Οι φόροι συνθλίβουν τις επιχειρήσεις και αυξάνουν τα λουκέτα
Ο Γιώργος Σπίνος περιγράφει στο “Θάρρος” τα αδιέξοδα του επιχειρηματικού κόσμου
Πολύς θόρυβος και φασαρία έγινε για το εάν, μετά την πρόσφατη απόφαση του Eurogroup και για να κλείσει οριστικά η πρώτη αξιολόγηση, χρειάζεται συμπληρωμένο ή συμπληρωματικό μνημόνιο.
Η ουσία είναι ότι παραμένει ένα σκληρό μνημόνιο στις πλάτες μας, το οποίο μάλιστα τις επόμενες ημέρες θα «εμπλουτιστεί» με πρόσθετες απαιτήσεις των δανειστών για το ΕΚΑΣ, τα «κόκκινα» δάνεια και τις αποκρατικοποιήσεις.
Σε μια αγορά «νεκρή», με τη ρευστότητα να αγνοείται, τις καταθέσεις να μειώνονται δραματικά, τα κρυμμένα σε σεντούκια και θυρίδες να μη βγαίνουν ούτε με «επιδότηση», καθώς όποιος καεί με το χυλό…, τη φοροδιαφυγή να ανθεί και να θεριεύει τους επόμενες μήνες για να γλιτώσουν όλοι από το φορο-ασφαλιστικό τερατούργημα, ποιος θα πληρώσει το «λογαριασμό»;
Ξέχασαν φαίνεται οι κυβερνώντες, όπως λένε και οι Αμερικανοί, ότι όταν βάζεις φόρους και όταν κουρεύεις πρόβατα, καλό είναι να σταματάς πριν γδάρεις το πετσί. Από τη στιγμή όμως που περάσαμε τις πύλες της κολάσεως του νέου μνημονίου, όπως έλεγε και ο Δάντης στη «Θεία Κωμωδία», αφήσαμε κάθε ελπίδα στην είσοδο.
Κι όλα αυτά, αφού, αύξηση του κόστους παραγωγής, αλλαγές στα επενδυτικά σχέδια για τις επιχειρήσεις, πτώση της κατανάλωσης αλλά και λουκέτα προβλέπει ο επιχειρηματικός κόσμος ότι φέρνει στην αγορά το πακέτο των φόρων που ψήφισε η κυβέρνηση την περασμένη εβδομάδα και μέρος αυτών θα αρχίσει να εφαρμόζεται από την 1η Ιουνίου.
Μεταξύ των πολλαπλών μέτρων είναι κι αυτά που επιβάλλονται στον καφέ. Ειδικότερα επιβάλλεται ειδικός φόρος κατανάλωσης κατά την εισαγωγή από 2 έως 4 ευρώ το κιλό, γεγονός που συνεπάγεται αύξηση 20% έως 25% στην τελική τιμή του προϊόντος.
Ένα τέτοιο μέτρο είναι φυσικό να προκαλέσει μείωση της κατανάλωσης, αύξηση του λαθρεμπορίου, αύξηση των τιμών στην καφεστίαση, φόβους για λουκέτα σε μικρές επιχειρήσεις και καφεκοπτεία και φυσικά απολύσεις εργαζομένων.
Γιώργος Σπίνος: “Τα μέτρα θα καταστρέψουν το κλάδο μας”
Για τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν μόνο από την επιβολή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στον καφέ, μιλήσαμε, χθες, με τον επιχειρηματία Γιώργο Σπίνο, ο οποίος διατηρεί τόσο κατάστημα λιανικής πώλησης καφέ στην Καλαμάτα όσο και βιοτεχνία- παρασκευαστήριο. Σύμφωνα με τον ίδιο:
“Για να υπάρξει μια τάξη μεγέθους των προβλημάτων, θα πρέπει να έχετε υπόψη σας κάποια στοιχεία. Ειδικότερα, η κατανάλωση καφέ στην Ελλάδα είναι 42.200 τόνοι. Ο Ελληνικός κατέχει το 40%, δηλαδή 18.000 τόνοι όπου το 60% είναι ο τυποποιημένος. Ο στιγμιαίος κατέχει το 17%, δηλαδή 7.000 τόνοι, όπου εισάγονται εξ’ ολοκλήρου. Ο φίλτρου κατέχει το 10%, δηλαδή 4.000 τόνοι, όπου το 80% εισάγεται. Ο εσπρέσο κατέχει το 32%, δηλαδή 13.200 τόνοι, όπου το 80% επίσης εισάγεται. Οπότε, η συνολική κατανάλωση καφέ στην Ελλάδα είναι 42.200 τόνοι το χρόνο.
Από αυτή την ποσότητα ο εισαγόμενος καφές είναι 20.400 τόνοι, κατέχοντας το 49%, ενώ το υπόλοιπο 51% είναι ελληνικής παραγωγής. Από το υπόλοιπο 51% της ελληνικής παραγωγής το 35% με 40% παράγεται από τους καφεκόπτες και βιοτεχνίες οι οποίοι πολύ δύσκολα θα αντεπεξέλθουν.
Η επιβολή φόρου στον ωμό καφέ είναι σίγουρο ότι θα επηρεάσει άμεσα τους Έλληνες καφεκόπτες και γενικά τις ελληνικές εταιρίες παραγωγής καφέ ως εξής: Επιβαρύνεται το κόστος αγοράς πρώτης ύλης, όπου δεν έχουμε καν ένδειξη στο που θα διαμορφωθεί. Το επιπλέον κόστος, δεν μπορεί να απορροφηθεί. Ο καφές είναι χρηματιστηριακό είδος, οπότε το κόστος πρώτης ύλης είναι σίγουρο ότι θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Έλληνας παραγωγός έχει ένα επιπλέον κόστος έναντι του εισαγόμενου καβουρδισμένου. Έχει φύρα 15-20% κατά το καβούρντισμα του καφέ. Έτσι, θα καταστούμε μη ανταγωνιστικοί σε σχέση με αντίστοιχες εταιρίες του εξωτερικού. Επιπλέον, θα μειωθούν οι εξαγωγές λόγω κόστους. Και κάτι ακόμα. Δεν υπάρχει η ρευστότητα ώστε να πληρωθεί ο φόρος. Ούτε θα υπάρξει αν αυξήσουμε την τελική τιμή στον καταναλωτή.
Ο καφές δεν είναι είδος πολυτελείας και η επιβολή φόρου θα εκτοξεύσει τις τιμές. Η εκτόξευση κόστους και τιμών θα οδηγήσει άμεσα στο κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων όπως καφεκοπτεία, βιοτεχνίες και καφετέριες, οι οποίες απασχολούν πολύ μεγάλο αριθμό εργαζόμενων.
Η συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών μεταποιητικών επιχειρήσεων είναι πολύ μικρού μεγέθους και αδύνατον να αντεπεξέλθουν στην επιπλέον φορολόγηση. Είναι λογικό, επομένως, να μειωθεί η κατανάλωση, με αποτέλεσμα τη μείωση του συνολικού τζίρου της αγοράς του καφέ (νοικοκυριά, καφετέριες κλπ).
Από την άλλη, ο Έλληνας παραγωγός βοηθάει την ελληνική οικονομία μειώνοντας το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και απασχολώντας πολύ μεγάλο αριθμό εργαζόμενων.
Προτάσεις
Ο Έλληνας παραγωγός πρέπει να στηριχθεί, οπότε, ως Πανελλήνιος Σύνδεσμος Καφεκοπτών, προτείνουμε: Να μην επιβληθεί φόρος στον εισαγόμενο ωμό καφέ τον οποίο θα επεξεργαστεί ο Έλληνας καφεκόπτης-βιοτέχνης. Να φορολογηθεί μόνο ο εισαγόμενος ψημένος καφές. Να εφαρμοστεί το γερμανικό μοντέλο, όπου ο ειδικός φόρος επιβάλλεται μόνο στους εισαγόμενους καβουρδισμένους καφέδες.
Με τον τρόπο αυτό θα πετύχουμε: 1. Να επιβιώσουν τα καφεκοπτεία και οι ελληνικές μικρομεσαίες βιοτεχνίες καφέ. 2. Να δοθεί ισχυρό κίνητρο εγκατάστασης νέων μονάδων επεξεργασίας καφέ στη χώρα μας, με την ανάλογη εισροή κεφαλαίων, αύξηση της απασχόλησης, τόνωση των εξαγωγών. 3. Να επιβραβευθεί η επιχειρηματικότητα των Ελλήνων παραγωγών που συμβάλουν ενεργά στο ΑΕΠ και στην απασχόληση”.
Κλείνοντας το ρεπορτάζ, σημείωσε ότι “θα πρέπει να καταλάβουν όλοι ότι η επιβάρυνση που θα προκύψει θα αποτελέσει τροχοπέδη για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων, οι οποίες τα τελευταία χρόνια υλοποιούν επενδύσεις, δημιουργώντας, έτσι, νέες θέσεις εργασίας”.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
