Την Κυριακή 18 Ιανουαρίου, ανήμερα του Αγίου Αθανασίου, πραγματοποιήθηκε η γιορτή για την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Ορειβατικού Συλλόγου Καλαμάτας στο χωριό Μαγγανιακό της κεντρικής Μεσσηνίας. Το Μαγγανιακό πρόκειται για ένα γραφικό ορεινό οικισμό, 30 χλμ. περίπου από την Καλαμάτα και με υψόμετρο 490 μέτρα από τη θάλασσα.
Η μέρα ξεκίνησε με το καθιερωμένο ραντεβού στα κεντρικά γραφεία του συλλόγου στις 8.30 το πρωί. Αφού συγκεντρωθήκαμε και επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο, γεμάτοι ενθουσιασμό αναχωρήσαμε για το φετινό μας προορισμό.
Φτάνοντας στο χωριό, αντικρίσαμε την πανέμορφη χαρακτηριστική πέτρινη εκκλησία με τις κρύες πηγές και το ρολόι στο καμπαναριό. Πιο δίπλα, στο χώρο του πρώην δημοτικού σχολείου, μας περίμεναν τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου του χωριού, καθώς και μέλη του δικού μας συλλόγου, τα οποία είχαν ανέβει από την προηγούμενη μέρα για να κάνουν τις απαραίτητες προετοιμασίες, και μας προσέφεραν ζεστό τσάι βουνού, σύκα, σπανακόπιτα και τυρόπιτα.
Έχοντας πάρει ενέργεια από τα υπέροχα αυτά εδέσματα, ήμασταν έτοιμοι για την πεζοπορία! Συγκεντρωθήκαμε συνολικά 150 άτομα περίπου, εκ των οποίων δεν έλειψαν και οι ποδηλάτες, οι οποίοι έφτασαν στο χωριό ξεκινώντας με τα ποδήλατά τους από την Καλαμάτα. Με αφετηρία λοιπόν το κέντρο του χωριού, ξεκινήσαμε στις 10.30 για το μονοπάτι. Περνώντας από τα στενά δρομάκια του χωριού και τα πέτρινα γραφικά σπίτια, οδηγηθήκαμε σε ένα μονοπάτι παραμυθένιο, με τα δέντρα από πάνω να το «αγκαλιάζουν», δημιουργώντας την εντύπωση μιας ατελείωτης ρομαντικής καμάρας. Εκεί συναντήσαμε και το περίφημο «δέντρο του Μαλλιαρού». Ύστερα από μία ώρα ανάβασης, και εφόσον είχαμε διευκολυνθεί από το καθαρισμένο μονοπάτι που είχε φροντίσει να βρούμε ο αρχηγός της ομάδας και γνώστης της περιοχής, φτάσαμε στην κορυφή. Με θέα το μεσσηνιακό κόλπο και κάτω από τον ελαφρώς συννεφιασμένο ουρανό, κάναμε μία ολιγόλεπτη στάση και στη συνέχεια, ακολουθώντας άλλο μονοπάτι, πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το χωριό.
Η ώρα ήταν 1 το μεσημέρι και έχοντας διανύσει 3,5 χλμ., καθίσαμε όλοι μαζί στον εξωτερικό χώρο του σχολείου, όπου ήταν τοποθετημένα τα τραπέζια και οι καρέκλες. Όπως κάθε χρόνο, ακολούθησε η δοξολογία του ιερέα του χωριού, καθώς και το θερμό καλωσόρισμα του προέδρου του χωριού με την κοπή της βασιλόπιτας του Ορειβατικού Συλλόγου. Σε ζεστή και φιλική ατμόσφαιρα, απολαύσαμε την πραγματικά πεντανόστιμη φασολάδα – μαγειρεμένη με δύο τρόπους, κόκκινη και λευκή – όπως και άλλα παραδοσιακά γεύματα και γλυκά, που με ιδιαίτερη ευχαρίστηση έφτιαξαν και προσέφεραν τα μέλη του συλλόγου, αλλά και οι κάτοικοι του χωριού. Το κλίμα δεν άργησε να γίνει πιο εορταστικό με ξέφρενα τραγούδια και χορούς που μας κράτησαν ευδιάθετους μέχρι νωρίς το απόγευμα. Σχηματίζοντας όλοι ένα μεγάλο κύκλο, χορέψαμε τραγούδια από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, καλαματιανά, τσάμικα, νησιώτικα, κρητικά, ποντιακά αλλά και ξένα της δεκαετίας ’60 και ’70. Αυτή ήταν από τις πιο ωραίες στιγμές της ημέρας, καθώς όλοι, μια μεγάλη παρέα, διασκεδάζαμε και χορεύαμε με κέφι και απόλυτη ξεγνοιασιά.
Είχε φτάσει όμως η ώρα της επιστροφής, και με ένα σύνθημα, χορεύοντας σε ρυθμούς ροκ εν’ ρολ, μαζέψαμε όλοι μαζί τα τραπέζια και τις καρέκλες και τα τοποθετήσαμε χέρι – χέρι στον εσωτερικό χώρο του σχολείου. Αφού ευχαριστήσαμε τους κατοίκους του χωριού για την υπέροχη φιλοξενία τους, λίγο πριν τις 4, αποχαιρετίσαμε το Μαγγανιακό, παίρνοντας το δρόμο για Καλαμάτα με ένα συναίσθημα γλυκιάς κούρασης και ευχαρίστησης, έχοντας απολαύσει τη φετινή αυτή ετήσια γιορτή περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Να ευχηθώ από μεριά μου στον Ορειβατικό Σύλλογο να έχει μια καλή και δημιουργική χρονιά, με ασφαλείς πορείες και να συνεχίζει πάντα να μας γεμίζει δύναμη και όρεξη για να ανακαλύπτουμε τα μοναδικά φυσικά τοπία της Ελλάδας.
Μαριάννα Μπούνα