Στέφη Πουλοπούλου: Αναζητώντας… σπίτι στους δρόμους της Ευρώπης


Τρία θέατρα σε τρεις ευρωπαϊκές πόλεις (Αθήνα, Λονδίνο και Μόναχο) δημιουργούν μια κοινή σπονδυλωτή παράσταση, η οποία παίζεται την ίδια στιγμή στις τρεις πόλεις, με τους θεατές κάθε θεάτρου να βλέπουν ένα μέρος της κάθε ιστορίας. Οι ιστορίες ολοκληρώνονται με τις σκηνές να συνδέονται ζωντανά και τους ηθοποιούς να επικοινωνούν μέσω διαδικτύου.
Ο λόγος για το Phone Home, μία παράσταση που βασίζεται σε πραγματικές ιστορίες ανθρώπων που ακούσια ή εκούσια άφησαν το σπίτι τους για να φτιάξουν ένα καινούργιο. Οι τρεις παραστάσεις μεταδίδονται παράλληλα στο διαδίκτυο, δίνοντας την ευκαιρία στους θεατές σε ολόκληρο τον κόσμο να επιλέξουν την πόλη και την εξέλιξη της ιστορίας που θα παρακολουθήσουν.
Εμείς μιλήσαμε με την Καλαματιανή Στέφη Πουλοπούλου, μία εκ των πρωταγωνιστών της σπονδυλωτής αυτής παράστασης, στην προσπάθειά μας να μάθουμε όσο το δυνατόν περισσότερα…
 
-Πείτε μας λίγα λόγια για την τριεθνή αυτή θεατρική παράσταση, Phone Home.
Πρόκειται για μια παράσταση με θεματική το σπίτι. Άνθρωποι που άφησαν το σπίτι τους, άνθρωποι που υποδέχονται ανθρώπους που άφησαν το σπίτι τους, άνθρωποι που αποστρέφονται ανθρώπους που άφησαν το σπίτι τους… μέσα σε ένα υπό διαμόρφωση ή υπό εγκατάλειψη σπίτι… το σκηνικό μας! Επεισόδια ή αφηγήσεις επεισοδίων ζωής που σχετίζονται με τη μετακίνηση και την αναζήτηση εστίας… Γι’ αυτό και Phone Home.
 
-Πόσο εύκολο ήταν να συντονιστούν τρεις ευρωπαϊκές πόλεις για τη δημιουργία της;
Ένα τέτοιο εγχείρημα είναι φύσει δύσκολο. Η χιλιομετρική απόσταση, αλλά και η διαφορετικότητα της αισθητικής και της αντίληψης της κάθε ομάδας-χώρας για το θέατρο και τη διαδικασία παραγωγής μιας παράστασης, φυσικά και επηρεάζουν το ρυθμό της συνεργασίας και τροφοδοτούν το ενδιαφέρον και για τις τρεις ομάδες! Ακόμα δουλεύουμε πράγματα, και νομίζω ότι θα εξακολουθήσουμε να αλληλοεπηρεαζόμαστε μέχρι και τις ημέρες των παραστάσεων. Αυτό είναι και το ενδιαφέρον κομμάτι της συγκεκριμένης συνεργασίας.
 
-Εσείς ποιο ρόλο ενσαρκώνετε;
Το κείμενο της παράστασης αποτελείται από μικρές σκηνές και αφηγήσεις ιστοριών στις οποίες όλοι συμμετέχουμε, είτε ως κύριοι αφηγητές είτε ως διαμορφωτές του αισθητικού περιβάλλοντος/χώρου.
 
-Τι διαστάσεις έχει λάβει το φαινόμενο αυτό της μετακίνησης των ανθρώπων σήμερα;
Το ζήτημα της μετακίνησης είναι για τον άνθρωπο του σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ. Καθημερινά όλοι, και πολύ περισσότερο στη χώρα μας, βιώνουμε το φαινόμενο της υποδοχής μεταναστών και προσφύγων εδώ και αρκετά χρόνια. Στο παρελθόν έχουμε και οι ίδιοι υπάρξει πολιτικοί και οικονομικοί μετανάστες, και ακόμα και σήμερα νέοι- και όχι μόνο- άνθρωποι φεύγουν στο εξωτερικό. Το ζητούμενο της παράστασης είναι να συνειδητοποιήσουμε πως καθόλου δε διαφέρουμε από τους ανθρώπους που στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία βρίσκονται στους δρόμους της Ευρώπης ψάχνοντας καινούριο σπίτι.
 
-Το γεγονός πως οι θεατές κάθε θεάτρου βλέπουν ένα μέρος της κάθε ιστορίας δε στερεί κάτι από τη θέαση της παράστασης;
Σε κάθε χώρα οι θεατές παρακολουθούν μία ολοκληρωμένη παράσταση. Η δομή του κειμένου είναι τέτοια ώστε πέρα από τις διαφορετικές ιστορίες που θα παίζονται ανεξάρτητα σε κάθε θέατρο, οι κοινές σκηνές μας (που θα πραγματοποιούνται μέσω διαδικτυακής σύνδεσης) να επιτρέπουν στο θεατή της κάθε χώρας να παρακολουθεί την ιστορία χωρίς ελλείψεις. Θα υπάρχει επίσης υπερτιτλισμός, ώστε να μη δημιουργείται ζήτημα μη κατανόησης των σκηνών που θα παιχτούν στα αγγλικά, ή στα γερμανικά.
 
-Πώς αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθούν και ιστορίες προσφύγων και μεταναστών στο Phone Home;
H συλλογή ιστοριών είναι μια διαδικασία απαραίτητη στο ερευνητικό μέρος μιας παράστασης που θέλει να μιλήσει για το σήμερα μέσα από την οπτική του ανθρώπου που το βιώνει. Αποτελεί, επίσης, εργαλείο πιο ενδιαφέρον, προσιτό, και χρήσιμο σε σχέση με τα νούμερα, τους δείκτες, και τις νομοθεσίες. Μέσα από την προσωπική ιστορία, το πρόβλημα από κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό γίνεται ανθρώπινο. Ερχόμαστε πιο κοντά στην εμπειρία του, άρα και το κατανοούμε βαθύτερα και ουσιαστικότερα. Στοιχεία ιστοριών χρησιμοποιήθηκαν σε όλες τις σκηνές της παράστασης. Είτε από άμεσες αφηγήσεις είτε από συλλογή ιστοριών.
tff.gr- Γεωργία Οικονόμου