Όλοι μας έχουμε διαβάσει παραμύθια, έτσι όλοι αναγνωρίζουμε τη σημασία της εικόνας σε ένα παραμύθι.
Αύριο Σάββατο, λοιπόν, στις 10.00 το πρωί θα βρεθεί στα Εκπαιδευτήρια Μπουγά ένας από τους πιο καταξιωμένους εικονογράφους της χώρας μας. Ο λόγος για τον Βασίλη Παπατσαρούχα, με τον οποίο το «Θάρρος» μίλησε λίγο πριν από την εκδήλωση:
-Πότε και πώς αποφασίσατε να ζωγραφίζετε;
Δεν ήταν συνειδητή απόφαση. Όλα τα παιδιά σε μικρή ηλικία ζωγραφίζουν. Κάποια στιγμή, συνήθως μετά τα 10, τα περισσότερα σταματούν. Εγώ απλά συνέχισα.
-Πώς και αποφασίσατε να απευθυνθείτε στα παιδιά;
Πρωτίστως απευθύνομαι στο δικό μου εσωτερικό κομμάτι, το οποίο εύχομαι να έχει κρατήσει ψήγματα παιδικότητας. Ίσως αυτό με οδήγησε στο να απευθύνομαι στα παιδιά.
-Πόσο δύσκολο είναι αυτό;
Δε βρήκα ποτέ την παραμικρή δυσκολία… Απλά κάνω αυτό που με ευχαριστεί.
-Η εικονογράφηση είναι κάτι που «πατά» στο κείμενο;
Αρχικά ναι κι έτσι πρέπει να είναι, βέβαια. Από εκεί και έπειτα, είναι στην αισθητική προσέγγιση και στο στυλ του κάθε εικονογράφου κατά πόσο θέλει να «προσπεράσει» το κείμενο, δίνοντας δικές του προεκτάσεις.
-Γενικότερα η τέχνη είναι αντίδοτο στην κρίση;
Η τέχνη είναι αντίδοτο γενικότερα σε δύσκολες και μη περιόδους. Σε περίοδο κρίσης οι τέχνες πλήττονται περισσότερο από ποτέ. Είναι ένα είδος πολυτελείας, θα έλεγα. Λανθασμένα, βέβαια, μιας και οι τέχνες θα πρέπει να είναι είδος πρώτης και καθημερινής ανάγκης. Σαφέστατα και είναι ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά ενάντια στους γκρίζους καιρούς.
-Οι βραβεύσεις αποτελούν μια δικαίωση για εσάς;
Όχι ιδιαίτερα.
-Μιλήστε μας για την εκδήλωση της Καλαμάτας…
Είναι κάτι που θα κάνω με μεγάλη χαρά και πιστεύω πως η συνομιλία με τα παιδιά θα είναι εποικοδομητική αμφίδρομα. Όπως πάντα άλλωστε.
Παναγιώτης Μπαμπαρούτσης
Βιογραφικό
Γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου του 1975 στην Αθήνα, στον Περισσό. Σπούδασε ζωγραφική και γραφικές τέχνες στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με τον Τριαντάφυλλο Πατρασκίδη και τη Λεώνη Βιδάλη. Έκανε την πρώτη ατομική του έκθεση στην Αθήνα (2009), ενώ συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις με έργα ζωγραφικής, κατασκευές, καθώς, επίσης, με ταινίες video-art. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί περίπου πενήντα βιβλία για παιδιά και μεγάλους με εικονογραφήσεις του. Δύο από αυτά είναι συλλεκτικές εκδόσεις, ενώ τα τρία είναι σε κείμενο του ιδίου.
Από τις συμμετοχές του στις διεθνείς εκθέσεις εικονογράφησης ξεχωρίζουν αυτές της Μπολόνια, της Μπρατισλάβα, του Βελιγραδίου και της Τιανζίν (Κίνα).
Το 2003 πήρε έπαινο από το ελληνικό παράρτημα της ΙΒΒΥ για την εικονογράφηση του βιβλίου του Κώστα Χαραλά, «Το μυστήριο της Ανομβρίδας». Το 2004 πήρε το πρώτο βραβείο από το ελληνικό παράρτημα της ΙΒΒΥ για την εικονογράφηση του βιβλίου της Λίλας Πατρόκλου, «Η Χρυσούλα». Επίσης το 2004 απέσπασε το Κρατικό Βραβείο Εικονογράφησης για το βιβλίο «Η Κοκκινοσκουφίτσα» σε διασκευή της Αργυρώς Κοκορέλη. Το 2006 αναγράφηκε στον τιμητικό πίνακα της ΙΒΒΥ για το εν λόγω βιβλίο. Το 2007 πήρε το πρώτο βραβείο από το ελληνικό παράρτημα της ΙΒΒΥ για την εικονογράφηση του βιβλίου του Χρήστου Μπουλώτη, «Οι 12 Κοκκινοσκουφίτσες και ο κουρδιστός Λύκος»”. Το 2008 ήταν υποψήφιος για το βραβείο Άντερσεν, ενώ το 2010 πήρε έπαινο από τα Ελληνικά Βραβεία Γραφιστικής και Εικονογράφησης (ΕΒΓΕ) για την εικονογράφηση του βιβλίου του Χρήστου Μπουλώτη «Ιστορίες για περίεργα παιδιά».
