14 Ιουνίου 1987 …28 χρόνια μετά από την ημέρα που άλλαξε η ιστορία του Ελληνικού Μπάσκετ .
Ύστερα από τον άθλο του Νίκου Γκάλη και της παρέας του εκείνο το βράδυ στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας τίποτα πια στο μέλλον για το μπάσκετ αλλά και για τον Ελληνικό Αθλητισμό , δεν θα είναι το ίδιο. Το «έπος» της Εθνικής Ελλάδος στο μπάσκετ έδωσε το έναυσμα για την αναγέννηση ολόκληρου του Ελληνικού αθλητισμού , για να ακολουθήσουν οι τεράστιες επιτυχίες στις επόμενες δεκαετίες.
Στο Ευρωμπάσκετ της Αθήνας η Εθνική μας ομάδα θα πραγματοποιήσει ένα από τα μεγαλύτερα θαύματα στην Ιστορία του παγκόσμιου Αθλητισμού και θα κατακτήσει το Ευρωπαϊκό Κύπελλο μετά από έναν αξέχαστο τελικό απέναντι στους «ανίκητους» Σοβιετικούς. Από εκείνη την ημέρα και για 28 χρόνια το «Ελληνικό μπασκετ» ανήκει στην παγκόσμια «Ελίτ» του αθλήματος αποδεικνύοντας ότι μόνο πυροτέχνημα δεν ήταν η επιτυχία του 1987 αλλά ο «θεμέλιος λίθος» για όσα ακολούθησαν.
Το βράδυ τις 14ης Ιουνίου χιλιάδες έλληνες οπαδοί ξεχύθηκαν στους δρόμους μέχρι το πρωί και γιόρτασαν την πρωτόγνωρη για εκείνη την εποχή επιτυχία. Επίκεντρο των πανηγυρισμών στη «σεισμόπληκτη» Καλαμάτα ήταν η παραλία όπου η «κόρνα» του Πλοίου «Μαριάννα» (βρισκόταν στην πόλη μας για να φιλοξενήσει σεισμόπληκτες οικογένειες) έδινε τον τόνο των πανηγυρισμών.
Ο μεγάλος πρωταγωνιστής του θριάμβου, ο “Θρύλος” του Ελληνικού αθλητισμού Νίκος Γκάλης, έγραψε στην προσωπική του σελίδα για την συμπλήρωση των 28 χρόνων από το μεγάλο τελικό:
“14 Ιουνίου 1987!!!
Η πιο μεγάλη μέρα μέχρι τότε του Ελληνικού μπάσκετ και του αθλητισμού της χώρας μας. Η πρώτη φορά που η Εθνική μας ομάδα έπαιζε σε έναν Ευρωπαϊκό Τελικό. Μια ολόκληρη χώρα ήταν στο πόδι. Δέκα και πλέον εκατομμύρια Έλληνες εντός και εκτός συνόρων ζούσαν με την ελπίδα να πανηγυρίσουν την κατάκτηση του τροπαίου και εμείς δεν θα έπρεπε να τους απογοητεύσουμε.
Η μέρα κύλησε ήρεμα και διαπίστωσα στις συζητήσεις μου με τους συμπαίκτες μου ότι όλοι ήμασταν αποφασισμένοι να μην αφήσουμε την μεγάλη ευκαιρία να πάει χαμένη.
Μπαίνοντας το βράδυ στο ΣΕΦ και βλέποντας και την ατμόσφαιρα που είχαν δημιουργήσει οι Έλληνες φίλαθλοι πίστεψα ότι στο τέλος αυτού του αγώνα με αντίπαλο ένα από τα μεγαθήρια του Παγκόσμιου μπάσκετ, είχαμε πάρα πολλές πιθανότητες να είμαστε εμείς οι νικητές.
Και πραγματικά παίζοντας με ψυχή και παλεύοντας από το πρώτο έως το τελευταίο δευτερόλεπτο πήραμε την νίκη και τον τίτλο των πρωταθλητών Ευρώπης.
Ήμασταν ευτυχισμένοι γιατί καταφέραμε να πετύχουμε κάτι που στο ξεκίνημα του θεσμού φαινόταν ακατόρθωτο για τους ειδικούς του αθλήματος.
Και όχι μόνο αυτό. Καταφέραμε να ενώσουμε έναν ολόκληρο λαό αλλά και να βάλουμε το μπάσκετ στο σπίτι του κάθε Έλληνα. Έτσι ασχολήθηκαν με το άθλημα χιλιάδες παιδιά και έτσι βγήκαν νέα ταλέντα, ήρθαν και άλλες μεγάλες επιτυχίες στην συνέχεια και θα έρθουν και άλλες στο μέλλον.”
Στις 14 Ιουνίου του 1987 16.000 Έλληνες έχουν γεμίσει το ΣΕΦ προκειμένου να στηρίξουν την Ελλάδα στον τελικό του Ευρωμπάσκετ κόντρα στη Σοβιετική Ένωση. Παράλληλα σχεδόν όλη η χώρα είναι «καρφωμένη» στους τηλεοπτικούς της δέκτες περιμένοντας το θαύμα.
Βρισκόμαστε λίγο πριν το τέλος του παιχνιδιού. Οι Σοβιετικοί προηγούνται 89-87 και η «γαλανόλευκη» έχει τη μπάλα στην κατοχή της. Ο Νίκος Γκάλης διεισδύει και αφού «μαζεύει» την άμυνα των Σοβιετικών πάνω του πασάρει στον Λιβέρη Ανδρίτσο που κερδίζει το φάουλ 36’’ πριν το τέλος και πηγαίνει στις βολές. Εκείνος με μεγάλη ψυχραιμία ισοφαρίζει σε 89-89, στέλνοντας τον αγώνα στην παράταση, αφού οι δύο ομάδες δεν αξιοποίησαν τις τελευταίες τους επιθέσεις.
Το σκορ είναι 101-101 και η μπάλα είναι στα χέρια των παικτών του Κώστα Πολίτη. Ο Μέμος Ιωάννου είναι εκείνος που θα σουτάρει, όμως δεν θα καταφέρει να ευστοχήσει. Στη συνέχεια ο Αργύρης Καμπούρης πετάγεται και κερδίζει το επιθετικό ριμπάουντ και ταυτόχρονα φάουλ, πηγαίνοντας στις βολές 4’’ πριν το τέλος.
Η τύχη της Ελλάδας βρίσκεται στα χέρια του «τίμιου γίγαντα» και εκείνος κάνει το χρέος του. Ευστοχεί και στις δύο βολές. Στα λίγα δευτερόλεπτα που απομένουν οι Σοβιετικοί σουτάρουν ένα τρίποντο, όμως ο Γιοβάισα δεν καταφέρνει να ευστοχήσει.
Το θαύμα είναι πλέον γεγονός, η Ελλάδα είναι Πρωταθλήτρια Ευρώπης το γλέντι είχε μόλις ξεκινήσει! Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη επιτυχία της χώρας μας σε ομαδικό άθλημα και ήταν η αιτία να αλλάξει το μπάσκετ στην Ελλάδα.
Πρώτος σκόρερ με απίστευτη επίδοση των 296 πόντων – και Πολυτιμότερος Παίκτης της διοργάνωσης αναδείχθηκε ο Νίκος Γκάλης. Στον τομέα των μπλοκ πρώτευσε ο Παναγιώτης Φασούλας με 43 κοψίματα ενώ σε εκείνον των τελικών πασών την πρώτη θέση κατέλαβε ο Παναγιώτης Γιαννάκης με 17 ασίστ.
14-6-1987: Ελλάδα – Σοβιετική Ένωση 103-101 (Τελικός)
Ελλάδα: (Κώστας Πολίτης): Γκάλης 40 (1), Γιαννάκης 10 (2), Καμπούρης 10, Χριστοδούλου 10 (2), Φασούλας 12, Ανδρίτσος 10, Ιωάννου 8 (1), Ρωμανίδης 3, Φιλίππου.
Σοβιετική Ένωση: (Αλεξάντερ Γκομέλσκι): Βάλτερς 23 (4), Μαρτσουλιόνις 16, Χομίτσιους 10, Τσατσένκο 14, Γιοβάισα 17 (4), Βολκόφ 4, Ταρακάνοφ 5, Γκομπόροφ 4, Τιχονένκο, Μπαμπένκο, Παγκράσκιν 8.
Η ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ
03/06/87 Ελλάδα-Ρουμανία 109-77
04/06/87 Ελλάδα-Γιουγκοσλαβία 84-78
05/06/87 Ελλάδα-Ισπανία 89-106
06/06/87 Ελλάδα-Σ. Ένωση 66-69
07/06/87 Ελλάδα-Γαλλία 82-69
10/06/87 Ελλάδα-Ιταλία 90-78
12/06/87 Ελλάδα-Γιουγκοσλαβία 81-77
14/06/87 Ελλάδα-Σ. Ένωση 103-101 παρ., 89-89 (κ.α.)
Τελική κατάταξη
1. Ελλάδα
2. Σοβιετική Ένωση
3. Γιουγκοσλαβία
4. Ισπανία
5. Ιταλία
6. Δυτική Γερμανία
7. Πολωνία
8. Τσεχοσλοβακία
9. Γαλλία
10. Ολλανδία
11. Ισραήλ
12. Ρουμανία
