Πολλοί είναι οι Καλαματιανοί που σε κάποια φάση της ζωής τους αποφασίζουν να ασχοληθούν με την ιστιοπλοΐα, είτε πρόκειται για μικρά παιδιά που αθλούνται στους συλλόγους της πόλης, είτε και για εκείνους , που, όταν ενηλικιώνονται αποφασίζουν να γνωρίσουν την ιστιοπλοΐα μέσα από τα ιστιοφόρα και να πάρουν δίπλωμα ιστιοπλόου.
Κάπως έτσι ξεκίνησε και ο Θανάσης Γκίζας το 2008 από το Ναυτικό Όμιλο Καλαμάτας. Ανεβαίνοντας σιγά -σιγά τα σκαλιά και τρώγοντας πολύ κύμα, έχει καταφέρει να τρέχει με μια από τις μεγαλύτερες επαγγελματικές ομάδες του κόσμου τη Ran, που έχει έδρα της το Λίμινγκτον της Αγγλίας, ενώ λαμβάνει μέρος σε αγώνες σε όλο τον κόσμο.
Συναντήσαμε το Θανάση, ο οποίος μας μίλησε για το δικό του ταξίδι στο χώρο και πως κάποιος μπορεί να γίνει επαγγελματίας ιστιοπλόος.
Πως μπήκε η ιστιοπλοΐα στη ζωή σου και πότε έγινε το πρώτο σου μεγάλο βήμα;
Ξεκίνησα τα μαθήματα ιστιοπλοΐας το 2008, μετά από παρότρυνση του πατέρα μου ο οποίος είχε μια επαφή με τη θάλασσα. Όλα άρχισαν απλά για να βγάλω το δίπλωμα.
Έτσι βρέθηκα στο Ναυτικό Όμιλο Καλαμάτας με εκπαιδευτή τον Μιχάλη Λίτσα. Τότε αρχίσαμε τα μαθήματα και συνέχισα στο αγωνιστικό μέρος της ιστιοπλοΐας.
Μετά τα πρώτα μου μαθήματα και την παρότρυνση του εκπαιδευτή μου συνέχισα να τρέχω αγώνες στην Αθήνα και σε μεγαλύτερο επίπεδο.
Τότε ήλθα σε επαφή με τον Κώστα Μάνθο που είναι δύο φορές Ολυμπιονίκης στην ιστιοπλοΐα, με τον οποίο και με το σκάφος της Cosmote ξεκίνησα τα πρώτα δύσκολα αγνωστικά κομμάτια.
Στη συνέχεια αλλάξαμε πολλά σκάφη στον ελλαδικό χώρο, όπως το σκάφος της Alpha Bank, της 3Α, της Diesel και τελείωσα στην Ελλάδα με το σκάφος του κ. Ανδρεάδη.
Στην Ελλάδα τρέξαμε αγώνες όπως τα Ράλι Αιγαίου, Ράλι Ιουνίου, στο Μεσόγειος Race ο οποίος ήταν ο μεγαλύτερος στην Ελλάδα με 600 μίλια σκέλος και φυσικά είχα τρέξει σε μικρότερους αγώνες στον Αργοσαρωνικό, όπως και σε πολλά σημεία της Ελλάδας.
Πως και πότε αποφάσισες να αφήσεις τις ελληνικές θάλασσες και να δοκιμάσεις τις δυνάμεις σου στο εξωτερικό;
Το 2012 και ενώ στην Ελλάδα η ιστιοπλοΐα άρχισε να φθίνει, υπήρξε μια επαφή κατά τη διάρκεια ενός αγώνα με έναν άνθρωπο αγωνιστικής ομάδας του εξωτερικού. Τότε ξεκίνησε η καθαρά επαγγελματική μου καριέρα σε αυτόν τον χώρο δηλαδή από τότε μέχρι και σήμερα τρέχω με την ομάδα Ran.
Μια ομάδα που στο ενεργητικό της έχει δύο σκάφη, το ένα 75 και το άλλο 52 πόδια, τρέχει σε αγώνες σε όλο τον κόσμο ενώ βάση της είναι το λιμάνι του Λίμινγκτον στην Αγγλία.
Για τι επίπεδο ομάδας μιλάμε;
Ομάδες τέτοιας κατηγορίας, σαν αυτή που είμαι , με τόσο μεγάλο μπάτζετ, τούτη τη στιγμή είναι κάτω από δέκα σε όλο τον κόσμο.
Είμαι ο μοναδικός Έλληνας σε αυτή τη φάση που τρέχω σε μια τέτοια ομάδα, δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά, τα οποία , κατά καιρούς έχουν συμμετάσχει και σε αγώνες αλλά είχαν και συνεργασία με τέτοιες ομάδες. Έλληνες δηλαδή, που έχουν την υποδομή, τις γνώσεις αλλά και τις αντοχές για να τρέξουν σε τέτοιο επίπεδο.
Ποιο είναι το πρόγραμμα ενός αθλητή τέτοιου επιπέδου και τι χαρακτηριστικά πρέπει να έχει κάποιος για να τρέξει σε τέτοιο επίπεδο;
Το πρόγραμμα ενός αθλητή που τρέχει σε τέτοιο επίπεδο αποτελείται από δύο σκέλη, δηλαδή την ψυχική αλλά και την σωματική του κατάσταση.
Η προετοιμασία ενός αγώνα απαιτεί από τον αθλητή αρκετό χρόνο για να προετοιμάσει το σώμα του, κυρίως δουλεύουμε σε μεθόδους CrossFit, ώστε να βελτιώσουμε τη φυσική μας κατάσταση και από εκεί και πέρα ακολουθούν οι προπονήσεις της ομάδας.
Μίλησέ μας για έναν αγώνα.
Η περιγραφή ενός αγώνα ξεκινά από την προετοιμασία από τον κάθε αθλητή ξεχωριστά.Όταν φτάσουμε στο σημείο της συνεργασίας όλου του πληρώματος και της ομάδας γίνεται η μεταφορά του σκάφους στο λιμάνι που θα ξεκινήσει ο αγώνας.
Τότε το σκάφος βγαίνει εκτός νερού, ξεμοντάρεται και στη συνέχεια, αφού δεθεί και γίνει ο απαραίτητος έλεγχος, το σκάφος τριμάρεται για τις συνθήκες του εκάστοτε αγώνα.
Στη συνέχεια κάνουμε τις τελευταίες προπονήσεις και δοκιμές, ώστε να είναι όλα σωστά για την εκκίνηση και από εκεί και πέρα ξεκινά ο αγώνας.
Σημασία έχουν οι ημέρες διάρκειας , οι καιρικές συνθήκες και η απόσταση που πρέπει να διανύσουμε.
Ειδικότερα, αν θα περάσουμε ωκεανό ή θα γίνει μέσα στη Μεσόγειο. Μετά τον τερματισμό γίνεται η ίδια διαδικασία, όπως πριν την εκκίνηση, ώστε να διορθωθούν πιθανές ζημιές και να είναι έτοιμο για τον επόμενο αγώνα.
Μπορεί εύκολα ένας Έλληνας να γίνει επαγγελματίας ιστιοπλόος;
Σχετικά με το επαγγελματικό κομμάτι, και αν μπορεί κάποιος Έλληνας να γίνει επαγγελματίας ιστιοπλόος είναι πολύπλοκο ζήτημα.
Παλιότερα υπήρχε μια υποτυπώδης βάση για να τα καταφέρει και να ζήσει από αυτό, αλλά σήμερα λόγω της οικονομικής κρίσης είναι πάρα πολύ δύσκολο.
Οπότε αναγκαστικά, αν θέλει κάποιος να ασχοληθεί επαγγελματικά , θα πρέπει να φύγει για το εξωτερικό για να συνεχίσει.
Για να γίνει κάποιος επαγγελματίας σε μια τέτοια κατηγορία σκαφών, σίγουρα θα πρέπει να αφοσιωθεί σε αυτό, να αγαπά τη θάλασσα ,γιατί είναι από τα πιο δύσκολα αθλήματα. Ακόμη, απαιτεί καλή φυσική κατάσταση, μεγάλες αντοχές και σωματικά και ψυχικά και οικονομική υποστήριξη μέχρι να φτάσει στο επίπεδο αυτό.
Ποιους αγώνες έχεις ξεχωρίσει στο μυαλό σου ;
Κάποιοι αγώνες που δε θα ξεχάσω, είναι η πρώτη φορά που έτρεξα στη Μάλτα, που ουσιαστικά ήταν η πρώτη μου επαφή με σκάφη τέτοιου μεγέθους.
Αυτός ήταν αγώνας 600 μιλίων, ξεκινώντας από τη Βαλέτα. Περάσαμε από τη Σικελία και επιστρέψαμε ξανά στη Μάλτα. Υπήρχε πολύ υψηλός ανταγωνισμός και πολλές μεγάλες συγκινήσεις.
Η επόμενη ανάμνηση μου, είναι στην αντίπερα όχθη και πιο συγκριμένα στον Ατλαντικό, όπου βρεθήκαμε για πρώτη φορά στην Καραϊβική όπου τρέξαμε σε έναν αγώνα που ξεκινούσε από τις Αγγλικές Παρθένες Νήσους και τερμάτιζε στο Μαϊάμι, περνώντας από το τρίγωνο των Βερμούδων
Οι επιτυχίες σου μέχρι σήμερα;
Οι μέχρι τώρα επιτυχίες μου είναι η συμμετοχή μου δύο φορές στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κατακτώντας μία πρώτη και μία δεύτερη θέση, και τρείς φορές στο Πανευρωπαϊκό κατακτώντας δύο φορές την πρώτη θέση και την άλλη την τρίτη. Επίσης, δύο φορές στο US Cup που είναι το αντίστοιχο Πανευρωπαϊκό για την Αμερική , όπου και τις δύο φορές τερματίσαμε στις πρώτες θέσεις.
Υπήρξαν στιγμές που φοβήθηκες κατά τη διάρκεια κάποιου αγώνα;
Αρχικά να ξεκαθαρίσουμε ότι ότι η θάλασσα χρειάζεται σεβασμό και όχι φόβο.
Υπήρχαν πάρα πολλές φορές που βρεθήκαμε σε δύσκολες καιρικές συνθήκες με 12 μποφόρ και με αρκετά μέτρα ύψους κύματος, περνώντας τον Ατλαντικό ή τον Ειρηνικό. Υπήρξαν στιγμές στις οποίες πραγματικά νοιώθεις ότι είσαι μόνος πάνω στη γη, ότι κινδυνεύεις και ότι πραγματικά θέλεις να τελειώσει όσο πιο γρήγορα, παρά την ομορφιά που σου δίνει.
Κάτι το οποίο, όταν το ξεπεράσεις παίρνεις τη δύναμη και την αγαλλίαση ότι μπορείς να κουμαντάρεις στοιχεία της Φύσης, να παλέψεις με τα κύματα και να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι.
Τι είναι για σένα η Καλαμάτα;
Η Καλαμάτα είναι ένα σημαντικό κομμάτι στη ζωή μου, εδώ γεννήθηκα και μεγάλωσα, εδώ ζουν οι δικοί μου.Εδώ επιστρέφω πάντα όταν έχω κενό από τις υποχρεώσεις της ομάδας.
Η Καλαμάτα είναι ένα μέρος που όσο καιρό και να λείπω και όσο και αν έχω ταξιδέψει και έχω δει πάρα πολλά μέρη, πάντα μου λείπει και πάντα θέλω να επιστρέψω.
Σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια μου για την υποστήριξη που μου παρέχει, όπως και τον Γιώργο Ασημακόπουλο που έχει το κρος τζιμ για την υποστήριξη και τη βοήθεια του πάνω στην προετοιμασία μου σωματικά.
Ακόμα το Νίκο Κακαλίκα και την ομάδα του για τη βοήθειά τους, όταν έχω τραυματισμούς.
Πως είναι αγωνιστικά ο κόλπος του Μεσσηνιακού και τι δυνατότητες έχει;
Σχετικά με την Καλαμάτα και το Μεσσηνιακό έχουμε από τους καλύτερους στίβους πανελλαδικά για ιστιοπλοΐα. Είναι , όμως, κρίμα που παραμένει ανεκμετάλλευτος και με την ευκαιρία καλώ από την πλευρά μου όλα τα νέα παιδιά, από τις ηλικίες των 6-7 ετών να ασχοληθούν με τη θάλασσα και πιο συγκεκριμένα με την ιστιοπλοΐα, είναι χαρά, είναι υγεία και προσφέρει ψυχική ηρεμία.
Οι επόμενοι σου στόχοι;
Οι στόχοι μου είναι η τήρηση του συμβολαίου που λήγει το 2017 και ευελπιστώ σε μια ανανέωση, ακολουθώντας κανονικά το πρόγραμμα της ομάδας στους αγώνες που θα επιλεχθούν να τρέξουμε. Γνωρίζουμε μέχρι τώρα έναν αγώνα Transatlantic, που ξεκινά από το Πόρτο και τερματίζει στη Νέα Υόρκη. Aκόμη δυο-τρεις αγώνες της ROLEX και όπου ακόμα επιλεχθεί. Επίσης και το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, που θα γίνει τον Ιούλιο στο Πόρτο Καρράς.
Ένα μεγάλο σου όνειρο;
Ο μεγαλύτερος μου στόχος, ο οποίος μάλιστα αποτελεί και παιδικό μου όνειρο, είναι να τρέξω σε έναν αγώνα Volvo Ocean Race.
Ένας αγώνας ο οποίος είναι από τους πιο γνωστούς και δύσκολους , έχει διάρκεια εννέα μηνών, ξεκινά από την Ευρώπη και κάνει το γύρο της γης με 7-8 στάσεις ανάλογα το πρόγραμμα, περνώντας από τους πόλους από τον Ισημερινό, από τη Βραζιλία, από την Αυστραλία, με τερματισμό βόρεια της Ευρώπης.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
