Πριν από λίγες δεκαετίες ο «πόλεμος του τσίπουρου» ήταν πραγματικός πόλεμος, με μπιστόλια και σφαίρες! Οι χωροφύλακες έριχναν με το όπλο και τρυπούσαν το καζάνι σε όσους αγρότες έβγαζαν τσίπουρο χωρίς άδεια, και τους περνούσαν χειροπέδες, σαν να είχαν κάνει το μεγαλύτερο έγκλημα!
Σήμερα ξανααπαγορεύεται η παραγωγή αν δεν έχεις άδεια, καθώς και η λιανική χύμα πώληση στα καφενεδάκια. Ο σοφός (;) νομοθέτης αποφάσισε πως πρέπει να πίνουμε όλοι από μινιατούρες!
Μάλλον το κράτος είναι μεθυσμένο…
Από τη μια πλευρά, το θεωρεί ως αδίκημα γιατί χάνει φόρους και, από την άλλη, κάνει πως νοιάζεται για την υγεία του λαού, επειδή κατά τεκμήριο το εμφιαλωμένο τσίπουρο από επώνυμη μάρκα είναι καλύτερο από το «χύμα». Κι όμως αυτό είναι μύθος: υπάρχουν πολλοί μικροί παραγωγοί που βγάζουν πολύ ποιοτικό τσίπουρο…
Ποια είναι η λύση στο πρόβλημα;
-Το κράτος πρέπει να δώσει βάρος στην ποιότητα του τσίπουρου, και λιγότερο στη φορολογία. Το Υγειονομικό να ελέγχει όλα τα αποστακτήρια, αλλά και όλα τα μαγαζιά που πουλάνε χύμα. Να παίρνει δείγμα και να το περνάει χημικό έλεγχο, με μεγάλα πρόστιμα.
Παράλληλα πρέπει να δίνει εύκολες άδειες σε νέα μικρά αποστακτήρια, χωρίς πολλά λεφτά, χωρίς γραφειοκρατία.
-Οι μεγάλες βιοτεχνίες παραγωγής τσίπουρου, αντί να «ρουφιανεύουν» τους μικρούς παραγωγούς, να κοιτάζουν να αυξήσουν την ποιότητα στο τσίπουρο που βγάζουν. Και να βγάλουν 3λιτρα και 5λιτρα, επαναγεμιζόμενες γυάλινες φιάλες, με κάνουλα, «πεταλούδα».
Το ίδιο πρέπει να κάνουν και οι μικροί «ημιπαράνομοι» παραγωγοί.
-Οι μαγαζάτορες (τσιπουράδικα-καφενεία-μπαρ) για να μην τους πιάνει ο νόμος, να αγοράζουν 3λιτρα και 5λιτρα γυάλινα δοχεία, επώνυμης μάρκας, και από εκεί να βάζουν στα ποτηράκια (έστω κι αν το τσίπουρο είναι από αλλού…)
-Τίποτα από τα παραπάνω δε θα φέρει αποτέλεσμα, αν εμείς, ο λαός, δε νοιαστούμε για την ποιότητα του τσίπουρου. Ψάχνουμε ποιος έχει το καλό και αγοράζουμε «με το παραπάνω», αλλά και μαλώνουμε όποιον πουλάει δηλητήριο.
Και κάθε φθινόπωρο αγοράζουμε γνήσιο μούστο χωρίς φάρμακα και βγάζουμε ο καθένας μας, οικιακό τσίπουρο, σε μικρές ποσότητες: σε μια αεροστεγή χύτρα, εφαρμόζεις μια σωλήνα εκεί που βγαίνει ο ατμός και την παγώνεις, ώστε να υγροποιηθεί ο ατμός. Ας κάνουμε συναγωνισμό ποιος θα βγάλει το καλύτερο!
Δεν απαγορεύεται η οικιακή παραγωγή!
Αντώνης Αντωνόπουλος
Υ.Γ. Θεωρητικά ο οποιοσδήποτε μπορεί να ρίξει οτιδήποτε δηλητήριο στο καζάνι που βγάζει τσίπουρο, και καθώς το ποτό είναι άχρωμο, δεν υπάρχει ασφάλεια για τον καταναλωτή. Πολλοί έχουν τυφλωθεί, πολλοί πέθαναν… Υπό αυτή την έννοια, ο νομοθέτης έχει δίκιο που απαγορεύει το χύμα.