Συμφώνησαν ότι… διαφωνούν κάτοικοι και μελετητές στο Δ.Σ. Μεσσήνης για το Ριζόμυλος-Καλαμάτα


Η «Λαϊκή Συσπείρωση» έθεσε το θέμα στην προχθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας
 
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
 
Η διεξαγωγή φεστιβάλ του νεοναζιστικού κοινοβουλευτικού μορφώματος στην Καλαμάτα και συγκεκριμένα στο Πάρκο Λιμενικού, τον ερχόμενο Αύγουστο, απασχόλησε την προχθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Καλαμάτας, μετά από ερώτηση που κατέθεσε ο επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης», Νίκος Διασάκος.
Χαρακτηριστικά δήλωσε: «Οι πολιτικοί απόγονοι του Μεταξά, του Παπαδόπουλου και του Χίτλερ θέλουν να τιμήσουν στις 3 και 4 Αυγούστου την επέτειο της εγκαθίδρυσης της φασιστικής δικτατορίας της 4ης Αυγούστου.
Ο κ. δήμαρχος μας διαβεβαίωσε ότι ουδέποτε έδωσε άδεια, γιατί απλά το Λιμενικό Ταμείο δεν ανήκει ακόμα στο Δήμο Καλαμάτας. Βέβαια, δε βγήκε δημόσια να το διαψεύσει.
Παρ’ όλα αυτά, επειδή θεωρούμε ότι είναι πρόκληση η πραγματοποίηση μιας τέτοιας ενέργειας στη πόλη μας… Επειδή ο ελληνικός λαός έχει περάσει πολλά από τους φασίστες και της 4ης Αυγούστου (εκτελέσεις, φυλακές, εξορίες, βασανισμούς, ρετσινόλαδο), και από τους αδελφούς τους Γερμανούς ΝΑΖΙ (εκτελέσεις, καμένα χωριά, στρατόπεδα συγκέντρωσης και πολλά άλλα), καλούμε τη Δημοτική Αρχή να μην επιτρέψει την πραγματοποίησή του. Καλούμε τις άλλες παρατάξεις του Δημοτικού Συμβουλίου να πάρουν θέση.
Επίσης, θεωρούμε απαράδεκτο το γεγονός ότι εκπρόσωπος της Δημοτικής Αρχής (σ.σ. ο δημοτικός σύμβουλος Γιάννης Μπάκας) συμμετείχε σε εκδηλώσεις της φασιστικής εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, με την ανοχή, όπως φαίνεται, και του κ. δήμαρχου».
Στα παραπάνω ο δήμαρχος Παν. Νίκας προσπάθησε να πετάξει την μπάλα έξω από την αίθουσα. Στην αρχή κατηγόρησε τους «αριστερούς σχηματισμούς» ότι δε σέβονται την πόλη, επειδή δε φροντίζουν για την καθαριότητά της μετά από κάθε συγκέντρωσή τους, ούτε κατεβάζουν τα προπαγανδιστικά τους «λιόπανα» από τους στύλους, αναγκάζοντας το Δήμο να πληρώνει εργαζόμενους με χρήματα των δημοτών. Μετά θυμήθηκε ότι συγκεκριμένη κομματική νεολαία τον είχε «κλεισμένο» για δύο ώρες στο γραφείο του. Στη συνέχεια διευκρίνισε ότι δεν προτίθεται να ματαιώσει ούτε να εμποδίσει την πραγματοποίηση του Φεστιβάλ, γιατί η Καλαμάτα είναι ελεύθερη πόλη και η Ελλάδα ελεύθερη χώρα.
Είπε, όμως, γενικά και αόριστα, ότι καταδικάζει τις ακραίες πράξεις, για να συμπληρώσει ότι «για το καλό της χώρας θα πρέπει να υπάρξει συνεννόηση, γιατί οι εντάσεις δημιουργούν και δε λύνουν προβλήματα».
Για την ιστορία, να αναφέρουμε ότι το «Δίκτυο Ενεργών Πολιτών» στήριξε την πρόταση της «Λαϊκής Συσπείρωσης», με δήλωση του επικεφαλής του Στ. Μπεχράκη.
Σε νεότερη, δε, χθεσινή, ανακοίνωση της Τοπικής Επιτροπής Μεσσηνίας του ΚΚΕ αναφέρονται μεταξύ άλλων: «Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. δήμαρχος χαϊδεύει τα αυτιά των πολιτικών απογόνων του Χίτλερ και του Μεταξά.
Δεν έχει κανένα πρόβλημα ούτε να συναντηθεί μαζί τους, ούτε να καλύψει δημοτικό του σύμβουλο που παραβρίσκεται επανειλημμένα σε εκδηλώσεις της Χ.Α. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ανέφερε ότι ενοχλείται από τις δραστηριότητες, τα πανό και τις αφίσες του ΚΚΕ. Καλούμε το λαό του Δήμου της Καλαμάτας να δώσει ηχηρή απάντηση στο φασισμό και τον ολισθηρό κατήφορο της Δημοτικής Αρχής».
 
 
Ένα σχόλιο για τα παραπάνω. Η αντιμετώπιση της Χ.Α. ως «εγκληματικής συμμορίας» και όχι ως πολιτικού φαινομένου αδυνατεί να αναχαιτίσει την επέλαση της φαιάς πανώλους…
Η άνοδος της Χρυσής Αυγής οφείλεται, κυρίως, στην προϊούσα οικονομική κρίση και στη χυδαία εκμετάλλευση του Μεταναστευτικού – υπαρκτού θέματος και μείζονος. Τα δύο αυτά, μαζί με τη διαφθορά, την αδιαφάνεια και την ατιμωρησία παρέδωσαν πλήρως απαξιωμένο το πολιτικό σύστημα και τα πολιτικά υποκείμενα. Κι έτσι αναδείχθηκε και η Χρυσή Αυγή.
Ο σαρωτικός πρωτογονισμός της, της προσδίδει ρόλο Ηρακλή μπροστά στους στάβλους του Αυγείου. Αξιοποιεί και εκμεταλλεύεται την παρεμβατική αδυναμία του κράτους (π.χ. στο θέμα της ασφάλειας) και βλέπει τη συμπεριφορά της να επιβραβεύεται από τις αλαφιασμένες μάζες, διότι «ο φασισμός είναι το όπιο των δυστυχισμένων». Έστω, μέρους αυτών.
Με μια αξιοπρόσεκτη διαφορά: ελάχιστοι οπαδοί και θιασώτες της ταυτίζονται ιδεολογικά με αυτήν. Σχεδόν κανένας δε λέει ότι είναι φασίστας ή νοσταλγός των ναζί.
Οι κοινωνίες συμπεριφέρονται όπως τις εκπαιδεύει η κεντρική εξουσία και ανάλογα με τις συνθήκες, όπως αυτές διαμορφώνονται. Μια ματιά στην ιστορία, είναι αρκούντως διαφωτιστική.
Θα αποβεί ολέθρια οιαδήποτε απόπειρα να τεθεί εκτός νόμου η Χρυσή Αυγή, να ποινικοποιηθεί ο λόγος της ή να αποκλεισθεί από τα ΜΜΕ.
Πρώτον, διότι όλες οι απόψεις, ακόμη και εκείνες που στάζουν μίσος, οι ασεβείς, οι εξοργιστικές, εκείνες που αμφισβητούν την Ιστορία, όλες, ακόμη και οι πιο ανατριχιαστικές, πρέπει να ακούγονται. «Μια γνώμη δεν είναι ποτέ έγκλημα», υπενθυμίζει ο Ραούλ Βανεγκέμ. Αντίθετα, η απαγόρευση προσδίδει φωτοστέφανο ήρωα και κυνηγημένου στους στυγερούς θύτες, όπως θα συμβεί με τους χιτλερίσκους της Χρυσής Αυγής.
Και δεύτερον, διότι ο φασισμός δεν αντιμετωπίζεται με τα ίδια του τα όπλα, δηλαδή τις απαγορεύσεις και την ολοκληρωτική λογική.