Απάντηση για τη φωτογραφία- πρόκληση σε σχολείο της Καλαμάτας

Απάντηση έστειλε ο  Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μεσσηνίας Ιωάννης Π. Πλατάρος σχετικά με σχόλιο που είχε γραφτεί στο Θάρρος.
Ακολουθεί η απάντηση
 
Απάντηση για τις «κόκκινες καρέκλες»
Οφείλουμε μια απάντηση στο συντάκτη σας, κ. Π. Μπ., σχετικά με τις «κόκκινες καρέκλες» που είδε και φωτογράφισε στο συγκρότημα των 2ου -5ου Λυκείων και 2ου -3ου Γυμνασίων.
Επρόκειτο για ένα τραπέζι για καφέ, νερό, πορτοκαλάδα και καναπεδάκια, στην κεντρική εκδήλωση του αγιασμού, για την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Πελοποννήσου.
Το τραπέζι προσεφέρθη εντελώς δωρεάν από το «κέτερινγκ» του κ. Λάκη Καλογερόπουλου. Παρασκευαστής των εδεσμάτων ήταν ο «σεφ» κ. Μιχάλης Σουρίλας, ο οποίος είναι παλαιόθεν προσωπικός μας φίλος και τα παρασκεύασε δωρεάν, ενώ τα έξοδα για τα σχολεία ήταν μηδενικά, όπως μπορούν να βεβαιώσουν οι διευθυντές τους.
Η επιλογή του συγκροτήματος των σχολείων έγινε τιμητικά για τους μαθητές και τους καθηγητές που υπηρετούν, τιμητικά με την έννοια των ασθενέστερων κατά μέσο όρο οικονομικά φοιτούντων μαθητών και των ευαίσθητων καθηγητών τους, που τους κάνουν δωρεάν φροντιστηριακά μαθήματα.
Επίσης, να προστεθεί ότι διετέθη πορτοκαλάδα δια όλους τους μαθητές που πέρασαν, όπως και τα λιτά εδέσματα για όλους. Ομολογουμένως, λόγω πλήθους συμμετεχόντων, το κανονικό κόστος θα ήταν υψηλό, όμως μηδενικό για το δημόσιο κορβανά.
Ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας
Εκπαίδευσης Μεσσηνίας
Ιωάννης Π. Πλατάρος
 
Απάντηση
Αρχικά να σας ευχαριστήσω που μπήκατε στον κόπο να μου απαντήσετε, αλλά αν είχατε διαβάσει προσεκτικά, θα καταλαβαίνατε ότι το σχόλιο γράφτηκε, όχι με αφορμή το κόστος, αλλά την όλη εικόνα.
Δεν είναι υπερβολή οι καθηγητές να απεργούν, οι σχολικοί φύλακες «να κόβονται» και γενικότερα η παιδεία κάθε μέρα να αιμορραγεί και σε ένα σχολείο να προσφέρονται καναπεδάκια, έστω και δωρεάν, σε επισήμους και μαθητές, όπως γράφετε;
Καλύτερο θα ήταν ο δωρητής, όπως και άλλοι δωρητές, να κάνουν πιο ουσιαστικές δωρεές, όπως, για παράδειγμα, ένα πρωινό στο σχολείο ή μια βοήθεια στο συσσίτιο του Δήμου και όχι χρυσές καρέκλες και τραπέζια επειδή παρευρίσκονταν οι επίσημοι. Διότι, νομίζω, διαφορετικά δε θα στήνονταν εκεί.
Π.Μπ.