Εδώ και λίγο καιρό υφίσταται και επίσημα Σύλλογος Καταστημάτων Υγειονομικού Ενδιαφέροντος στο Δήμο Καλαμάτας.
Με αφορμή τη σύστασή του, απευθυνθήκαμε για περισσότερες πληροφορίες στον πρόεδρό του, Ανδρέα Ζαγάκο:
-Πώς αποφασίσατε να φτιάξετε αυτόν το σύλλογο;
Η δημιουργία ενός συλλόγου καταστηματαρχών υγειονομικού ενδιαφέροντος στην περιοχή μας είναι κάτι που έχει ξεκινήσει με διάφορες κινήσεις εδώ και 15 χρόνια. Πάντα γινόταν η προσπάθεια, πάντα μαζευόταν ένας πυρήνας, αλλά ποτέ δεν τελεσφορούσε η διαδικασία.
Αυτή τη φορά, οι συνθήκες, η κρίση, οι συλλογικότητες που δημιουργήθηκαν, αλλά και οι συγκυρίες, βοήθησαν να φθάσει σε αίσιο τέλος. Έτσι, εδώ και δύο μήνες περίπου έχουμε ένα σύλλογο που αποτελείται από 80 μέλη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η αντιπροσωπευτικότητα είναι στο επίπεδο που θα θέλαμε. Σε ένα σύνολο 500 περίπου καταστημάτων, θα πρέπει σύντομα να φθάσουμε τα 150- 200 μέλη.
-Ποιες οι προτεραιότητές σας;
Αρχικά πρέπει να κατανοηθεί ότι ο σύλλογος είναι ένας συνδικαλιστικός φορέας. Αυτό το κομμάτι είναι το εύκολο. Από εκεί και πέρα, όμως, επειδή υπάρχει διαφοροποίηση από το ένα αντικείμενο στο άλλο, δε μας δίνεται και πολύ η δυνατότητα να διεκδικούμε ή να προτάσσουμε, μιας και είμαστε σύλλογος εργοδοτών.
Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι δεν έχουμε προβλήματα, τα οποία θα ιεραρχήσουμε και θα προσπαθήσουμε να προβάλουμε και να λύσουμε.
Μέσα από μια γενικότερη εξωστρέφεια που πρέπει να αποκτήσουν οι επιχειρήσεις μας, πρέπει να προσελκύσουμε κόσμο στην περιοχή. Από εκεί και πέρα, ο σωστός και σοβαρός επιχειρηματίας ας καρπωθεί αυτή την επιτυχία.
Ένα κομμάτι της δράσης μας θα είναι η προβολή της Καλαμάτας. Έτσι ξεκινάμε με τη συμμετοχή στη Διεθνή Έκθεση «Φιλοξένια» στη Θεσσαλονίκη, στα τέλη του μήνα. Αυτό που θέλουμε να περάσουμε είναι ότι δεν είμαστε μόνο θάλασσα και νυχτερινή ζωή, αλλά ότι όλο το χρόνο υπάρχει ζωή και εκδηλώσεις.
Στους στόχους του συλλόγου είναι ακόμη, μέσα από τις συνδρομές, να δημιουργηθεί ένα μικρό ταμείο, με διάφανες πάντα διαδικασίες, ώστε να μπορούμε να βοηθήσουμε όποιον συνάδελφο χρειαστεί σε θέματα υγείας ή ολικής καταστροφής της επιχείρησής του από φυσικά αίτια κ.λπ.
-Κοινό μυστικό είναι οι αντιπαλότητες των καταστηματαρχών. Μπορείτε να συνυπάρξετε;
Λειτουργούμε στην ελεύθερη αγορά, ο καθένας έχει αμιγώς τα δικά του συμφέροντα και τη δική του αισθητική και προσέγγιση στον τρόπο λειτουργίας της επιχείρησής του. Αυτό δε θα αλλάξει ποτέ. Δεν είναι θέμα συλλόγου. Ο σύλλογος απευθύνεται και στηρίζει τους επαγγελματίες που κινούνται απόλυτα στο πλαίσιο της νομιμότητας και του ευ αγωνίζεσθαι. Έχουμε ένα εξαιρετικό προϊόν που είναι η περιοχή μας και όλοι μπορούμε να κερδίσουμε από αυτό.
Οι αντιπαλότητες μεταξύ μας θα είναι δεδομένες, ο σύλλογος το μόνο που μπορεί και θέλει να κάνει σε αυτό το θέμα είναι να μη φθάνουμε σε ακρότητες. Θα φτιάξουμε, λοιπόν, μια επιτροπή διαβούλευσης, ώστε το παράπονο του κάθε συναδέλφου να έρχεται πρώτα στο σύλλογο και μετά να εκφράζεται με νομικό τρόπο. Μακάρι να λειτουργήσει, γιατί είναι πολύ δύσκολο, αλλά μακάρι.
-Ζητάμε συνεχώς τουρισμό, το ερώτημα είναι τι τουρισμό θέλουμε. Θέλει η Καλαμάτα να γίνει Μύκονος, για παράδειγμα; Επίσης, πόσο τουρισμό αντέχει;
Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση. Κατ’ αρχάς, με τη μη βιομηχανική παραγωγή, έχουμε σοβαρό πρόβλημα απασχόλησης. Το δε αγροτικό κομμάτι είναι κάτι που πρέπει να αναπτυχθεί. Αν και φαίνεται περίεργο, συνάδει απολύτως με την ανάπτυξη του τουρισμού.
Προσωπικά, θεωρώ ότι η ανάπτυξη της περιοχής δεν έχει να κάνει με την ανάπτυξη, για παράδειγμα, που διεκδικεί η Ρόδος με τα μεγάλα club ή η Κως με τα τεράστια ξενοδοχεία, τα οποία εγκλωβίζουν τους τουρίστες. Η Καλαμάτα δε χρειάζεται έναν τουρισμό που έχει σκοπό τη νυχτερινή διασκέδαση, όχι φυσικά ότι απορρίπτεται και δε χρειάζεται. Αυτό που μπορεί «να σηκώσει» η περιοχή και να εξυπηρετήσει είναι μια ήπια τουριστική ανάπτυξη, που έχει να κάνει με την ανάδειξη, κυρίως, του πολιτισμού, σαφώς του φυσικού περιβάλλοντος και της γαστρονομίας. Είμαστε ένας τόπος που μπορεί να υποστηρίξει αυτή την ανάπτυξη.
-Υπάρχει από πολλούς η άποψη ότι ο καφές και το ποτό πωλούνται πολύ ακριβά σε σχέση με το πόσο κοστίζουν.
Είναι γεγονός ότι η κρίση έχει επηρεάσει όλους τους κλάδους, έτσι δε θα μπορούσε να μην επηρεάσει και το δικό μας χώρο. Τον έχει επηρεάσει, κυρίως, από τη δυνατότητα που έχει ο πολίτης να καταναλώσει χρήματα σε κάτι που μπορούμε να θεωρήσουμε «περιττό». Δεν είναι άμεση ανάγκη επιβίωσης να βγεις να πιεις ούζο ή ποτό ή καφέ, είναι ανάγκη κοινωνική κυρίως.
Τα βάρη που έχουν αυτές οι επιχειρήσεις είναι τόσο πολλά, αλλά ο κόσμος δεν τα ξέρει. Κάνει την εύκολη προσέγγιση ότι μια δόση του καφέ κοστίζει 30 λεπτά, για παράδειγμα. Όμως, ξεκινώντας ένας επαγγελματίας το πρωί να ανοίξει το μαγαζί του, έχει μετρημένες 17 σακούλες στις οποίες πρέπει να βάλει χρήματα: σε δημόσιους οργανισμούς, σε ιδιωτικές εταιρείες, στο προσωπικό του, το ενοίκιο του, αλλά και πολλά ακόμα έξοδα. Αφού βγάλει αυτά τα έξοδα, θα μπορέσει να έχει κι αυτός κέρδος. Για παράδειγμα, παρά την έντονη επισκεψιμότητα που παρατηρήθηκε φέτος το καλοκαίρι, οι τζίροι των επιχειρήσεων στην καλύτερη περίπτωση ήταν στα περσινά επίπεδα, αφού τα έξοδα ήταν αυξημένα.
-Ενώ τα καταστήματα κλείνουν μαζικά, πώς δικαιολογείται ότι τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος εμφανίζονται σαν μανιτάρια;
Είναι γεγονός ότι ανοίγουν νέα καφέ, νέα ψητοπωλεία, μερικές νέες ταβέρνες. Όλο αυτό είναι δείγμα των καιρών. Αυτοί οι νέοι συνάδελφοι έρχονται στο χώρο με τη λογική ότι θα εξασφαλίσουν ουσιαστικά την αυτοαπασχόλησή τους, αφού η αγορά δεν μπορεί να απορροφήσει εργαζομένους. Έτσι μαζεύονται 2-3 φίλοι και στήνουν ένα μαγαζί για να βγάλουν το μεροκάματό τους. Μετά δίνεται μια μεγάλη μάχη να επιβιώσουν όλα αυτά τα καταστήματα. Πολλά δεν τα καταφέρνουν, το σκηνικό αλλάζει, κάποια παλιά κλείνουν, κάποια νέα έρχονται. Είναι κι αυτό μέσα στο παιχνίδι της αγοράς.
Παράλληλα, υπάρχει η λαθεμένη εντύπωση ότι η δουλειά του καφέ και του φαγητού είναι απλή και κερδοφόρα. Όμως, κάποιος που θέλει να ακολουθήσει αυτόν τον κλάδο, πρέπει να γνωρίζει, να ρωτήσει και να εκπαιδευτεί πριν ξεκινήσει. Ας μην μπει σε μια περιπέτεια που σε 2-3 χρόνια θα τον φέρει σε χειρότερη οικονομική κατάσταση. Δεν το λέω για να αποθαρρύνω οποιαδήποτε επένδυση στο χώρο μας, αλλά λίγη σκέψη χρειάζεται.
-Αντί για ένα κρακεράκι ή φιστίκια ως συνοδευτικό σε ένα ποτό, δε θα μπορούσε να προσφερθεί κάτι άλλο, για παράδειγμα ελιές ή σύκο;
Απόλυτη προτεραιότητά μας είναι η συμπόρευση με τους τοπικούς παραγωγούς, ώστε να αξιοποιήσουμε τα τοπικά προϊόντα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σκεφθούμε δημιουργικά, έτσι ώστε να παρουσιάσουμε τα τοπικά προϊόντα.
Είναι στην πρόθεσή μας, λοιπόν, να έρθουν κοντά οι καταστηματάρχες με τους παραγωγούς. Μετά τις γιορτές θα κάνουμε ένα τριήμερο γνωριμίας τοπικών επιχειρήσεων και προϊόντων με τα μέλη του συλλόγου μας. Αν θα έχει αποτέλεσμα, είναι στην ευχέρεια και των προμηθευτών, αλλά και όσων από εμάς θα πάμε εκεί ως αγοραστές.
Ζητάμε, εκτός από τη συμμετοχή των συναδέλφων, και την ενεργό συμμετοχή των παραγωγών της περιοχής μας. Ελπίζουμε να υπάρξει ένα κίνητρο και μια καλύτερη τιμή, για να στηρίξουμε τα τοπικά μας προϊόντα, αφού είναι γεγονός ότι επώνυμα προϊόντα που δεν είναι καλαματιανά πωλούνται φθηνότερα.
Και η πραγματικότητα σε αυτό που λέμε είναι ότι θα κάνουμε ένα διαγωνισμό καλαματιανού κοκτέιλ σήμερα στο Πνευματικό Κέντρο, όπου θα χρησιμοποιηθούν τοπικά ποτά και τοπικά προϊόντα, ώστε να δημιουργηθεί ένα καλαματιανό κοκτέιλ που θα προσφέρουμε στη Θεσσαλονίκη ως δικό μας.
Των Κώστα Γαζούλη, Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
*Επεξεργασία βίντεο: Χρόνης Χρονόπουλος (Photoland)
