που θα σκεφθεί είναι ότι πρόκειται για εντυπωσιακό χώρο, που θα ζήλευε η κάθε πόλη.
Η δεύτερη, όμως, σκέψη, η οποία κατάφερε τελικά να με κάνει να αγνοήσω την παράσταση της «Κάρμεν» που πήγα να παρακολουθήσω, είναι ένα τεράστιο γιατί. Γιατί αυτό το κτήριο στην Καλαμάτα; Ένα κτήριο-στολίδι μέσα στη χλιδή, που δυστυχώς δεν μπορούμε να συντηρήσουμε…
Και δεν είναι θέμα Δήμου ή κρίσης, είναι θέμα λογικής… Με ποιο σκεπτικό αποφάσισαν να κάνουν ένα τέτοιο κτήριο στην Καλαμάτα, που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να έχει πολλές χρήσεις;
Το καλό, τουλάχιστον, είναι ότι μέχρι τώρα δεν έχει καταντήσει σαν τα Ολυμπιακά ακίνητα, καθώς το ένα μετά το άλλο έχουν εγκαταλειφθεί και λεηλατηθεί.
Π.Μπ.
Το εντυπωσιακό μέγαρο που προκαλεί μελαγχολία…
