Ο υπεύθυνος της εταιρείας «Βαλτζή» μιλά στο «Θάρρος»
Η περιοχή της Μεσσηνίας κάποτε ήταν γνωστή για την παραγωγή σύκων, εκτός των άλλων αγροτικών προϊόντων. Η απουσία, όμως, στρατηγικής και κεντρικού σχεδιασμού στον αγροδιατροφικό τομέα διέλυσαν την παραγωγή. Οι δε επιδοτήσεις και η -σχεδόν- μονοκαλλιέργεια της ελιάς κατέστρεψαν τη δυναμική της συκοκαλλιέργειας στο νομό.
Χθες το μεσημέρι επισκεφθήκαμε τους χώρους της εταιρείας “Βαλτζής”, η οποία δραστηριοποιείται – κυρίως – στο χώρο του χλωρού σύκου από το 1910 και μιλήσαμε με τον υπεύθυνο Μενέλαο Γερονικολό.
Η κατάσταση που μας περιέγραψε ακούστηκε στα αφτιά μας ως ο ορισμός του παραλόγου: ενώ ψάχνει, αγωνιά να βρει σύκα, αυτά δεν υπάρχουν στη Μεσσηνία, γιατί οι παραγωγοί, εκτός όλων των άλλων, προτιμούν να μη μαζέψουν την παραγωγή τους όταν αυτή είναι φρέσκια.
Η κουβέντα ξεκίνησε με την παραγωγή της φετινής χρονιάς. Ο κ. Γερονικολός μάς είπε ότι ξεκίνησε καλά, αλλά στη συνέχεια οι κλιματολογικές συνθήκες δεν ευνόησαν το προϊόν και έτσι στο τέλος καταγράφηκε μια πτώση της τάξης του 20%.
Στη συνέχεια ήρθε το… παράλογο: «Παρ’ όλα αυτά, για το προϊόν υπάρχει μεγάλη ζήτηση, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να καλύψουμε τις ανάγκες μας. Μόλις το τελευταίο διάστημα ακύρωσα μια παραγγελία 350 τόνων, αφού σε καμία περίπτωση δεν μπορούσαμε να ανταποκριθούμε ως εταιρεία. Έχουμε την παγκόσμια πρωτοτυπία να διώχνουμε πελάτες! Κι όλα αυτά, όχι γιατί δεν έχουμε τις υποδομές, αλλά γιατί μας λείπει η πρώτη ύλη. Υπάρχει, δηλαδή, σίγουρη απορρόφηση, σε πολύ καλές τιμές, καλύτερες από αυτές του ξερού σύκου, αλλά οι παραγωγοί περί άλλα τυρβάζουν».
Ακόμα κι έτσι όμως, η εταιρεία σημειώνει και φέτος αύξηση 100% των πωλήσεών της, αν και το παραπάνω νούμερο θα μπορούσε να είναι διπλάσιο! «Θα πρέπει να γνωρίζετε, εκτός όλων των άλλων, ότι αυτή την εποχή η κατανάλωση σύκου έχει γίνει κάτι σαν παγκόσμια μόδα. Καταλαβαίνετε τι θα μπορούσε να σημαίνει αυτό για την περιοχή μας. Δυστυχώς, όμως, ενώ κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν, δεν μπορούμε να βρούμε πρώτη ύλη» σχολίασε.
Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η εταιρεία, με ιστορία δύο αιώνων, έχει καθαρά εξαγωγικό χαρακτήρα, αφού όλη της η παραγωγή πωλείται σε περισσότερες από είκοσι (20) χώρες στον κόσμο.
Ο προπάππους Μενέλαος Βαλτζής από το Αϊδίνι της Μικράς Ασίας και εύπορη οικογένεια, στις αρχές του 20ού αιώνα αποφάσισε να έρθει στη μητέρα Ελλάδα. Πολυταξιδεμένος, εντυπωσιάστηκε από τα συκοπερίβολα της Καλιφόρνιας κι αποφάσισε να δημιουργήσει το δικό του αγρόκτημα στη Μεσσηνία, με σύκα, και το 1910 έκανε τις πρώτες εξαγωγές.
Ο δισέγγονος, ο 28χρονος Μενέλαος Γερονικολός, 4η γενιά της οικογένειας Βαλτζή, τελείωσε το σχολείο στην Αγγλία και σπούδασε στο Σίτι του Λονδίνου Διοίκηση Επιχειρήσεων.
Παρότι είχε μεγαλώσει στις εγκαταστάσεις της εταιρείας, δεν είχε πρώτη του προτεραιότητα την ενασχόληση με το σύκο. Όμως, άλλαι αι βουλαί των ανθρώπων, άλλα η ζωή κελεύει. Από το 2010 βρέθηκε ν’ ασχολείται με την οικογενειακή επιχείρηση, στο πλευρό της μητέρας του Εύας, και σήμερα κρατά το τιμόνι της εταιρείας.
Ακολουθώντας τη φιλοσοφία του προπάππου για καθαρά εξαγωγικό προσανατολισμό, δε μετάνιωσε που άφησε την Αγγλία για να επιστρέψει. Κάνοντας πράξη το δικό του όραμα για καινοτομία, τα τελευταία χρόνια τρία χρόνια ο Μενέλαος έβαλε τη δική του σφραγίδα.
Τέλος, μιλώντας για την κρίση, τονίζει πως ως εξαγωγική εταιρεία «τραβήξαμε πρώτοι το κουπί, όταν εμφανίστηκε στις ΗΠΑ και αργότερα στην Ευρώπη, και αναγκαστήκαμε να προπληρώνουμε σχεδόν όλες τις πρώτες ύλες».
Εκείνο που θα ήθελε είναι να επιστρέψει ο αδελφός του από την Αγγλία και να βοηθήσει, ώστε η επιχείρηση ν’ αναπτυχθεί κι άλλο.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
