Της Μαρίας Νίκα
Πέντε χρόνια δραστηριοποιείται στην αγορά της Κίνας, στον τομέα του ελαιολάδου, η πολυβραβευμένη εξαγωγική εταιρεία ΑΓΡΟΒΙΜ, ενώ πρόσφατα απέσπασε και το Gold Olive στον Oil China Competition 2013. Ο Κώστας Πεϊμανίδης, υπεύθυνος επιχειρησιακής ανάπτυξης της καλαματιανής εταιρείας, της οποίας τα προϊόντα εξάγονται σε 50 χώρες ανά τον κόσμο, ήταν ανάμεσα στους ανθρώπους που ταξίδεψαν την προηγούμενη εβδομάδα με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά στην Κίνα, με στόχο την ενίσχυση της ελληνοκινεζικής συνεργασίας. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί του.
Η Κίνα πουλάει βιομηχανία, αγοράζει αξίες
«Όποιος επιχειρεί στην Κίνα ή ακόμα κάνει μια βόλτα στην αγορά για ψώνια, θα καταλάβει ότι υλικά και εργατικό δυναμικό έχουν πολύ μικρή αξία για τους Κινέζους. Στόχος αποτελεί να μην αφήσουν ούτε έναν πελάτη να φύγει και να μετατρέψουν εμπόρευμα σε χρήμα με οποιοδήποτε τίμημα. Κανείς δε φεύγει από την Κίνα δίχως να αγοράσει! Όταν, όμως, ψωνίζουν οι Kινέζοι, τα πράγματα αντιστρέφονται δραματικά! Αναγνωρίζουν την αξία και την επιζητούν. Οι αξίες, όμως, δύσκολα χτίζονται και πολύ εύκολα γκρεμίζονται. Οι Κινέζοι μπορεί να προμηθεύουν με πληθώρα προϊόντων ολόκληρο τον κόσμο, αλλά το αυθεντικό και το εξαιρετικό το γνωρίζουν πολύ καλά» σημειώνει ο κ. Πεϊμανίδης και συμπληρώνει:
«Με την αποστολή στη Κίνα, η Ελλάδα δημιούργησε χωρητικότητα και όλοι όσοι βλέπουν με διόραση το μέλλον θα δημιουργήσουν νέες αξίες και ευκαιρίες για τους υπόλοιπους που θα ακολουθήσουν. Η ΑΓΡΟΒΙΜ Α.Ε. ήδη δραστηριοποιείται στην αγορά της Κίνας πέντε χρόνια. Η παρουσία μας με την επιχειρηματική αποστολή, μας εδραιώνει στη συνείδηση των συνεργατών μας, μας ανοίγει νέες αγορές και εμείς φέραμε στην Ελλάδα και τη Μεσσηνία νέα σύμβαση, υπογεγραμμένη κατά τη διάρκεια της επίσκεψης αυτής».
Ιταλία – Ισπανία κατέχουν το 80% της αγοράς ελαιολάδου στην Κίνα και η Ελλάδα το 7,63%
«Πάντα αναρωτιόμαστε στην Ελλάδα, γιατί Ισπανοί και Ιταλοί μπορούν και πουλάνε το δικό μας λάδι στις αγορές του κόσμου και εμείς μένουμε πίσω. Με 60% οι Ισπανοί στην αγορά ελαιολάδου, κατέχουν την πρώτη θέση και στην Κίνα, με 19,47% έπονται οι Ιταλοί και μόλις το 7,63% κατέχει η Ελλάδα. Ακολουθούν η Αυστραλία με 3,74%, η Τυνησία με 2,6% και η Τουρκία με 1,81%».
Επικαλούμενος στοιχεία του Ελληνικού Προξενείου στη Σαγκάη (Γραφείο Οικονομικών και Εμπορικών Υποθέσεων), ο κ. Πεϊμανίδης μιλά για ανοδική τάση εισαγωγών ελαιολάδου στην Κίνα. «Τα έτη 2004-2009 το λάδι περνούσε μια περίοδο “γνωριμίας” με τον Κινέζο καταναλωτή, με σταθερή μέση ετήσια αύξηση εισαγωγών περίπου 1.800 τόνων. Από το 2009 και μετά έχουμε θεαματική αύξηση εισαγωγών με κατά μέσο όρο αύξηση περίπου 9.500 τόνους κατ’ έτος.
Η δική μας εκτίμηση είναι πως το 2013 η Κίνα θα εισάγει στο σύνολο 53.000 τόνους ελαιόλαδο και 65.000 τόνους το 2014. Ενώ είναι μια εξαιρετικά δύσκολη αγορά, αποτελεί για εμάς αγορά στόχο, όπου μπορούμε να αποκτήσουμε συγκριτικό πλεονέκτημα σε συνεργασία με τους Μεσσήνιους παραγωγούς με αξιοπιστία.
Ιταλοί και Ισπανοί δουλεύουν έξυπνα και κερδίζουν τις διεθνείς αγορές. Διασφαλίζουν την απαράμιλλη ποιότητα των εξαιρετικών τους ελαιολάδων και των ελαιολάδων ΠΟΠ, ώστε να αποκτήσουν πλεονέκτημα και διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς. Με αυτά ως ναυαρχίδα, ακολουθούν όλα τα άλλα τους ελαιόλαδα. Άλλωστε, την ίδια πρακτική ακολουθούμε και εμείς μέχρι σήμερα με το ελαιόλαδο ΠΟΠ Καλαμάτα».
«Τι κάνoυν ΕΑΣ Μεσσηνίας και ΥΠΑΑΤ για τις εξαγωγές μας;»
«Το σύνολο του ελαιολάδου ΠΟΠ στην Ιταλία, και στις 42 προστατευόμενες περιοχές ΠΟΠ, είναι μόνο 10.000 τόνοι, σύμφωνα με στοιχεία της ISMEA (Instituto di servizi per il mercato agricolo alimentare) και απολαμβάνει υψηλές τιμές, λόγω της εξαιρετικής ποιότητας και μικρής ποσότητας διάθεσης. Στην Ισπανία έχουν καταχωρηθεί στο σύνολο 27 περιοχές ΠΟΠ ελαιολάδου. Στην Ιταλία, μόνο σε δυο περιπτώσεις (περιοχές Vulture και Terre Aurunche), επιτρέπεται η εμφιάλωση και συσκευασία του ελαιολάδου εκτός της ζώνης παραγωγής, εφόσον πληρούνται αυστηρώς ειδικά κριτήρια που αναφέρονται στην εγκριτική απόφαση. Για την Ισπανία, δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση η εμφιάλωση και συσκευασία εκτός ζώνης παραγωγής, με επιχειρήματα πως είτε αυξάνεται ο κίνδυνος να προκληθεί υποβάθμιση του προϊόντος και απώλεια των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του κατά τη μεταφορά του χύδην, είτε αυξάνονται οι κίνδυνοι υποβάθμισης και απώλειας των οργανοληπτικών χαρακτηριστικών (πράγμα που κάνει ξεχωριστό το ελαιόλαδο ΠΟΠ Καλαμάτα), είτε γιατί η προστατευόμενη ονομασία προέλευσης έχει ιδιαίτερη σημασία για τους εν λόγω παραγωγούς και, σύμφωνα με τους στόχους και τον προσανατολισμό του Κανονισμού της Ε.Ε., τους δίνει τη δυνατότητα να συμπληρώσουν το εισόδημά τους (περίπτωση Pretuziano delle Colline Teramane) και πολλά άλλα.
Στην ελληνική πραγματικότητα, το ελαιόλαδο ΠΟΠ Καλαμάτα, που σήμερα αναλογεί σε περίπου 4.000 τόνους ετησίως, ζητάει η ΕΑΣ Μεσσηνίας και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης από την Ε.Ε. να το αυξήσουμε σε περίπου 45.000 τόνους για ολόκληρη τη Μεσσηνία και συγχρόνως να δίνεται η δυνατότητα εμφιάλωσης εκτός ζώνης ΠΟΠ! Το αποτέλεσμα της επέκτασης της ζώνης ΠΟΠ Καλαμάτα και της εμφιάλωσης εκτός ζώνης θα είναι καταστροφικό για την Ηράκλεια προσπάθεια κατάκτησης των ξένων αγορών που κάνει η χώρα μας.
Ειλικρινά, δεν μπορώ να κατανοήσω την όλη λογική της έκθεσης σε τέτοιο κίνδυνο ενός καταξιωμένου προϊόντος με διεθνή αναγνώριση για οποιονδήποτε λόγο. Σε σχετικά δημοσιεύματα διαβάζω πως “20 χρόνια προσπαθειών του ΠΟΠ Καλαμάτα για το ελαιόλαδο, κινδυνεύουν να τιναχθούν στον αέρα ένα βήμα πριν από την έγκριση της Ευρώπης και την πιστοποίησή του”. Το σίγουρο είναι πως από το 1993 που κατατέθηκε η αίτηση για το ελαιόλαδο ΠΟΠ Καλαμάτα προς την Ε.Ε., μέχρι σήμερα, καμία ολοκληρωμένη προσπάθεια δεν έγινε για να αναδειχθεί κάποιο άλλο ΠΟΠ ελαιόλαδο σε ολόκληρη τη Μεσσηνία, ώστε σε συνδυασμό με την ιστορία, επισκέψιμα σε τουρίστες μνημεία, πολιτισμική κληρονομιά, κ.α. στοιχεία της περιοχής του, να δημιουργήσει αξία για τον τόπο, αλλά και να δώσει ένα ακόμα στρατηγικό εργαλείο διείσδυσης σε νέες αγορές σε όλους τους εξαγωγείς του νομού».
Στο… ντιβάνι του ψυχαναλυτή
