Με την εξ αγχιστείας Μεσσήνια βουλευτή, Εύη Χριστοφιλοπούλου, συνεχίζονται σήμερα οι τοποθετήσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ εν όψει του προσυνεδριακού διαλόγου.
Όπως αναφέρει ανάμεσα σε άλλα, η επικείμενη αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να σηματοδοτεί πολιτικά οριοθέτηση απέναντι σε δύο μέτωπα. Από τη μία πλευρά, απέναντι στην παραδοσιακή δεξιά παράταξη και, από την άλλη, απέναντι στο λαϊκισμό και τη δημαγωγία. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και ο δεξιός εταίρος του, οι ΑΝΕΛ, είναι οι εκφάνσεις αυτού του μετώπου και το ΠΑΣΟΚ οφείλει να διαχωρίσει πλήρως τη θέση του.
Τονίζει, επίσης, ότι θα πρέπει να αφήσει πίσω όσα στοιχεία λαϊκισμού τού έχουν απομείνει και να αποτάξει την παροχολογία και το δημαγωγικό, δήθεν αριστερό, παρελθόν του.
Η άποψη της κας Χριστοφιλοπούλου έχει ως εξής: «Ο χώρος της Σοσιαλδημοκρατίας περνάει κρίση στην Ε.Ε. ευρύτερα. Υπάρχει ανάγκη σαφούς διαχωρισμού των ορίων με το Λαϊκό Κόμμα με το οποίο υπάρχει συγκυβέρνηση σε πολλές χώρες της Ε.Ε. Ταυτόχρονα, πρέπει να υπάρξει πιο ισχυρό μέτωπο έναντι των δυνάμεων του εθνολαϊκισμού, από όποια πλευρά του πολιτικού κατόπτρου κι αν προέρχονται. Για να αντιμετωπιστούν αυτές οι προκλήσεις χρειάζεται η Κεντροαριστερά να υψώσει τη φωνή της ενάντια στις πολιτικές λιτότητας, αλλά όχι καταγγελτικά. Οφείλει να απαντήσει σε αυτές με τη δική της αναπτυξιακή ατζέντα και στρατηγικό σχέδιο τολμηρών μεταρρυθμίσεων στο κοινωνικό κράτος και τους θεσμούς για να σπάσουν στεγανά και κατεστημένα δεκαετιών. Δεν αρκεί, όμως, μόνο η παρουσίαση τέτοιων πολιτικών. Χρειάζεται η υιοθέτηση και υλοποίησή τους από όλες τις κυβερνήσεις συνεργασίας στις οποίες μετέχουν σοσιαλδημοκρατικά κόμματα.
Το ΠΑΣΟΚ, δυστυχώς, δεν κατόρθωσε κάτι ανάλογο την περίοδο συγκυβέρνησης με τη Ν.Δ. και τη ΔΗΜΑΡ, αλλά, απ’ ό,τι φαίνεται, ούτε το SPD τα έχει καταφέρει. Οφείλουμε να εργαστούμε προς την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και να μην αρκεστούμε στη νομισματική ένωση. Η λύση δεν είναι να γίνουμε ουρά των αριστερόστροφων λαϊκιστικών κομμάτων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά να διαχωρίσουμε τις θέσεις μας από το Λαϊκό Κόμμα, με πολιτικές ανάπτυξης και τολμηρές μεταρρυθμίσεις με προοδευτικό πρόσημο.
Η επικείμενη αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ θα πρέπει, επομένως, να σηματοδοτεί πολιτικά οριοθέτηση απέναντι σε δύο αυτά μέτωπα. Από τη μία πλευρά, απέναντι στην παραδοσιακή δεξιά παράταξη και, από την άλλη, απέναντι στο λαϊκισμό και τη δημαγωγία. Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και ο δεξιός εταίρος του, οι ΑΝΕΛ, είναι οι εκφάνσεις αυτού του μετώπου και το ΠΑΣΟΚ οφείλει να διαχωρίσει πλήρως τη θέση του.
Η ανανέωση αρχηγού και ηγετικής ομάδας θα πρέπει να γίνει με όρους πολιτικούς και όχι μόνον ηλικιακούς. Η νέα ηγετική ομάδα χρειάζεται ξεκάθαρες πολιτικές γραμμές και φωτεινά πρόσωπα, μερικά νεότερα και μερικά εμπειρότερα. Χρειάζεται να μας ακούσει ξανά η κοινωνία και ιδίως η νέα γενιά. Επομένως, η ουσιαστική ανανέωση προσώπων και πολιτικών είναι επιβεβλημένη.
Ο επόμενος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ πρέπει να διαθέτει έντονη προσωπικότητα και την ικανότητα να εμπνέει. Μεγάλη σημασία έχουν, λοιπόν, και τα ηγετικά χαρακτηριστικά. Στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν στελέχη που πληρούν τις προϋποθέσεις και από αυτά πρέπει να προέλθει ο νέος πρόεδρος.
Δεν αρκεί, όμως, μόνο η αλλαγή ηγεσίας. Το συνέδριο του Ιουνίου θα δώσει το έναυσμα να αναγεννηθεί το ΠΑΣΟΚ και να πραγματοποιηθεί ένας ουσιαστικός διάλογος. Το μεγάλο στοίχημα είναι να συνεχιστεί με ακόμα πιο έντονους τρόπους το άνοιγμα στο χώρο της Κεντροαριστεράς, με απώτερο στόχο την ανασυγκρότηση της ευρύτερης Δημοκρατικής Παράταξης, που αυτή τη στιγμή είναι κατακερματισμένη. Είναι καθήκον μας να προχωρήσουμε στην επανένωση του μεγάλου αυτού χώρου που διαμόρφωσε τις καλύτερες στιγμές και ανέλαβε δύσκολους ρόλους στην ιστορία της Ελλάδας, από την εποχή του Ελ. Βενιζέλου ως σήμερα.
Πρέπει, λοιπόν, μετά το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Παράταξη και την εκλογή της νέας ηγεσίας να δρομολογηθεί Ιδρυτικό Συνέδριο, με ευρύτατο διάλογο μεταξύ όλων των κομμάτων και κινήσεων της Κεντροαριστεράς, με στόχο τη δημιουργία νέου φορέα που θα εκφράσει το χώρο.
Είναι επιτακτική ανάγκη να συζητήσουμε και να συμφωνήσουμε επί των πολιτικών θέσεων και του προσανατολισμού της Παράταξης. Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό είναι μονόδρομος για την επιβίωση του χώρου στο ελληνικό πλαίσιο. Ο κόσμος της Παράταξης που είτε ψήφισε ΠΑΣΟΚ είτε δάνεισε την ψήφο του αλλού, ζητά με ολοένα και πιο έντονο τρόπο την ανασυγκρότηση του χώρου της κεντροαριστεράς. Μόνο έτσι θα αναχαιτιστεί η ραγδαία αύξηση του λαϊκισμού.
Τα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να έχει η Παράταξη την επόμενη μέρα είναι η ανανέωση, η θεσμική ανασυγκρότηση, ώστε να γίνουν πιο ουσιαστικές και δημοκρατικές οι διαδικασίες και η καλύτερη οργάνωση του κόμματος. Θα πρέπει, επίσης, να αφήσει πίσω όσα στοιχεία λαϊκισμού του έχουν απομείνει και να αποτάξει την παροχολογία και το δημαγωγικό, δήθεν αριστερό, παρελθόν του.
Στο συνέδριο πρέπει να παρουσιαστούν οι εναλλακτικές στρατηγικές και πολιτικές προτεραιότητες, να αποτιμηθούν όσα έβλαψαν την Παράταξη και να εξεταστεί ο τρόπος αντιμετώπισης αυτής της κρίσιμης περιόδου για την πατρίδα. Θα πρέπει να αποσαφηνίσουμε το ρόλο μας στη Βουλή και το ρόλο μας ως Κίνημα στην κοινωνία».
Επιμέλεια: Χάρης Χαραλαμπόπουλος
