ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
Της Βίκυς Βετουλάκη
Με τη συγκυβέρνηση και τις καρέκλες και όχι με την ενότητα του ΠΑΣΟΚ (ή της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης, όπως η ίδια το ονομάζει) κατηγορεί τα ηγετικά στελέχη της παράταξης ότι ασχολήθηκαν η αντιπεριφερειάρχης και πρώην υποψήφια βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Ντίνα Νικολάκου, μιλώντας στο «Θ», αφήνοντας σαφέστατες αιχμές για τον πρόεδρο του Κινήματος, Ευάγγελο Βενιζέλο.
Παράλληλα, τονίζει πως δεν αποτέλεσε έκπληξη η κίνηση του Γ. Παπανδρέου, ενώ παραδέχεται πως έχει δεχτεί προτάσεις από πολιτικούς φορείς για να είναι υποψήφια στις βουλευτικές εκλογές. Ωστόσο, θα συνεχίσει να υπηρετεί την Περιφέρεια, όπως τονίζει, αφήνοντας όμως με τα λεγόμενά της κι «ένα παραθυράκι» ανοικτό.
«Έχουν γίνει προτάσεις»
Στην ερώτηση αν έχει δεχτεί προτάσεις να είναι υποψήφια στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, απάντησε: «Προτάσεις έχω δεχτεί. Και θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερα τιμητικό, όταν έρχονται πολιτικοί φορείς και διαφορετικοί και σου κάνουν μια πρόταση. Από εκεί και πέρα, η δική μου άποψη είναι ξεκάθαρη. Πάρα πολύ πρόσφατα, πριν από λίγους μόνο μήνες, απευθύνθηκα στους Μεσσήνιους πολίτες, ζητώντας να ανανεώσουν την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπό μου, δεσμευόμενη για τη Μεσσηνία και για την Πελοπόννησο, πάνω σε μια πολιτική άποψη ότι πρέπει να συσπειρώσουμε όλες τις υγιείς πολιτικές δυνάμεις του τόπου μας και να ξεπεράσουμε μια παθογένεια του παρελθόντος. Θα συνεχίσω να υπηρετώ αυτή την άποψη και θα ασκήσω τα καθήκοντα που έχω στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Όμως, παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις εξελίξεις που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη χώρα μας. Θεωρώ ότι οι εκλογές του 2015 είναι καθοριστικές για την Ελλάδα πρώτα απ’ όλα. Οι πολίτες, μετά τις τόσες θυσίες που έχουν κάνει, πρέπει περισσότερο από ποτέ να σκεφθούν καλά πριν προσέλθουν στην κάλπη, με στόχο η χώρα μας να προχωρήσει μπροστά και να μην κάνει βήματα πίσω».
«Ασχολήθηκαν με τη συγκυβέρνηση»
Σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ, καθώς η κα Νικολάκου προέρχεται από το χώρο αυτό, και τη διάσπασή του, με τον Ευάγγελο Βενιζέλο από τη μία και τον Γιώργο Παπανδρέου από την άλλη, ερωτώμενη η κα Νικολάκου εστίασε στην ενότητα της παράταξης και απάντησε: «Δεν προκαλεί έκπληξη, ούτε σε εμένα προσωπικά ούτε στην κοινωνία, φαντάζομαι, η εξέλιξη αυτή στο χώρο της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης, που επί σειρά ετών κυβέρνησε τη χώρα. Προσωπική μου άποψη είναι ότι τα ηγετικά στελέχη, σε κεντρικό επίπεδο, θα έπρεπε να έχουν μεριμνήσει εδώ και πολύ καιρό για την ενότητα της παράταξης και να προβληματισθούν έντονα πώς και γιατί ένας χώρος με τόση μεγάλη εμπιστοσύνη από τους πολίτες και μεγάλα ποσοστά έφθασε σε μονοψήφιο αριθμό.
Κατά την άποψή μου ασχολήθηκαν περισσότερο με τη συγκυβέρνηση και ίσως κάποιοι με τις καρέκλες που έκατσαν και όχι με τη βάση του κινήματος και τον απλό ψηφοφόρο.
Κανείς δεν μπορούσε πλέον να πεισθεί μετά τα όσα έχουν λεχθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα, από τη μια και την άλλη πλευρά, ότι υπήρξε πραγματική ενότητα. Άποψή μου είναι ότι είναι καλύτερα στους πολίτες να απευθύνεσαι με καθαρό πολιτικό λόγο. Δε συμφωνώ με μια εικονική ενότητα δήθεν για τις εκλογές, όταν την επόμενη ημέρα θα υπήρχε πάλι το πραγματικό και ουσιαστικό πρόβλημα. Οι πολίτες θέλουν να τους λέμε την αλήθεια. Αυτή τη στιγμή είναι γεγονός ότι υπάρχουν δύο κομματικοί φορείς προερχόμενοι από τη μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου. Αυτό που θεωρώ ότι πρέπει να κάνουν όλοι είναι να εκφράζουν τις απόψεις τους και τις πολιτικές τους διαφωνίες πολιτισμένα και, κυρίως, χωρίς να στρέφεται με μίσος και διχαστικούς όρους η μια πλευρά στην άλλη. Οι πολίτες και μόνο είναι αυτοί που θα αποδείξουν ποια από τις δύο αυτές τάσεις υπηρετεί με μεγαλύτερη πολιτική καθαρότητα αυτές τις αρχές και τις αξίες.
Θεωρώ ότι η χειρότερη και η πιο αρνητική εικόνα που μπορεί να έχει ένας ψηφοφόρος του παλιού ενωμένου ΠΑΣΟΚ είναι να βλέπει παλιούς συντρόφους, ανθρώπους κοινών αγώνων, να μιλάει ο ένας εναντίον του άλλου. Απέναντι, λοιπόν, στο μεγάλο ενιαίο ΠΑΣΟΚ που όλοι επικαλούνται σήμερα και στον ιδρυτή του, οφείλουν όλοι να σεβαστούν τους πολίτες που τους εμπιστεύτηκαν, γιατί κόμμα χωρίς λαό δεν υπάρχει».
