Από την Καλαμάτα στα «Εξάρχεια» της Μαδρίτης


Το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Καλαμάτας στάθηκε η αφορμή ώστε ο Μανώλης Χορευτάκης να γνωρίσει τη γυναίκα της ζωής του, η οποία και τον πήρε στη χώρα της, στην Ισπανία, και τη Μαδρίτη. Και τι κάνει ο Μανώλης στη Μαδρίτη; Προβάλλει και πουλάει στο μαγαζί που έχει φτιάξει, στην αγορά της γειτονιάς Lavapies, προϊόντα από τον τόπο μας.
Ο Μανώλης προσφέρει στους πελάτες του παραδοσιακά προϊόντα από τη χώρα μας, αλλά μαγειρεύει και ελληνικά φαγητά. «Η γειτονιά Lavapies είναι πολύχρωμη και θα μπορούσες να την παρομοιάσεις με τα Εξάρχεια. Γι’ αυτό έδωσα αυτό το όνομα στο μαγαζί μου», λέει ο ίδιος
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή: Ήταν τον Φεβρουάριο του 2003, όταν ο Μανώλης Χορευτάκης γνώρισε την Esther (Maria Esther Perez Rodriguez), τη νεαρή βιολόγο και περιβαλλοντολόγο, που έκανε την πρακτική της άσκηση στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Καλαμάτας.
Άρχισαν να βγαίνουν, κάποια στιγμή ήρθε και ο έρωτας και από τότε έγιναν αχώριστοι. Μέχρι το 2011, πότε ο Μανώλης πήγαινε στη Μαδρίτη και πότε η Esther ερχόταν στην Καλαμάτα. Η κατάσταση στην Ελλάδα, όμως, είχε αρχίσει να σκληραίνει, λόγω της κρίσης, οπότε πήραν την απόφαση να πάνε και να ζήσουν στη Μαδρίτη.
Ο πρώτος χρόνος στην Ισπανία ήταν δύσκολος για το ζευγάρι. Και εκεί η κατάσταση είναι σκληρή, με μεγάλη ανεργία και περικοπές των κοινωνικών παροχών.
 
Τα «Εξάρχεια» της Μαδρίτης
«Τον πρώτο χρόνο πέρασα δύσκολα, μη νομίζεις ότι εδώ τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα από την Ελλάδα. Η κρίση είναι σοβαρή και στην Ισπανία και δεν μπορούσα να βρω δουλειά. Ήμουν σχεδόν έτοιμος να γυρίσω πίσω, αλλά μέσω ενός γνωστού μού παρουσιάστηκε η ευκαιρία να νοικιάσω ένα χώρο και να φτιάξω μαγαζί σε κεντρική αγορά της Μαδρίτης.
Με τις οικονομίες που είχα και την εμπειρία μου από τις οικοδομικές εργασίες του παρελθόντος, ανακαίνισα το χώρο και ξεκινήσαμε το παραδοσιακό μαγαζάκι μας, το οποίο ονομάσαμε “Εξάρχεια” (Exargia)».
Έλληνες υπάρχουν, φυσικά, και άλλοι στη Μαδρίτη και, μάλιστα, γίνονται συναντήσεις, ενώ αρκετοί πηγαίνουν και ψωνίζουν στο μαγαζί του Μανώλη. Ωστόσο, «το μέρος όπου είναι σίγουρο ότι θα συναντηθούμε οι Έλληνες, είναι στις διαδηλώσεις, που τελευταία γίνονται πολλές στην Ισπανία».
 
Νοσταλγία
Για το αν του λείπουν η Ελλάδα και η Καλαμάτα, η απάντηση είναι αυτονόητη: φυσικά και του λείπουν, παρά την απογοήτευση που του προκαλεί «η έλλειψη πολιτικής βούλησης για να βγει η χώρα από το τέλμα, με αποτέλεσμα να πέφτουν συνεχώς περισσότερα βάρη στις πλάτες των απλών ανθρώπων».
Όσο για το τι θα πρότεινε σε όσους σκέπτονται να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, η άποψη του Μανώλη είναι καθαρή: «Αν κάποιος σκέπτεται να φύγει για οικονομικούς λόγους, δε θα του συνιστούσα να πάει σε ευρωπαϊκή χώρα. Η Ελλάδα μπορεί να έχει σοβαρό πρόβλημα, όμως όλες οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν προβλήματα. Αν, λοιπόν, κάποιος θέλει να φύγει, ας κοιτάξει τι μπορεί να κάνει σε χώρα εκτός Ευρώπης».
 
Η γειτονιά της Lavapies
Η περιοχή, όπου έχει φτιάξει το μαγαζί του ο Μανώλης, βρίσκεται στο κέντρο της Μαδρίτης και είναι από τις παλαιότερες της πρωτεύουσας. Αρχικά, η γειτονιά της Lavapies ήταν εβραϊκή συνοικία και σήμερα είναι μια πολύχρωμη γειτονιά, με κατοίκους από κάθε μέρος του πλανήτη και ανθρώπους του πνεύματος. Όπως σημειώνει ο Μανώλης, «θα μπορούσες να την παρομοιάσεις με τα Εξάρχεια της Αθήνας, γι’ αυτό και εμείς ονομάσαμε το μαγαζί Exargia».
Ο Μανώλης προσφέρει στους πελάτες του παραδοσιακά μεσσηνιακά προϊόντα, αλλά μαγειρεύει κιόλας ελληνικά φαγητά. Έχει ελιές, λάδια, παστέλια, παξιμάδια, σύκα, τυριά, τσάι από τον Ταΰγετο, ρίγανη κ.ά.
Έχει πλέον προσαρμοστεί και περνάει καλά. Τον εντυπωσιάζει, μάλιστα, «το πόσα κοινά έχουμε οι Έλληνες με τον ισπανικό λαό και το πόσο πολύ μας εκτιμούν. Αναγνωρίζουν ότι οι ρίζες του πολιτισμού τους ξεκινούν από την Ελλάδα. Κάθε μέρα περνούν από το μαγαζί Ισπανοί και μας λένε “καλημέρα”. Σου λέω, όμως, ότι και εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα, μεγάλη ανεργία, φτώχεια, ανέχεια. Ίσως δεν είναι τόσο άσχημα όσο σε εμάς, αλλά είναι δύσκολα».
Τον εντυπωσιάζει, μάλιστα, η αλληλεγγύη που δείχνουν οι Ισπανοί στους Έλληνες και χαρακτηριστικά σημειώνει: «Θα έλεγα ότι υπάρχει ένα κλίμα συμπαράστασης για τους Έλληνες. Είναι δυνατό αυτό που νιώθεις, όταν πηγαίνεις σε μια διαδήλωση και βλέπεις Ισπανούς με ελληνικές σημαίες ή ακόμα και με φανέλες της Εθνικής Ελλάδος».

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα «Έθνος», Πέτρος Τσώνης