Η ταυτότητα της έκθεσης
-Τι; Late Night Sketches
-Ποιος; Δήμητρα Παχτίτη ή αλλιώς D.P. AliTiz
-Πού; Στο Bar Fly (cafe Bar, Τριπολιτσάς 10-Ιστορικό Κέντρο), στον ειδικά διαμορφωμένο χώρο του για εκθέσεις, “Tiny Will”
-Πότε; Η έκθεση ανοίγει σήμερα M. Τετάρτη, 8 Απριλίου, στις 8.00 το βράδυ, και θα διαρκέσει μέχρι την Τετάρτη 15 Απριλίου.
Η Δήμητρα Παχτίτη βρίσκεται συνήθως… πίσω από την εφημερίδα μας, καθώς εργάζεται στο τμήμα σελιδοποίησης του «Θ», αλλά σήμερα βγαίνει μπροστά (ε, την πιέσαμε και λιγάκι), με αφορμή την απόφασή της να παρουσιάσει στο κοινό τα χαρακτηριστικά σκίτσα της.
Η έκθεση ανοίγει «τις πύλες της» απόψε στο Bar Fly, στο Ιστορικό Κέντρο, και θα παραμείνει εκεί, για να μας ταξιδέψει σε ένα διαφορετικό κόσμο, μέχρι την Τετάρτη του Πάσχα, 15 Απριλίου.
Κι αφού δώσαμε στη συνάδελφο Δήμητρα και τις δικές μας ολόθερμες ευχές για καλή επιτυχία, είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε περισσότερο και να σας παρουσιάσουμε την καλλιτεχνική διάσταση της d.p. AliTiz…
-Τι θα δει ο κόσμος που θα έρθει στην έκθεση;
Έχω συγκεντρώσει περίπου 50 σκίτσα, σε διάφορα μεγέθη. Τα περισσότερα τα έχω δουλέψει τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, πάντα νύχτα, γι’ αυτό και ο τίτλος της έκθεσης.
Στην πλειοψηφία τους είναι ασπρόμαυρα, φτιαγμένα με μολύβι, κάρβουνο, ξυλομπογιά ή μαρκαδόρο. Υπάρχουν και αρκετά που έχουν χρώμα, σε ιδιαίτερα σημεία, ώστε να βγάζουν το «χαρακτήρα» τους.
Στο σύνολο τους είναι σκίτσα με στοιχεία από καρικατούρες ή κόμικς, χωρίς να λείπουν κι αυτά που είναι επηρεασμένα από πραγματικές φιγούρες /εικόνες.
Και ως αυτοδίδακτη, δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη τεχνική, παρά μόνο ο τρόπος που θέλω να σκιτσάρω κάτι στο χαρτί.
-Μπορεί κάποιος να αγοράσει κάποιο σκίτσο που του αρέσει ή δεν τα… αποχωρίζεσαι;
Όπως πιστεύω ότι ισχύει με τους περισσότερους, όταν φτιάχνεις κάτι, το κάνεις για να αισθανθείς ωραία εσύ και είναι δύσκολο να το αποχωριστείς. Θα με τιμούσε, αν κάποιος ήθελε ένα σκίτσο, με την υπογραφή μου επάνω, για το σπίτι του. Οπότε ναι, έτσι τα αποχωρίζομαι και όποιος θέλει, μπορεί να αγοράσει αυτό που του αρέσει.
-Γιατί Late Night Sketches;
Σε ελεύθερη μετάφραση «Μεταμεσονύχτια Σκίτσα», γιατί όλα έχουν γίνει κατά τη διάρκεια της νύχτας…
-Το AliTiz από πού προέκυψε;
To Alitiz (Αλήτης στην αρχή) είναι κάτι που έχει μείνει από τα χρόνια του σχολείου, το παρατσούκλι που χρησιμοποιούσαν οι δύο κολλητές μου για να με φωνάζουν. Και επειδή τα παρατσούκλια, όπως και οι πραγματικές φιλίες, μένουν, σκέφτηκα να το χρησιμοποιώ και ως υπογραφή για τα σκίτσα μου.
-Πότε και πώς ξεκίνησε αυτή η εμμονή με το σκίτσο;
Σκιτσάρω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Βέβαια, όχι όπως τώρα και ούτε με την ίδια θεματολογία. Τα πρώτα σκίτσα ήταν καρτούνς της Ντίσνεϋ, Μίκυ Μάους κ.τ.λ. Έβλεπα ότι μπορούσα να τα αποδώσω στο χαρτί και μου άρεσε το αποτέλεσμα από το δικό μου χέρι, οπότε συνέχισα.
Μεγαλώνοντας πήγα λίγο παραπέρα και σκίτσαρα οτιδήποτε μου δημιουργούσε την επιθυμία να το σχεδιάσω. Τώρα έχω καταλήξει περίπου στο στυλ που θέλω να έχω στα έργα μου, οπότε αναπτύσσω και την τεχνική μου.
-Πώς ήρθε η απόφαση γι’ αυτή την έκθεση;
Όσοι είχαν δει σκίτσα μου, τους άρεσαν πολύ και μου έλεγαν συνέχεια να κάνω μια έκθεση -κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ για να είμαι ειλικρινής. Όμως, ένας πολύ καλός φίλος με έφερε σε επαφή με τον ιδιοκτήτη του BarFly, κ. Γιώργο Ζωντανό, ο οποίος μου διέθεσε το χώρο και έτσι κάπως έγινε το πρώτο βήμα για την έκθεση…
-Το «αυτοδίδακτη» σημαίνει δυσκολίες στις τεχνικές και επίπονη προσωπική αναζήτηση ή, τελικά, ελευθερία και πρωτοτυπία;
Και τα δύο. Εννοείται ότι, όταν δεν έχεις μάθει από κάποιον που ξέρει, μερικές φορές δε βγαίνει το σκίτσο όπως ακριβώς το έχεις στο μυαλό σου, είναι δύσκολο αλλά το ψάχνεις, φτιάχνεις άλλο, το μελετάς μόνος σου, βλέπεις το λάθος και το διορθώνεις. Από την άλλη, το να μην ακολουθείς «κανόνες» σημαίνει πλήρη ελευθερία να σκιτσάρεις με την ψυχή σου και να μη σκέφτεσαι, να πειραματίζεσαι και να σου αρέσει και η διαδικασία και το αποτέλεσμα.
-Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης, περιοδικό ή άλλο πρότυπο ή πηγή έμπνευσης;
Συγκεκριμένα όχι. Παρακολουθώ, όμως, κυρίως από ίντερνετ και σόσιαλ μίντια, κάποιους σκιτσογράφους και ζωγράφους που θα ήθελα πολύ να φτάσω την τεχνική τους και το πώς αποδίδουν τα έργα τους.
-Είναι σκίτσα φαντασίας, πραγματικά πρόσωπα;
Λίγο και από τα δύο. Έχουν όλα το στοιχείο της υπερβολής στις γραμμές και τα χαρακτηριστικά, οπότε θα μπορούσαν να είναι πραγματικά πρόσωπα αλλά και όχι.
-Κυριαρχούν οι ανδρικές ή γυναικείες φιγούρες και γιατί;
Αν και το γυναικείο στοιχείο κυριαρχεί, δε λείπουν και οι ιδιαίτερες αντρικές φιγούρες.
-Σκιτσάρεις με συγκεκριμένη ψυχική διάθεση και, άραγε, τα έργα της χαράς είναι διαφορετικά από τα έργα της λύπης;
Κάπου είχα διαβάσει ότι η έμπνευση για να δημιουργήσεις κάτι δεν έρχεται ποτέ όταν είσαι χαρούμενος. Ισχύει. Αλλά δεν αποτελεί και κανόνα. Στα δικά μου έργα, πάντως, δεν καταλαβαίνεις τη διαφορά. Τα αγαπάω όλα εξίσου για να διαφέρουν τα μεν από τα δε…
-Θα ήθελες ν’ ασχοληθείς επαγγελματικά με το σκίτσο;
Ναι, πολύ και μακάρι να μου δοθεί κάποια στιγμή η δυνατότητα. Ποιος δε θα ήθελε να κερδίζει κάνοντας αυτό που αγαπά πολύ;
