Η πρώτη φωλιά Caretta caretta στον Κυπαρισσιακό Κόλπο και συγκεκριμένα στη θέση Βουνάκι εντοπίστηκε από τους εθελοντές του ΑΡΧΕΛΩΝ χθες τα ξημερώματα.
Από τα μέσα Μαΐου νέοι επιστήμονες, εθελοντές όχι μόνο από την Ελλάδα, αλλά και από πολλές χώρες του κόσμου, περιπολούν καθημερινά τις κυριότερες παραλίες ωοτοκίας στην Ελλάδα μέσω των ερευνητικών προγραμμάτων πεδίου του Συλλόγου.
Ειδικά στο Νότιο Κυπαρισσιακό Κόλπο αναμένεται η συμμετοχή 100 και πλέον ατόμων, κυρίως νέων επιστημόνων, οι οποίοι έρχονται από όλο τον κόσμο για να συμβάλουν στην προστασία των θαλάσσιων χελωνών της περιοχής.
Ο Κυπαρισσιακός Κόλπος, όπως έχει επανειλημμένως τονιστεί, φιλοξενεί τη δεύτερη (μετά τη Ζάκυνθο) σημαντικότερη περιοχή ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta στη Μεσόγειο. Μάλιστα, τα τελευταία δύο χρόνια (2013 και 2014) ο αριθμός φωλιών στην περιοχή ξεπέρασε αυτόν της Ζακύνθου.
Ο πυρήνας του βιοτόπου εντοπίζεται στο νοτιότερο τμήμα του Κόλπου και δη στα 10 χλμ. παραλίας μεταξύ του ποταμού Νέδα και του χωριού Καλό Νερό, όπου γίνεται το 86% της φωλεοποίησης.
Επιπλέον, η περιοχή χαρακτηρίζεται από την πλουσιότερη και πιο εκτεταμένη στην Ελλάδα ζώνη αμμολόφων. Λόγω της φωλεοποίησης του απειλούμενου είδους αλλά και της ύπαρξης του εκτεταμένου οικοσυστήματος θινών η περιοχή έχει ενταχθεί στο ευρωπαϊκό δίκτυο Natura 2000 με την ονομασία «Θίνες Κυπαρισσίας» (κωδικός: GR 2550005) και από 1/9/2006 έχει αναγνωριστεί ως Τόπος Κοινοτικής Σημασίας.
Δυστυχώς, όπως αναφέρει ο Σύλλογος, «η έλλειψη νομικού πλαισίου προστασίας και σχεδίου διαχείρισης στο Νότιο Κυπαρισσιακό Κόλπο εκτρέφει έντονα τα γνωστά συμπτώματα της απρογραμμάτιστης και ανεξέλεγκτης “ανάπτυξης-αξιοποίησης” που υποβαθμίζουν τη μοναδική αυτή περιοχή.
[…] Ακριβώς λόγω της έλλειψης θεσμικού πλαισίου προστασίας του Νοτίου Κυπαρισσιακού Κόλπου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε το Μάρτιο του 2014 την παραπομπή της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και η υπόθεση αναμένεται να εκδικαστεί εντός του 2015.
Στο ίδιο ακριβώς πλαίσιο κυμαίνεται και η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία τονίζει την ανάγκη θέσπισης ενός αποτελεσματικού θεσμικού πλαισίου για την προστατευόμενη περιοχή, αναγνωρίζοντας την οικολογική σημασία της όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για όλη την Ευρώπη».