Η Περιφερειακή Ένωση Δήμων Πελοποννήσου, με αφορμή τα όσα συνέβαιναν ανά τη χώρα από πράξεις μελών και στελεχών της Χρυσής Αυγής (επίθεση ενάντια σε μέλη του ΚΚΕ στο Πέραμα, προπηλακισμός δημάρχου Οιχαλίας στο μνημόσυνο για την Πηγάδα), εξέδωσε μία ανακοίνωση στην οποία καταδίκαζε γενικά και αόριστα τη βία, απ’ όπου κι αν προέρχεται, ενώ δεν υπήρχε καμία αναφορά στους υπαίτιους των γεγονότων.
Στο ψήφισμα δεν υπήρχε η νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή, απλά πράξεις αποδοκιμασίας εναντίον δημάρχων που δεν πρέπει να συμβαίνουν για χάρη της… ομαλότητας στη χώρα.
Η θανάσιμη μαχαιριά στο στήθος του 34χρονου Παύλου Φύσσα δεν είχε προβλεφθεί από τους γκουρού της πολιτικής επικοινωνίας που συμβουλεύουν τον πρόεδρο της ΠΕΔ, Παν. Νίκα, και τους υπόλοιπους.
Έτσι, στο Δημοτικό Συμβούλιο της περασμένης Πέμπτης, λόγω των γεγονότων, ο κ. Νίκας αναγκάστηκε να γίνει περισσότερο σαφής: «Όλοι πρέπει να καταδικάσουμε απερίφραστα τη στυγερή δολοφονία από στέλεχος της Χρυσής Αυγής, χωρίς μισόλογα και διάφορες ρητορείες».
Αυτή η σαφήνεια απουσιάζει, όμως, από το ψήφισμα της πλειοψηφούσας παράταξης. Ο Παύλος Φύσσας έγινε απλός πολίτης και το στέλεχος της Χρυσής Αυγής απλός οπαδός. Οπότε, τι φταίει η Χρυσή Αυγή, αν κάποιος στο όνομά της διαπράττει έγκλημα;
Τυχαίο; Δε νομίζουμε. Μπορεί η Δημοτική Αρχή να φοβήθηκε τις μηνύσεις του κ. Κασιδιάρη. Μπορεί να μέτρησε και πάλι την κατάσταση και να αποφάσισε να μη ξεκαθαρίσει τη στάση της με τη Χρυσή Αυγή. Βλέπετε, υπάρχει και δεύτερος γύρος στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του 2014. Ίσως και να θυμήθηκε το παρελθόν της.
Επιτέλους, έπειτα από κάποιες δεκαετίες, έχουμε πάλι παρακράτος! Με την απαραίτητη σύμπραξη, τουλάχιστον σε ατομικό επίπεδο, της ίδιας της Αστυνομίας – δε γίνεται αλλιώς. Φαίνεται ότι, όταν ένα κράτος διολισθαίνει στην αδυναμία– και δεν εννοούμε προφανώς την Αστυνομία του, κάθε άλλο–, αλλού καταρρέει, αλλού αδρανεί, βρίσκει έδαφος τότε και ανθεί το παρακράτος.
Ο φασίστας, δηλαδή, ήλθε για να μείνει. Να συμπαραταχθεί και να προσδώσει περιεχόμενο στη γυμνή κρατική βία που –προληπτικά πάντοτε– απαιτούσαν και απαιτούν οι περιστάσεις.
Και όλα αυτά έχουν βαρύνουσα σημασία για τον κ. Νίκα…
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
