Σημασία δεν έχουν οι ασπασμοί του πρώην υπουργού Σταύρου Μπένου με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, αντιπρόεδρο και υπουργό εξωτερικών της δικομματικής κυβέρνησης, Βαγγέλη Βενιζέλο.
Όπως έγραφε, μεταξύ άλλων, χθες στην «Καθημερινή» ο Παντελής Μπουκάλας, «στα 39 χρόνια του ΠΑΣΟΚ πολύ περισσότεροι είναι όσοι θα μελαγχολήσουν ή και θα αναθεματίσουν, παρά όσοι θα πουν πως η επέτειος είναι ευκαιρία γιορτής και όχι αιτία για επιμνημόσυνες δεήσεις ή και εξορκισμούς.
Ως προς το σοσιαλιστικό χαρακτήρα του κόμματος, σεβαστό είναι βέβαια το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού. Μολαταύτα τα κοσμητικά επίθετα δεν αρκούν για να φτιάξουν κόσμο στέρεο, καθαρό, σταθερό στις πεποιθήσεις και τις αρχές του. Όποιες κι αν ήταν λοιπόν οι διακηρύξεις και οι προθέσεις, ο καθ’ ημέραν εξουσιαστικός βίος, μεθυστικότατος για πολιτικούς απαράσκευους, επικύρωσε την αλήθεια του γνωστού προειδοποιητικού λόγου, ότι δηλαδή η εξουσία είναι σαν το βιολί: το παίρνεις και το κρατάς με το αριστερό σου χέρι αλλά το παίζεις με το δεξιό. Το ΠΑΣΟΚ, που διαλαλούσε πως ήρθε να σαρώσει ό,τι φθαρμένο, υπέκυψε γρήγορα (ηδονικά μάλλον) στη φθορά. Έγινε ό,τι καταδίκαζε. Καθεστώς. Σύστημα.
Σταδιακά ο πασοκισμός έγινε νοοτροπία, βιοθεωρία, στάση ζωής, μέθοδος ραγδαίας ανέλιξης. Τόσο, που στα λεξικά του μέλλοντος αν στο λήμμα «ΠΑΣΟΚ» θα αφιερώνονται πέντε αράδες, για το λήμμα «πασοκισμός» θα χρειάζονται πολύ περισσότερες».
Α.Π.
Παρά ένα τεσσαράκοντα το ΠΑΣΟΚ
