Νέος μητροπολίτης Καρθαγένης εκλέχθηκε ο Καλαματιανός Μελέτιος, ο οποίος μέχρι την Πέμπτη ήταν Θεοφιλ. Επίσκοπος Ναυκράτιδος.
Η απόφαση πάρθηκε από την Ιερά Σύνοδο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, ύστερα από πρόταση της Α.Θ.Μ. του Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου του Β΄.
Ο μητροπολίτης Μελέτιος υπηρέτησε 8 έτη κοντά στον Πατριάρχη Αλεξανδρείας ως σκευοφύλακας του Θρόνου, ηγούμενος της Πατριαρικής Μονής του Αγίου Σάββα, υπεύθυνος της ιστοσελίδος του Πατριαρχείου, καθώς και της Πατριαρχικής Γραμματείας.
Πλέον καλείται να διακονήσει τη Μητρόπολη Καρθαγένης, που απετέλεσε κατά τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες ισχυρό πνευματικό κέντρο, όπου συνήλθε το 419 η περίφημη Τοπική Σύνοδος, ενώ σήμερα περιλαμβάνει το κράτος της Τυνησίας, όπου και η έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως, το Βασίλειο του Μαρόκου και τις Ισλαμικές Δημοκρατίες της Αλγερίας και της Μαυριτανίας.
Το ορθόδοξο χριστιανικό ποίμνιο της Μητροπόλεως Καρθαγένης αποτελείται από τις δύο ακμάζουσες ελληνικές κοινότητες, της Τύνιδος και της Καζαμπλάνκας, καθώς και τις ρωσικές ενορίες στην Τυνησία και στο Ραμπάτ του Μαρόκου, όπου εκκλησιάζονται Ρουμάνοι, Σέρβοι κ.λπ. ορθόδοξοι χριστιανοί.
Ποιος είναι ο μητροπολίτης Μελέτιος
Το Νοέμβριο του 2013 το «Θάρρος» είχε μιλήσει με το νέο μητροπολίτη, ο οποίος μας αφηγηθεί πώς από την Καλαμάτα και ύστερα τη Μονή Βουλκάνου βρέθηκε στο Πατριαρχείο της Αλεξάνδρειας.
Γεννήθηκε το 1970 στην πόλη, απ’ όπου έφυγε για να σπουδάσει στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Στη συνέχεια χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος στην Ιερά Μονή Βουλκάνου από το μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομο Θέμελη.
Από το 2008, με τη συγκατάθεση του μητροπολίτου Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομου Σαββάτου, είναι αποσπασμένος στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας.
Όπως μας είχε πει, βρέθηκε εκεί όταν γνωρίστηκε με τον τότε επίσκοπο Μαρεώτιδος και νυν μητροπολίτη Λεοντοπόλεως κ. Γαβριήλ, πατριαρχικό επίτροπο Αλεξανδρείας. Η πατρική του αγάπη ήταν ο καταλυτικός παράγοντας που τον προσείλκυσε να πάει στην Αίγυπτο και να διακονήσει το παλαίφατο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής.
Σχετικά με τη ζωή εκεί, μας είχε πει ότι επικρατεί φτώχεια και πολιτική αστάθεια, κυρίως μετά τη λεγόμενη «αραβική άνοιξη», αφού κάνουν τα πράγματα δυσκολότερα.
Ακόμα, είχε επισημάνει ότι η ζωή σε μία ισλαμική χώρα έχει από μόνη της δυσκολίες και ιδιαιτερότητες, ιδίως όταν διακονείς ως ιερέας χριστιανικές κοινότητες. Η συνείδηση, όμως, ότι προσφέρεις υπό απαιτητικές συνθήκες, ενώ θα μπορούσες να παραμείνεις στην ασφάλεια του γνώριμου για σένα χώρου, ενισχύει το φρόνημα και ελαχιστοποιεί τους περισπασμούς.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
