Ο “Ολυμπιονίκης” έκανε το “Θεό” να υποκλιθεί… (φωτογραφίες & βίντεο)

ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΤΟ ΤΡΟΠΑΙΟ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΣΤΗΝ ΠΥΛΟ!

Ρεπορτάζ: Νίκος Μπαλόπουλος-Χριστίνα Ελευθεράκη
Φωτογραφίες: Στασινός Μουτσούλας

Μπορεί το θέαμα να μην ήταν αντάξιο των προσδοκιών, όμως ο χθεσινοβραδινός τελικός του Κυπέλλου Μεσσηνίας κερδίζει αναμφισβήτητα τον χαρακτηρισμό της γιορτής του ποδοσφαίρου, αφού οι δύο ομάδες και οι πολυάριθμοι φίλαθλοι που βρέθηκαν στις κερκίδες δίδαξαν αθλητικό πολιτισμό, χωρίς να δημιουργηθεί το παραμικρό «παρατράγουδο».
Πιο ευτυχισμένοι όλων οι Πυλιώτες, καθώς το τρόπαιο κατέληξε στις αποσκευές του Τσικλητήρα, με τον Απόλλωνα να «λυγίζει» στα πέναλτι. Η κανονική διάρκεια του αγώνα και τα δύο 15λεπτα της παράτασης έληξαν ισόπαλα χωρίς γκολ., με τελικό αποτέλεσμα το 2-4 να διαμορφώνεται στη διαδικασία των πέναλτι υπέρ του Ολυμπιονίκη, που έγραψε ιστορία, καθώς είναι η πρώτη φορά που το κατακτά!
Οι δύο «μονομάχοι» παρουσίασαν μέτριο ποδόσφαιρο στο α’ ημίχρονο, καθώς η μεγάλη επιθυμία τους για την κατάκτηση του τροπαίου, έκανε το παιχνίδι τους νευρικό, με πολλές λάθος μεταβιβάσεις και δυνατά, αλλά όχι αντιαθλητικά μαρκαρίσματα στο κέντρο του γηπέδου. Ωστόσο, ο Τσικλητήρας έδειξε να έχει μεγαλύτερη δημιουργική ευχέρεια, καταγράφοντας τρεις αξιόλογες ευκαιρίας, έναντι μιας του αντιπάλου, με τη φάση του 29’ να χαρακτηρίζεται κλασική και μάλιστα διπλή.
Στο β’ ημίχρονο τα πράγματα …χειροτέρεψαν για τους φιλάθλους, καθώς οι αντίπαλοι βάλθηκαν να εικονοποιήσουν την παροιμία …φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη. Είναι ενδεικτικό ότι στο δημοσιογραφικό μπλοκάκι σημειώθηκε μόλις μια καλή στιγμή και πάλι από την πλευρά των φιλοξενουμένων, στο 73’ με τον Όθ. Εμμανουήλ.
Ίδιο σκηνικό στην ημίωρη παράταση, καθώς καμία πλευρά δεν θέλησε να ρισκάρει, όμως σε αυτό το διάστημα ήταν ο Απόλλωνας που βρέθηκε μια ανάσα από το γκολ που θα σήμαινε πιθανότατα την κατάκτηση του τροπαίου. Ήταν στο 108’ μια εκπληκτική εκτέλεση φάουλ του Πανταζή, που απέκρουσε όμως εξίσου εντυπωσιακά ο Μίντζηρας.
Ο έμπειρος τερματοφύλακας του Τσικλητήρα διεκδικεί τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη αφού απέκρουσε το 1^ο πέναλτι του Απόλλωνα, κατά τη διαδικασία της …ρώσικης ρουλέτας που έλυσε εν τέλει τις διαφορές των δύο ομάδων. Το 2-4 υπέρ της ομάδας της Πύλου διαμορφώθηκε με εύστοχα χτυπήματα των Πανταζή, Κλουβάτου από τη μια μεριά και Κουτίβα, Όθωνα και Νίκου Εμμανουήλ, Σεφεράσι από την άλλη.
Άριστη η διαιτησία
Ιδανική ήταν η διαιτησία του Γιώργου Μπλάνα, σε έναν αγώνα που δεν είχε πάντως πολλές δυσκολίες, με τον κορυφαίο Μεσσήνιο ρέφερι να δείχνει μόλις μια κίτρινη κάρτα στον Πετράκο κατά τη διάρκεια της παράτασης (101’). Εξίσου επιτυχημένη η παρουσία των βοηθών Σταύρου Λάμια και Παναγιώτη Σερεμέτη, ενώ ούτε αυτή τη φορά έλειψε ο «4ος», στα πρότυπα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, ρόλο που ανέλαβε ο διεθνής Μεσσήνιος (βοηθός), Ηλίας Αλεξέας.
ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ: Αντωνόπουλος, Κουκέας, Κουπούζος, Μιχαλόπουλος (120’ Αντωναίος), Πετράκος, Κλουβάτος, Μάλαμας, Τρικουράκης, Μπιτσάνης (102’ λ. τρ. Μπιτσάνης), Πανταζής, Σαραντόπουλος.
ΤΣΙΚΛΗΤΗΡΑΣ ΠΥΛΟΥ: Μίντζηρας, Όθ. Εμμανουήλ, Ν. Εμμανουήλ, Μουράτης, Κουτίβας, Δούνιας, Γρ. Παπαγεωργίου (120’ Μαραβέλας), Π. Καλδής (88’ Σεφεράσι), Νάτσης, Διακουμής.

Το φιλμ του αγώνα
13’ σουτ του Π. Καλδή από πολύ πλάγια αριστερά στη συμβολή των δοκών
25’ πολύ καλό γυριστό σουτ του Διακουμή από πλάγια (έπειτα από πάσα του Δούνια) μπλόκαρε με διπλή προσπάθεια ο Αντωνόπουλος
29’ μια ανάσα από το 1-0 έφτασε η Πύλος, έπειτα από ωραίο συνδυασμό, με το Δούνια να πιάνει το δυνατό συρτό σουτ που απέκρουσε με υπερένταση στη γωνία του ο Αντωνόπουλος, ο Νάτσης που ακολούθησε τη φάση βρέθηκε σε θέση βολής κοντά στο πέναλτι, αλλά και πάλι ο τερματοφύλακας του Απόλλωνα απέκρουσε σωτήρια, κερδίζοντας και το άουτ αφού στην επαναφορά η μπάλα χτύπησε πάλι στα πόδια του επιθετικού του Τσικλητήρα και πέρασε εκτός γηπέδου
44’ ένα φάουλ του Πανταζή έξω από την περιοχή ήταν αρκετά αδύνατο για να ανησυχήσει τον Μίντζηρα, ο οποίος μπλόκαρε
70’ σε μια «κόντρα» ο Διακουμής έφυγε μόνος του σε μια επικίνδυνη …επέλαση προς την περιοχή του Απόλλωνα, όμως ο Μάλαμας τον πρόλαβε περίπου 5 μέτρα πριν, «τελειώνοντας» τη φάση
73’ ο Διακουμής με μια διαγώνια μπαλιά έβγαλε τον Όθ. Εμμανουήλ μόνο του στην πλάτη της άμυνας του Απόλλωνα, ο έμπειρος Καλαματιανός μέσος επιχείρησε να «κρεμάσει» τον Αντωνόπουλο, εκμεταλλευόμενος και την αναπήδηση της μπάλας, αλλά η εκτέλεση ήταν κακή, με τη μπάλα να περνάει πάνω από το οριζόντιο δοκάρι.
108’ εξαιρετική εκτέλεση φάουλ του Πανταζή περίπου 7 μέτρα πίσω από τη γραμμή της μεγάλης περιοχής η μπάλα κατευθυνόταν στο αριστερό «Γ», όπου όμως …απογειώθηκε ο Μίντζηρας, αποσοβώντας βέβαιο γκολ

Τα πέναλτι
Κουτίβας 0-1
Κουκέας απέκρουσε ο Μίντζηρας
Διακουμής απέκρουσε ο Αντωνόπουλος
Κουπούζος οριζόντιο δοκάρι
Όθ. Εμμανουήλ κάθετο δοκάρι και… 0-2
Πανταζής 1-2
Ν. Εμμανουήλ 1-3
Κλουβάτος 2-3
Σεφεράσι 2-4

Ξέφρενα πανηγύρια για την πρώτη κούπα
Η ολοκλήρωση της διαδικασίας των πέναλτι, που έκρινε το παιχνίδι, δίνοντας στην ομάδα του Τσικλητήρα το τρόπαιο, έφερε ποδοσφαιριστές, τεχνική ηγεσία και διοίκηση του συλλόγου της Πύλου στην κερκίδα, στην οποία βρίσκονταν οι πολυάριθμοι και ενθουσιώδεις φίλοι της. Κάποιοι μάλιστα από τους ποδοσφαιριστές ανέβηκαν στην κερκίδα για να πανηγυρίσουν μαζί με τους φιλάθλους.
Οι σαμπάνιες έρρεαν άφθονες, τα γνωστά όλε και οι φωτογραφίες με αγαπημένα πρόσωπα και όχι μόνο ήταν στην «ημερήσια διάταξη», ενώ κανείς δεν μπορούσε να μην κοιτάξει το Κύπελλο, που είναι το πρώτο στην ιστορία του Τσικλητήρα, δίνοντας ξεχωριστή χροιά και αίγλη στην προσπάθεια των ποδοσφαιριστών του Νίκου Κακαλέτρη.
Όσον αφορά τη διαδικασία των απονομών αυτή ξεκίνησε με τους διαιτητές και τους βοηθούς, που πρέπει ν’ αναφέρουμε και πάλι ότι είχαν εξαιρετική παρουσία χθες, όπως και το σύνολο των ανθρώπων της ΄Ενωσης που εργάστηκε για τον τελικό, δίνοντάς του ξεχωριστή αίγλη, και ακολούθησαν οι απονομές στους ποδοσφαιριστές και το τεχνικό επιτελείο του Απόλλωνα.
Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι υπήρχε πικρία και απογοήτευση στο στρατόπεδο των μελανόλευκων, κάτι που κρίνεται λογικό τόσο λόγω των προσδοκιών που προϋπήρχαν όσο και γιατί το Καλαματιανό Σωματείο χάνει το Κύπελλο για δεύτερη φορά μέσα σε δύο χρόνια.
Από την άλλη οφείλουμε να αναφέρουμε την εξωτερίκευση ποδοσφαιρικού πολιτισμού από την πλευρά των μελανόλευκων, που όπως και οι αντίπαλοί τους, παίρνουν δέκα για τη χθεσινή τους παρουσία στο γήπεδο του Κορδία.
Το κλείσιμο έγινε με τις απονομές στους ποδοσφαιριστές του Τσικλητήρα και όλους όσοι βοηθούν στη φετινή προσπάθεια του Συλλόγου της Πύλου, που έχει κάνει τη δική του υπέρβαση, όπως άλλωστε και οι διοικούντες, από αντιδημάρχους του Δήμου Πύλου – Νέστορος.
Ο Φώτης Διακουμής με τους συμπαίκτες του πανηγύρισαν έξαλλα την κατάκτηση του τροπαίου, έχοντας στο πλευρό τους τους πολυάριθμους φίλους τους, που δεν σταμάτησαν στιγμή να τραγουδούν, που απονεμήθηκε από τον αντιπρόεδρο της ΕΠΣΜ Λεωνίδα Οικονομίδη, λόγω απουσίας του Αριστείδη Σταθόπουλου.

Οι δηλώσεις των πρωταγωνιστών
Πλατιά χαμόγελα από τη μία, στενοχώρια από την άλλη, ωστόσο όλα είχαν ένα κοινό παρανομαστή. Ποδοσφαιρική παιδεία, που είναι η αλήθεια ότι δεν συναντάμε αρκετά συχνά στο ελληνικό ποδόσφαιρο το οποίο ταλανίζεται άλλωστε το τελευταίο διάστημα από σημάδια βίας.
Μας μίλησαν τόσο οι νικητές, όσο και οι χαμένοι του χθεσινού τελικού, που μένει στην ιστορία κυρίως για την ποδοσφαιρική ποιότητα την οποία επέδειξαν οι ομάδες οι οποίες συμμετείχαν σ’ αυτόν, αλλά και γιατί το Κύπελλο «πηγαίνει» για πρώτη φορά στον Τσικλητήρα και την Πύλο.

Νικ. Κακαλέτρης (προπονητής Τσικλητήρα)
«Ήταν ένα κλειστό παιχνίδι με λιγοστές φάσεις και αυτό γιατί οι δύο ομάδες επικεντρώθηκαν στο τακτικό κομμάτι και τη διατήρηση του μηδέν στα μετόπισθεν. Κρίθηκε τελικά στα πέναλτι, εκεί που αποδειχθήκαμε πιο ψύχραιμοι και ίσως πιο τυχεροί. Θεωρώ ότι δίκαια πήραμε το Κύπελλο, μένοντας αήττητοι καθ’ όλη τη διάρκεια του θεσμού και τα εύσημα ανήκουν πρώτα απ’ όλα στους ποδοσφαιριστές. Είδατε και εσείς ότι ήταν ένα παιχνίδι ποδοσφαιρικού πολιτισμού και είναι ευχάριστο ότι το Κύπελλο κατέληξε στην Πύλο. Είναι ιστορική η στιγμή για την περιοχή και εγώ θα ήθελα μιας και μου δίνεται η ευκαιρία να αφιερώσω το τρόπαιο στον γιο μου, Παναγιώτη, που έχει σήμερα τα γενέθλιά του».

Φώτης Διακουμής (αρχηγός Τσικλητήρα)
«Ιστορική στιγμή η σημερινή, ημέρα γιορτής για τη Πύλο, καθώς η ομάδα για πρώτη φορά στην ιστορία της κατακτά το Κύπελλο. Νομίζω ότι το δικαιούμασταν, το αξίζαμε και μπορούμε να γλεντήσουμε όντας βέβαιοι ότι η συνέχεια θα είναι ακόμη καλύτερη».

Φώτης Μίντζηρας (τερματοφύλακας Τσικλητήρα)
«Σπουδαία ημέρα η σημερινή για την ομάδα μου. Είμαστε όλοι πάρα πολύ χαρούμενοι και αφιερώνουμε το Κύπελλο στον υπέροχο κόσμο μας. Θεωρώ ότι το φοβήθηκαν το παιχνίδι οι δύο ομάδες, γι’ αυτό και το θέαμα δεν ήταν τόσο καλό, όμως τακτικά έγινε ένα πολύ καλό ματς. Κρίθηκε τελικά στα πέναλτι, όπου είχαμε την τύχη με το μέρος μας, ίσως και την ψυχραιμία».

Γιώργος Γρηγορόπουλος (προπονητής Απόλλωνα)
«Η αλήθεια είναι ότι δεν βρεθήκαμε σε καλή μέρα στο παιχνίδι, μας επηρέασαν κάποια προβλήματα τραυματισμών σημαντικών παικτών, όπως οι Μπιτσάνης και Πανταζής, αλλά και το ότι η πλειοψηφία των παικτών μας δεν έπιασε αρκετά καλή απόδοση. Η Πύλος μας μπλόκαρε, ειδικότερα στο πρώτο ημίχρονο, προσπαθήσαμε στην επανάληψη να παίξουμε μπάλα, όμως δεν μας βγήκε. Ξέρετε ότι τα πέναλτι είναι κυρίως αποτέλεσμα τύχης που δεν την είχαμε. Όπως και να έχει για μας ήταν γιορτή ο τελικός, στον οποίο άλλωστε είχαμε επικεντρωθεί το τελευταίο διάστημα και είναι επιτυχία το ότι βρεθήκαμε σ’ αυτόν συνδυάζοντας εξαιρετική παρουσία στο πρωτάθλημα. Μόνο συγχαρητήρια αξίζουν στα παιδιά για την πορεία της ομάδας. Μη ξεχνάμε ότι ο Απόλλωνας έχει πολύ μικρό μέσο όρο ηλικίας και το μέλλον του ανήκει. Ήδη έχουν γίνει τεράστια βήματα προόδου, αφού πέρυσι εξασφαλίσαμε τη σωτηρία στο τέλος και φέτος ήμαστε σ’ αυτό το επίπεδο».

Κώστας Μάλαμας (ποδοσφαιριστής Απόλλωνα)
«Δυστυχώς σ’ αυτό το παιχνίδι, που για μας ήταν μεγάλο μέρος της χρονιάς, δεν ανταποκριθήκαμε όπως έπρεπε. Δεν μας πήγε το ματς, δεν ήμασταν σε καλή κατάσταση. Θα έλεγα ότι αδικήσαμε τους εαυτούς μας. Είμαστε διπλά στενοχωρημένοι, γιατί για δεύτερο τελικό μέσα σε δύο χρονιές, δεν μπορέσαμε να δώσουμε στον κόσμο μας αυτό που τόσο πολύ ήθελε και περίμενε».