Μία από τις φράσεις που ακούστηκαν κατά κόρον, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, με αφορμή τη νέα δανειακή σύμβαση, είναι ότι η Ελλάδα, ανεξάρτητα από την κατάληξη της διαπραγμάτευσης, θα πρέπει να σταθεί στα πόδια της. Δεν είναι δυνατό να αμφισβητήσει κανείς το παραπάνω “σύνθημα”, αλλά για να υλοποιηθεί, θα πρέπει, επιτέλους, η κυβέρνηση να αρχίσει να κάνει το έργο για το οποίο την εμπιστεύτηκαν εκατομμύρια πολίτες. Πολύ απλά να κυβερνήσει.
Αν θέλει κανείς, όμως να κάνει έναν πρώτο απολογισμό του κυβερνητικού έργου, τότε το 5μηνο και πλέον ταμείο είναι μείον. Βεβαίως, η δικαιολογία για τη “θηλιά” των δανειστών ισχύει, ωστόσο δείγματα γραφής θα έπρεπε να έχουν φανεί. Αλλά οι υπουργοί και οι διάφοροι κυβερνητικοί- όχι όλοι- προτιμούσαν να… τρώνε το χρόνο τους στα τηλεπαράθυρα, παρά να σκεφτούν έναν μπούσουλα για το πώς αυτή η χώρα θα σταθεί και πάλι στα πόδια της.
Ας δούμε τι έγινε αυτούς τους μήνες σ’ ένα από τα πλέον ευαίσθητα υπουργεία, αυτό της Αγροτικής Ανάπτυξης. Ο υπουργός Βαγγέλης Αποστόλου συμπλήρωσε 5 μήνες. Ο απολογισμός -για τον ελαιοκομικό τομέα τουλάχιστον- είναι από απογοητευτικός έως ανησυχητικός.
Ας δούμε γιατί.
Λεφτά υπάρχουν
Σήμερα η θηλιά σφίγγει απειλώντας τη χώρα με επίσημη ολοκληρωτική χρεοκοπία για λίγα δισεκατομμύρια, ή εκατοντάδες εκατομμύρια που λείπουν από παντού κι απελπιστικά. Κι όμως “λεφτά υπάρχουν” (!), άσχετα αν υπάρχουν αλλού από εκεί που εννοούσε ο αξέχαστός μας ΓΑΠ.
Εμφιαλωμένο εναντίον 16κιλου
Πολλοί τόνοι χαρτιού και μελάνης έχουν ξοδευτεί για το -καθαρά ελληνικό- φαινόμενο του ανώνυμου χύμα 16κιλου τενεκέ στην εσωτερική αγορά. Από το 2001 (μελέτη για τον ΙΟΒΕ) είχα αναλύσει και αποδείξει τα πλεονεκτήματα του επώνυμου τυποποιημένου έναντι του ανώνυμου χύμα. Επίσης, έχουν αποδειχθεί τα πλεονεκτήματα του “πεντόλιτρου του παραγωγού”, διαλύοντας έτσι και το μύθο ότι με τον 16κιλο τενεκέ ο παραγωγός είναι οικονομικά κερδισμένος.
Όπως φυσικά και ο καταναλωτής, που θα αγοράσει ένα εμφιαλωμένο προϊόν, με σαφείς ενδείξεις και το όνομα του ελαιοπαραγωγού, έστω σε μια αυτοκόλλητη ετικέτα. Κερδισμένη όμως θα ήταν και η οικονομία της χώρας κατά δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.
Επειδή οι ελληνικές στατιστικές πάσχουν από τη γνωστή ασθένεια των επιδοτήσεων, γι’ αυτό και οι αριθμοί είναι πάντοτε κατά προσέγγιση. Έστω όμως και με “μπακάλικους” υπολογισμούς, αν το Αγροτικό Υπουργείο ήθελε να συνεισφέρει στην εθνική οικονομία, θα έβαζε το κομπιουτεράκι ή, έστω, χαρτί και καλαμάρι: Πρόκειται για την εσωτερική αγορά, δηλαδή για μια ποσότητα 80-120 χιλιάδες τόνους (εκατομμύρια κιλά). Δηλαδή, για περίπου 20 εκατομμύρια πεντόλιτρα κατά μέσο όρο.
Για κάθε ένα από αυτά υπάρχει προσδοκώμενο όφελος στην προστιθέμενη αξία του, στην τιμή που πουλάει ο παραγωγός, στο εισόδημα και στην απασχόληση για μια σειρά από σχετικούς κλάδους και επαγγέλματα, στους φόρους και στον ΦΠΑ που αναλογεί. Άρα με πολύ μέτριους υπολογισμούς είναι 50 εκατομμύρια ευρώ.
Στην πρόσφατη κλαδική μελέτη της η Εθνική Τράπεζα υπολογίζει “τα διαφυγόντα έσοδα” σε 250 εκατ. ευρώ ετησίως. Δεν τα θέλουν εκεί στην Αχαρνών 2 να τα δώσουν στο εθνικό ταμείο να κλείσουν κάποια μαύρη τρύπα; (Και μιλάμε μόνο για το ελαιόλαδο. Προφανώς ανάλογες ανεκμετάλλευτες πηγές υπάρχουν και αλλού).
Κλειστά φιαλίδια στα εστιατόρια
Τα γνωστά “λαδόξυδα” αποτελούν συνήθως δυσφήμηση του καλού ελληνικού ελαιολάδου και είναι αμφίβολο τι είδους λιπαρή ουσία περιέχουν. Οι γείτονες Πορτογάλοι, Ισπανοί, Ιταλοί, έχουν εφαρμόσει την υποχρέωση για κλειστά, επώνυμα, φιαλίδια ελαιολάδου πάνω στα τραπέζια πελατών στους χώρους μαζικής εστίασης, ξενοδοχεία, εστιατόρια, καφέ, (HORECA).
Ο αρμόδιος τότε υπουργός-καθηγητής Αθαν. Τσαυτάρης ήταν αφοσιωμένος στο αντικείμενο της βιοτεχνολογίας και σε μια σχεδόν καθημερινή προβολή του υπουργικού έργου του στα ΜΜΕ. Με το συγκεκριμένο τουλάχιστον αντικείμενο απαξίωσε να ασχοληθεί. Ο νέος υπουργός Βαγγέλης Αποστόλου;
Δεν είναι, λοιπόν, μόνο η ανέξοδη διαφήμιση στα εκατομμύρια τουρίστες, αλλά και ένας κύκλος εργασιών (με έσοδα για όλους, και για τον κρατικό προϋπολογισμό) που θα έφερναν τα φιαλίδια ελαιολάδου για να καλύψουν τις ανάγκες δεκάδων χιλιάδων από εστιατόρια, ταβέρνες κ.λπ. σε όλη τη χώρα.
Να, λοιπόν, και μια δεύτερη πηγή εσόδων που θα μπορούσε να προσφέρει η Αχαρνών 2 στον κρατικό προϋπολογισμό, ωφελώντας παράλληλα και ταυτόχρονα και το “εθνικό μας προϊόν”.
Εθνική ιχνηλασιμότητα
Ήταν υποχρέωση βάσει του κανονισμού 299/2013 να υλοποιηθεί μέχρι 31/12/2015. Αγνοείται η τύχη του. Όχι μόνο η πολιτική αλλά και η υπηρεσιακή ηγεσία επιδεικνύουν μια ακατανόητη “νιρβάνα”. Κι όμως, κι αν ακόμη δεν υπήρχε ο κανονισμός, θα έπρεπε να τον εφεύρουμε προκειμένου: να μαθαίνουμε τα ισοζύγια του ελαιολάδου (παραγωγή, κατανάλωση, εισαγωγές, εξαγωγές) και μάλιστα σε σχεδόν πραγματικό χρόνο (η Ισπανία π.χ. τα ανακοινώνει με ένα μήνα καθυστέρηση), να ελέγχουμε την κάθε επιχείρηση που εμπλέκεται σε όλη την αγροδιατροφική αλυσίδα, τουλάχιστον από το επίπεδο του ελαιοτριβείου μέχρι την τελική κατανάλωση, τα παραπάνω να συνεισφέρουν με προφανή ευεργετικά αποτελέσματα και στα δημόσια οικονομικά (διαφάνεια στις συναλλαγές, περιορισμός των νοθειών, των ελληνοποιήσεων, του χύμα 16κιλου).
Υπουργείο υπάρχει;
Τα παραπάνω δεν έχουν μόνο ακαδημαϊκή, στατιστική, γραφειοκρατική αξία, αλλά πρόκειται για θεμελιώδεις κανόνες που θα βοηθούσαν στην καλή και διαφανή λειτουργία της αγοράς με προφανείς ευεργετικές επιπτώσεις στη δημόσια οικονομία.
Με παράδειγμα τα παραπάνω ζητήματα – μόνο του ελαιολάδου-η πολιτική ηγεσία της Αχαρνών 2 θα μπορούσε και θα έπρεπε, αν όχι να τα έχει υλοποιήσει, αλλά τουλάχιστον να έχει δρομολογήσει την επεξεργασία τους. Επειδή έχει ενημερωθεί γι’ αυτά, προφανώς οι μόνες ερμηνείες είναι ή η δυσπιστία, ή η αδιαφορία, ή η αδυναμία, ή …κάτι άλλο;
Το περίεργο είναι ότι το υπουργείο, έσπευσε και πήρε αποφάσεις και μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ, για θέματα αμφιλεγόμενα (στην επιεικέστερη ανάγνωσή τους) όπως π.χ. η καθιέρωση υποχρεωτικής εισφοράς (φορολογίας) υπέρ της Εθνικής Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Κρέατος (ΕΔΟΚ) για την προώθηση της κατανάλωσης κρέατος. Εις δόξαν της Μεσογειακής Διατροφής και του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ των εισαγωγών κρέατος.
Πηγή: Βασίλης Ζαμπούλης, olivenews.gr
