Λόγω της διάβρωσης των ακτών από τη θάλασσα
Με το φόβο να μη χάσουν τη γη κάτω από τα πόδια τους, όχι μεταφορικά, αλλά κυριολεκτικά, ζουν, όποτε ανταριάζει η θάλασσα με νοτιοδυτικούς και βορειοανατολικούς ανέμους, οι κάτοικοι της περιοχής «Άη Γιάννης» στο Πεταλίδι.
Και όχι αναίτια, καθώς η διάβρωση της ακτής έχει προχωρήσει σε ιδιαιτέρως ανησυχητικό σημείο, αφού «τρώει» σιγά σιγά και τα θεμέλια των σπιτιών, που μέχρι πριν από μια δεκαετία περίπου βρίσκονταν σε ικανή απόσταση από τη θάλασσα.
Ήδη από το 2006 οι κάτοικοι 17 οικιών στην περιοχή είχαν εκφράσει την ανησυχία τους προς το Δήμο Πεταλιδίου, συγκεντρώνοντας υπογραφές, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τα χρόνια πέρασαν και βλέποντας πως το πρόβλημα διογκώνεται, αποφάσισαν να ζητήσουν τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων κατά του Ελληνικού Δημοσίου.
Ζητούν πρόχειρο λιμενικό έργο
Η υπόθεση εκδικάστηκε τον Ιούλιο στο Πρωτοδικείο Καλαμάτας, με τους κατοίκους να ζητούν την έκδοση απόφασης για την κατασκευή έργου προστασίας των ιδιοκτησιών τους, που έχουν υποστεί ζημιές εξαιτίας του κυματισμού της θάλασσας στην περιοχή από τη «Βρύση του Ψεύτη» έως το ύψος του σημερινού δημοτικού καταστήματος. Συγκεκριμένα, επιθυμούσαν να τους επιτραπεί η εκτέλεση ενός πρόχειρου λιμενικού έργου με την κατασκευή προβόλων, οι οποίοι θα μείωναν τον κυματισμό της θάλασσας και θα επέτρεπαν την κατασκευή παραλίας, που έχει υποχωρήσει, με σκοπό να σχηματιστεί αμμουδιά και να αποφευχθεί η περαιτέρω ζημία στην παραλία και, κατά συνέπεια, στις περιουσίες τους.
Με το σχηματισμό προσάμμωσης οι πρόβολοι θα απομακρυνθούν, ενώ με τον τρόπο αυτό εκτιμούν ότι θα δοθεί άμεση λύση στο πρόβλημα, αφού για να ξεκινήσει μια κανονική διαδικασία και να ολοκληρωθεί, απαιτείται ικανό χρονικό διάστημα. Αν δε γίνει κάποιο έργο, οι ιδιοκτησίες τους θα εξαφανιστούν.
Στην περιοχή
Βρεθήκαμε χθες στην περιοχή, έπειτα από επικοινωνία κατοίκων με την εφημερίδα. Μπορεί οι καιρικές συνθήκες να μην ήταν χειμωνιάτικες, αλλά ήταν ιδιαιτέρως ορατά τα σημάδια της διάβρωσης. Χρέη «ξεναγού» ανέλαβε η κα Αναστασία Μαρκοπούλου, η οποία μας πληροφόρησε πως κατά την άποψή της το πρόβλημα προέκυψε, όταν υποχώρησαν οι ογκόλιθοι που είχαν τοποθετηθεί στην περιοχή του «Φάρου».
Θυμήθηκε ότι προ δεκαετίας η θάλασσα απείχε περισσότερα μέτρα από τα σπίτια και δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις όπου οι οικογένειες της περιοχής συγκεντρώνονταν στην παραλία και διασκέδαζαν.
Σήμερα δεν υπάρχει παραλία και η κατάσταση, όπως μας είπε, είναι πολύ επικίνδυνη.
Η δύναμη των στοιχείων της φύσης είναι αδάμαστη και προκαλεί συνέχεια ζημιές. Στο χώρο είδαμε μεγάλο τμήμα μιας μάντρας να έχει υποχωρήσει και να έχει τσιμεντοστρωθεί σε μια προσπάθεια να μην το παρασύρει η θάλασσα. Είδαμε, επίσης, μια στρώση τσιμέντου στο δρόμο προς τη θάλασσα (από συνεργεία του Δήμου, όπως μάθαμε), ως μπάλωμα, μια σπασμένη τσιμεντένια περίφραξη, αλλά και μια τρύπα στο έδαφος.
Πολλά από τα έργα επιδιόρθωσης των ζημιών έγιναν από τους ιδιοκτήτες των οικιών για τις οποίες υπήρχε δυνατότητα πρόσβασης μηχανημάτων. Όμως, στις περισσότερες των περιπτώσεων αυτή η δυνατότητα εκλείπει και η μοναδική ελπίδα είναι να επιτραπεί το πρόχειρο λιμενικό έργο που ζητούν, αλλά και να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για μια πιο μόνιμη αντιμετώπιση του θέματος.
Τα χτυπήματα των κυμάτων προκαλούν «σεισμό»
Πώς είναι, όμως, να ζει κάποιος εκεί; «Πέρσι, με την κακοκαιρία, τα φύκια που μεταφέρονταν από τα κύματα, μου κάλυψαν το μισό κήπο. Το ύψος των κυμάτων φτάνει έως και τα τρία ή και περισσότερα μέτρα, ενώ κάθε σκάσιμο του κύματος στα θεμέλια του σπιτιού είναι σαν σεισμός», σημείωσε η κα Μαρκοπούλου και κατευθείαν η περιγραφή μού θύμισε καταστάσεις που είχα βιώσει ο ίδιος στο Ακρογιάλι, πριν από την υλοποίηση των έργων.
Η ίδια επισήμανε πως όλα τα σπίτια της περιοχής έχουν κατασκευαστεί με νόμιμες άδειες και τα περισσότερα κατοικούνται κυρίως το καλοκαίρι, όταν οι καιρικές συνθήκες είναι ευνοϊκές. Αν και το σπίτι της κατασκευάστηκε προ 25ετίας, κατοικεί μόνιμα σε αυτό τα τελευταία 7 χρόνια και έχει αντιμετωπίσει αρκετές και δύσκολες καταστάσεις.
Μας περιέγραψε δε περιστατικό όπου γείτονας το χειμώνα είχε βρεθεί στο παραλιακό του σπίτι και είχε βγει σε εξωτερικό χώρο, προκειμένου να μιλήσει στο κινητό τηλέφωνο με τη σύζυγό του και να της περιγράψει την κατάσταση. Κι έτσι όπως μιλούσαν, ήρθαν τα νερά από τα κύματα και τον έβρεξαν.
Το δικαστήριο η μόνη ελπίδα
Μόνη ελπίδα πλέον είναι η απόφαση του δικαστηρίου, προκειμένου να υπάρχει και νομιμότητα στις ενέργειες που θα ακολουθήσουν με την κατασκευή των πρόχειρων λιμενικών έργων. Όμως, η απόφαση δεν έχει ακόμη εκδοθεί. «Υπολογίζαμε ότι από τον Ιούλιο έως και τον Σεπτέμβριο θα είχαμε την απόφαση στα χέρια μας και θα ήταν εύκολο να εκτελεστούν οι όποιες εργασίες. Τώρα που χειμώνιασε και η θάλασσα “ανεβαίνει”, δεν μπορεί να γίνει τίποτε, παρά μόνο να περιμένουμε και να ελπίζουμε ότι δε θα χαθεί κάποια ζωή ή η περιουσία μας», ανέφερε.
Είπε, επίσης, πως για τα προβλήματα που υπάρχουν στην περιοχή είναι γνώστης ο δήμαρχος Μεσσήνης, ενώ πρόσθεσε πως περιμένει την υλοποίηση των προεκλογικών του εξαγγελιών στην πλατεία του Πεταλιδίου, σύμφωνα με τις οποίες θα διατίθετο ποσό για μια πρόχειρη κατασκευή, ώστε να προφυλαχθούν άμεσα οι περιουσίες, αλλά το ποσό αυτό δεν έχει ακόμη διατεθεί.
Τέλος, έκανε κουβέντα για διαχρονική εγκατάλειψη της συγκεκριμένης περιοχής.
Περνούσε παραλιακός δρόμος
Στο χώρο βρέθηκε και ο κ. Δικαίος Ιατρόπουλος, ο οποίος θυμήθηκε πως στο σημείο που φτάνει σήμερα η θάλασσα, στις περιφράξεις των σπιτιών, βρισκόταν κατά το παρελθόν ένας παραθαλάσσιος δρόμος, που συνέδεε την περιοχή με το Πεταλίδι, αλλά και τη Μεσσήνη από το παραλιακό της μέτωπο. Μας έδειξε δε και ένα σημείο μέσα στη θάλασσα, περί τα 40 -50 μέτρα μακρύτερα από εκεί που βρισκόμασταν, σημειώνοντας πως η θάλασσα βρισκόταν τότε σε εκείνο το σημείο.
Από το καλοκαίρι στο… χειμώνα
Με το θέμα είχαμε ασχοληθεί ξανά, κατά την εκδίκαση της αίτησης λήψης ασφαλιστικών μέτρων. Τότε, μας είχε ενημερώσει ο δικηγόρος Γ. Φουσέκης, ο οποίος άσκησε πρόσθετη παρέμβαση εκ μέρους του Δήμου Μεσσήνης υπέρ των κατοίκων και είχε αναφέρει, ανάμεσα σε άλλα, πως ο Δήμος Μεσσήνης θα συνδράμει την προσπάθεια στα μέτρα των δυνατοτήτων του, ενώ το κόστος της παρέμβασης υπολογίζεται μεταξύ 30-50.000 ευρώ.
Κατά την κατάθεση δε των προτάσεων, το Ελληνικό Δημόσιο υποστήριξε πως πρέπει να ακολουθηθεί η νόμιμη διαδικασία.
Η απόφαση αναμενόταν να εκδοθεί περί τα τέλη Αυγούστου. Όμως, σε χθεσινή μας επικοινωνία με τον κ. Φουσέκη πληροφορηθήκαμε πως δεν υπάρχει κάτι νεώτερο και το χειρότερο είναι ότι ήδη βρισκόμαστε στο χειμώνα…
Του Χάρη Χαραλαμπόπουλου
Φωτό: Στασινός Μουτσούλας
