Βόλτα στους ξυλόφουρνους της Καλαμάτας: Υπέροχες μυρωδιές από ζεστό ζυμωτό ψωμί


Η Ομάδα ”ΠΑΜΕ ΒΟΛΤΑ” πήρε, χθες το πρωί, τα ποδήλατά της και σεργιάνησε  στους παραδοσιακούς ξυλόφουρνους της πόλης που αντέχουν μέχρι και σήμερα, με σκοπό την ανάδειξή τους και ενημέρωση των Καλαματιανών για την ιστορικότητά τους.
Μπήκε σε μαγαζιά, μίλησε με τους ιδιοκτήτες και τους τεχνίτες, οι οποίοι διηγήθηκαν  την ιστορία του καταστήματός τους. Τα καταστήματα που ανακάλυψε η ομάδα (11 στο σύνολο) στη μεγάλη πλειοψηφία είναι ιστορικές επιχειρήσεις, μερικές εκ των οποίων δραστηριοποιούνται σχεδόν έναν αιώνα ! Σκοπός της βόλτας ήταν ν’ αναδειχθεί μια άλλη πλευρά της πόλης, αυθεντικές γωνιές της Καλαμάτας. Τελικά, η ομάδα δεν επισκέφτηκε όλους τους παραδοσιακούς φούρνους που είχε σχεδιάσει, αφού αρκετοί από αυτούς τη συγκεκριμένη ώρα ήταν γεμάτοι κόσμο.
Πάντως, η προσπάθεια είναι άξια επαίνων διότι εκτός των άλλων μας θύμισε τα καλοκαίρια, όταν οι οικογένειες άφηναν πίσω τους την πόλη και οι μαμάδες τις κουζίνες τους, όταν ακόμη δεν υπήρχαν εξοχικά κι ο κόσμος κατασκήνωνε στις παραλίες, τα μεσημέρια γέμιζαν ευωδίες και μια άτυπη παρέλαση ταψιών εξελίσσονταν λίγο μετά τη 1 στους δρόμους, όταν οι γυναίκες έπαιρναν το φαγητό από το φούρνο.
 Λαμαρίνες με γεμιστά, αρνάκι και γιουβέτσι, μουσακάς και λογής φαγητά όλα ροδοκοκκινισμένα στη ζεστασιά του ξύλου και της πυρωμένης πλάκας κατέφθαναν στο τραπέζι, συνοδευμένα με ψωμάκι ζυμωτό από τα χέρια της φουρνάρισσας.
 Σήμερα οι εικόνες αυτές αποτελούν ανάμνηση, οι μυρωδιές χάθηκαν και από εκείνους τους φούρνους που έκαιγαν την οξιά, ελάχιστοι κατάφεραν να αντισταθούν στη βιομηχανοποίηση. 
Στην Καλαμάτα, όμως,  κάποιοι επιμένουν να φτιάχνουν ζυμωτό ψωμί ψημένο σε φούρνο με ξύλα, με τον ίδιο τρόπο που έψηναν οι παππούδες τους κι εκείνοι πριν από αυτούς.
Τέλος, υπενθυμίζουμε ότι η Ομάδα ”ΠΑΜΕ ΒΟΛΤΑ” έχει ξεκινήσει την κοινωνική χαρτογράφηση της πόλης από τις αρχές του 20ου αιώνα έως και σήμερα (πρόσωπα-σύμβολα, στέκια, δρόμοι, γειτονιές, παλιά καταστήματα). Και για το λόγο αυτό ζητά τη βοήθειά μας και τις προτάσεις μας.

Του Αντώνη Πετρόγιαννη