Τούτες τις μέρες κάποιους κυνηγά ο… άνεμος της ιστορίας. Και ήρθε και ο Στασινός με τη φωτογραφία του, χθες το μεσημέρι, από την οδό Λυκούργου, να επιβεβαιώσει τα λεγόμενα. «ΣΥΡΙΖΑ, Ξεμπερδεύουμε με το παλιό, Κερδίζουμε το αύριο» λέει το σύνθημα της ξεχασμένης αφίσας. Και μου ήρθαν στο νου κάποιοι στίχοι του Κώστα Βάρναλη.
Σκλάβοι Πολιορκημένοι (Πρόλογος)
ΔΙΟΝΥΣΟΣ
Πάλι μεθυσμένος είσαι, δυόμιση ώρα της νυχτός.
Kι αν τα γόνατά σου τρέμαν, εκρατιόσουνα στητός
μπρος στο κάθε τραπεζάκι. “Γεια σου, Kωνσταντή βαρβάτε”!
-Kαλησπερούδια, αφεντικά, πώς τα καλοπερνάτε;
Ένας σού δινε ποτήρι κι άλλος σού δινεν ελιά.
Έτσι πέρασες γραμμή της γειτονιάς τα καπελιά.
Κι αν σε πείραζε κανένας, – αχ, εκείνος ο Tριβέλας! –
έκανες, πως δεν ένιωθες και πάντα εγλυκογέλας.
Xτες και σήμερα ίδια κι όμοια, χρόνια μπρος, χρόνια μετά…
Η ύπαρξή σου σε σκοτάδια όλο πηχτότερα βουτά.
Tάχα η θέλησή σου λίγη, τάχα ο πόνος σου μεγάλος;
Aχ, πού σαι, νιότη, που ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!
Α.Π.
