Μετά από μια ονειρεμένη καριέρα στα σαλόνια του ελληνικού βόλεϊ (εθνική ομάδα, Παμβοχαϊκό, ΠΑΟΚ, Ηρακλή, Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, ΕΑ Πατρών, Ιωνικό Ν.Φ., Πανελλήνιο), ο Χρήστος Δημητρακόπουλος αποφάσισε να …ενδώσει στις πιέσεις της Καλαμάτας ’80 και επιστρέφοντας στην πόλη που ξεκίνησε να βοηθήσει την τοπική μας ομάδα στη νέα πρόκληση που την περιμένει στο πρωτάθλημα βόλεϊ της Α2 και -εξίσου αν όχι περισσότερο σημαντικό- να αρχίσει την προπονητική του καριέρα από τα «μικρά τμήματα», μαθαίνοντας τα μυστικά του φιλέ στις επόμενες γενιές.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε χθες στο «Θ» ο 39χρονος διαγώνιος, μοιράστηκε τις σκέψεις αυτής της μεγάλης επιστροφής που φαντάζει ιδανική για κάθε σπουδαίο αθλητή…
-Αισθάνεσαι ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου ή είναι μια πρόωρη επιστροφή, δεδομένου ότι ομάδες της Α1 είχαν δείξει ενδιαφέρον για να σε αποκτήσουν;
Κάποια στιγμή πίστευα ότι θα έρθει το πλήρωμα του χρόνου να επιστρέψω στην Καλαμάτα. Μετά από ώριμη σκέψη και αρκετές συζητήσεις με τους ανθρώπους της Καλαμάτας, οι οποίοι με προσέγγισαν με πολύ όμορφο τρόπο. Παρ’ όλο που πράγματι υπήρχαν προτάσεις από ομάδες της Α1, όπως η Λαμία, η Παναχαϊκή και ο Παμβοχαϊκός, με τον οποίο είχαμε κάνει μια συζήτηση να αναλάβω και πόστο βοηθού προπονητή.
Πάντα είχα στο μυαλό μου να φύγω από την Α1 κατηγορία με ψηλά το κεφάλι, όταν θα βρίσκομαι στα peek μου. Η περυσινή χρονιά κύλησε ιδανικά με την κατάκτηση της 2ης θέσης στο πρωτάθλημα και τη συμμετοχή στο φάιναλ φορ του κυπέλλου, αλλά και την πρώτη συμμετοχή στην Ευρώπη. Έτσι, αποφάσισα ότι φέτος ήταν λοιπόν η κατάλληλη στιγμή, έχοντας παράλληλα και την πρόταση της Καλαμάτας ’80, οι άνθρωποι της οποίας με έπεισαν να συμμετέχω κι εγώ στο νέο ξεκίνημα αυτής της ομάδας.
-Είναι ανώμαλη προσγείωση τα …σαλόνια της Α1 με το Κλειστό της Παραλίας -όσο να ‘ναι υπάρχει σοβαρό θέμα εγκαταστάσεων στην περιοχή μας…
Όχι, είμαι πάρα πολύ αποφασισμένος, παρ’ όλο που ήταν μια πάρα πολύ δύσκολη απόφαση για μένα, μετά από πάρα πολλά χρόνια που ήμουν στην Α1 και σε επαγγελματικό επίπεδο. Είμαι πολύ συνειδητοποιημένος και έτοιμος να υποστηρίξω αυτή την απόφαση, γνωρίζοντας ότι έχω να αντιμετωπίσω πολλές δυσκολίες σε ημιεπαγγελματικό πια επίπεδο.
Θα κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να βοηθήσω την ομάδα να πετύχει τους στόχους της.
Όσο για τις εγκαταστάσεις δυστυχώς είναι σε χειρότερη κατάσταση από τα χρόνια που αγωνιζόμουν εγώ, το 1996…
Είναι ένα κομμάτι που δεν ανήκει στην ευθύνη της ομάδας και θα πρέπει η δημοτική Αρχή να καταβάλλει μια προσπάθεια να βελτιώσει την κατάσταση.
Ο αθλητισμός είναι μέρος του πολιτισμού και προβάλλει την πόλη.
–Τι σε δελέασε τελικά στην πρόταση της Καλαμάτας ’80;
Οι άνθρωποι της ομάδας μου έδωσαν να καταλάβω ότι προσπαθούν να κάνουν ένα καινούργιο ξεκίνημα και ήθελα κι εγώ να συμμετάσχω προσθέτοντας ένα λιθαράκι με την εμπειρία μου, όπου μπορώ για να οργανωθούμε όπως πρέπει σε όλα τα επίπεδα.
-Χρήστος Δημητρακόπουλος-Γιώργος Κουλιέρης πώς αισθάνεσαι γι’ αυτή τη συνεργασία;
Είμαι χαρούμενος που συναντώ και το Γιώργο μετά από πολλά χρόνια. Στα παιδικά μας χρόνια παίζαμε αντίπαλοι, ενώ βρεθήκαμε και συμπαίκτες στον Πανελλήνιο. Έχουμε μια φιλία πολλών ετών και ό,τι χρειαστεί επιπλέον από μένα είμαι πρόθυμος να βοηθήσω.
-Ποιος είναι ο στόχος πλέον με την Καλαμάτα ’80; τη νέα σεζόν ή τα επόμενα χρόνια υπάρχει η προοπτική της Α1;
Αυτό που προέχει είναι να χτιστεί η ομάδα σε σωστές βάσεις: διοικητικά-οργανωτικά, προπονητικά, αγωνιστικά να στηθεί ένα στέρεο οικοδόμημα ώστε να έχει μια πορεία που μπορεί στο μέλλον να την οδηγήσει στην Α1. Αν και η άνοδος είναι κάτι πολύ πρόωρο. Κι εγώ απέχω πολλά χρόνια από την κατηγορία, ενώ δεν γνωρίζω ακόμη ούτε τις δυνατότητες της Καλαμάτας ’80. Όπως λέμε πρέπει πρώτα να ξέρεις το ρόστερ της δικής σου ομάδας και των άλλων για να θέσεις στόχους.
Ωστόσο, πάντα πρέπει οι στόχοι να είναι υψηλοί, όχι όμως ουτοπικοί και σε μεγάλο βάθος χρόνου. Τα βήματα πρέπει να γίνονται ένα ένα, να βλέπουμε κάθε παιχνίδι χωριστά και …τρώγοντας έρχεται η όρεξη…
Το πιο σημαντικό είναι όμως να δείχνει η ομάδα σημάδια βελτίωσης, να δουλεύει και όλοι να προσπαθούν να δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους.
-Η έναρξη μιας προπονητικής καριέρας;
Θα ξεκινήσω ως προπονητής στα μικρότερα τμήματα. Αγωνιστικά δεν μου υπολείπονται πολλά χρόνια. Με ενδιαφέρει να μείνω στο άθλημα και θέλω να μεταλαμπαδεύσω στους πιτσιρικάδες και στα νέα παιδιά της ομάδας τις εμπειρίες και τις παραστάσεις που είχα στην καριέρα μου.
-Το «θαύμα» του Βραχατίου, παράδειγμα για την Καλαμάτα;
Το πιο σημαντικό είναι οι παράγοντες να έχουν το μεράκι και να ξέρουν να οργανώσουν μια ομάδα. Βασικός παράγοντας είναι το οικονομικό και παρά τις δυσκολίες της εποχής υπάρχουν τρόποι να εξασφαλιστούν έσοδα με σωστές κινήσεις. Σε στέρεες βάσεις, με σωστή δουλειά, ανθρώπους με γνώσεις μπορεί να δημιουργηθεί μια ομάδα με μέλλον και όχι πυροτέχνημα.
Ξέρω ότι στην Καλαμάτα ’80 δίνουν πολύ μεγάλη σημασία στις ακαδημίες και δουλεύουν σε βάθος χρόνου με στόχο να αναδείξουν παιδιά, που θα επιτρέψουν στην ομάδα μετά από κάποια χρόνια να στηρίζεται σε ντόπια παιδιά.
Θεωρώ την Καλαμάτα μια πόλη «βολεϊμπολική», με χρόνια παράδοσης και ιστορίας, με τον Μεσσηνιακό, τη ΓΕΜ και τώρα την Καλαμάτα ’80. Με σωστή οργάνωση μπορούμε να ξαναφέρουμε τους φιλάθλους στις κερκίδες και τα παιδιά στον αγωνιστικό χώρο. Αυτό είναι και το μεγάλο κίνητρο για μένα.
-Μετά από μια τόσο σημαντική και μακροχρόνια καριέρα αισθάνεσαι πλήρης ή υπάρχουν στόχοι που δεν έχουν εκπληρωθεί;
Αισθάνομαι πραγματικά «γεμάτος» έχοντας περάσει σχεδόν απ΄ όλες τις μεγάλες ομάδες, με επιτυχίες και τίτλους, πολλά χρόνια πρωταθλητισμού και μάλιστα στα χρόνια που το βόλεϊ άκμαζε και επιπλέον περίπου 130 συμμετοχές στην εθνική ομάδα. Αισθάνομαι τυχερός που ήμουν υγιής και δεν είχα σοβαρούς τραυματισμούς. Βέβαια όταν είσαι αθλητής θέλεις πάντα κάτι περισσότερο…
-Ποιο είναι το μυστικό που σε βοήθησε από ταλέντο της επαρχίας να γίνεις ένας ολοκληρωμένος παίκτης που έφτασε μέχρι την Α1 και την εθνική ομάδα;
Ο βασικός παράγοντας είναι το ταλέντο, η δουλειά για να το εξελίξεις και η πειθαρχία σε αυτό που κάνεις. Θέτεις στόχους και όταν τους πετυχαίνεις είναι μεγάλη ανταμοιβή και σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις αυτή την πορεία ακόμη ψηλότερα.
-Ο Γιώργος Πετρέας είναι ο τελευταίος της σειράς των σημαντικών Μεσσήνιων βολεϊμπολιστών;
Η Μεσσηνία έχει αναδείξει πολλούς σημαντικούς παίκτες στο παρελθόν και δεν θα ήθελα να τους ξεχωρίσω. Αυτό δείχνει να έχει στερέψει και ο Γιώργος Πετρέας μοιάζει προς το παρόν ο …τελευταίος των Μοϊκανών. Είναι σημαντικός παίκτης με αξιόλογη πορεία και του εύχομαι τα καλύτερα.
Ελπίζουμε ότι στην πορεία τόσο το καλαματιανό όσο και γενικότερα το ελληνικό βόλεϊ, όπως άλλωστε και η χώρα μας που περνάει δύσκολα θα ανακάμψει.
Με υπομονή, πίστη και πολλή όρεξη για δουλειά μπορούμε να τα καταφέρουμε…
Χρήστος Δημητρακόπουλος «Να φέρουμε τον κόσμο στις κερκίδες και τα παιδιά στο φιλέ…»
