Τις έντονες διαμαρτυρίες των κατοίκων και του εκπροσώπου της Τοπικής Κοινότητας Περδικονερίου έχει προκαλέσει το γεγονός ότι από τον Αύγουστο έχουν σταματήσει οι εργασίες βελτίωσης, ανάπλασης και διαμόρφωσης κοινόχρηστου δημοτικού χώρου πλατείας και χώρου του σχολείου στο χωριό. Ένα έργο που για να ξεκινήσει πέρασε από σαράντα κύματα, μπήκε και βγήκε σε προγράμματα, προηγούμενες Δημοτικές Αρχές έλεγαν ότι έχουν εξασφαλισμένες χρηματοδοτήσεις αλλά δεν είχαν, όπως αποδείχτηκε, και το περίμεναν χρόνια ολόκληρα, με τη μελέτη να είναι δωρεά στον πρώην Δήμο Κυπαρισσίας!
Όπως τονίζουν, ο εργολάβος έχει σταματήσει τις εργασίες και το έργο είναι παρατημένο, ενώ παρά τα επίμονα ερωτήματά τους για το τι συμβαίνει και τι θα γίνει, οι απαντήσεις που παίρνουν από το Δήμο και τον εργολάβο είναι ότι δεν έχει πληρωθεί ο δεύτερος. Μιλώντας, δε, στο «Θ» ο εκπρόσωπος της Τ.Κ. Περδικονερίου, Σωκράτης Καναβός, κάνει λόγο για κακοτεχνίες!
Σημειώνουμε ότι το έργο «Βελτίωση, ανάπλαση και διαμόρφωση κοινόχρηστου δημοτικού χώρου πλατείας και χώρου σχολείου στην Τ.Κ. Περδικονερίου Δήμου Τριφυλίας» είναι ενταγμένο στο Μέτρο 322 «Ανακαίνιση και ανάπτυξη των χωριών» του Προγράμματος «Αγροτική Ανάπτυξη της Ελλάδας 2007-2013», με δικαιούχο το Δήμο Τριφυλίας και συνολικό προϋπολογισμό 404.670 ευρώ.
Όπως είπε ο κ. Καναβός, «από τις 10 του Αυγούστου έχουν παρατήσει το έργο κι έχουν φύγει. Όσες φορές επιχειρήσαμε να μιλήσουμε με την τεχνική υπηρεσία του Δήμου, μας είπαν ότι δεν έχουν πληρωθεί και γι’ αυτό έχουν σταματήσει. Μιλήσαμε με τους εργολάβους, λέει “δεν έχουμε πληρωθεί”, το ’χουν παρατήσει. Δε μας λένε, τουλάχιστον, “το παρατήσαμε και φεύγουμε ή δε μας πληρώνουν ή δεν έχουν λεφτά”. Να ξέρουμε κι εμείς τι θα κάνουμε.
Τη μία κολώνα, τη βάζουν πάνω στην άμμο, έπεσε, η άλλη έγειρε αποδώ, τα φρεάτια κουφώσανε από κάτω. Εδώ πέρα γίνεται ένα αλαλούμ! Δεν είναι έργο αυτό! Τα πλακάκια τα βάλανε, αλλά όσα δεν τα στοκάρανε, ξεκολλάνε. Ανεβαίνουν πάνω αυτοκίνητα, ανεβαίνουν παιδιά και ξεκολλάνε. Τι γίνεται; Τα ’χουν παρατήσει μες στο δρόμο, δεν μπορεί να περάσει ή να παρκάρει ένα αυτοκίνητο. Να μας πουν, επιτέλους, τι θα κάνουν! Ή το φτιάχνουν ή το σταματοούν και φεύγουν.
[…] Όταν ήρθαν για να ξεκινήσει το έργο, είχαμε κάτι κούνιες εδώ. Είχε βάλει ο Σύλλογος, χρόνια, κούνιες. Πήρανε τις κούνιες, τις πετάξανε σ’ ένα χωράφι δίπλα, ξένο. Μας παραχώρησαν, λέει, ένα χώρο, μας υπέδειξαν ότι αυτός ο χώρος θα ’ναι για κούνιες. Ποιος θα τις βάλει τις κούνιες; Λέει, “δεν προβλέπει ούτε η μελέτη ούτε ο εργολάβος να βάλει κούνιες”. Να τις βάλετε, λέει, εσείς. Και ποιος τους είπε ότι εμείς έχουμε λεφτά να αγοράζουμε συνέχεια κούνιες και ό,τι χρειάζεται η παιδική χαρά; Ούτε το φτιάξανε το κομμάτι αυτό, να πούμε, φτιάξτε το τουλάχιστον, να βάλουμε δυο κούνιες, να ’ρθούνε δυο παιδάκια. Τα παράτησαν έτσι και φύγανε.
Από τις 10 Αυγούστου τα ’χουν παρατήσει και έφυγαν. Δεν έχουν εμφανιστεί καθόλου. Πήραμε τηλέφωνο, πήρα τους εργολάβους, πήρα την τεχνική υπηρεσία, όλοι λένε ότι “έχουν κολλήσει, δεν τους πληρώνουν”. Ωραία. Πέρασε ο Αύγουστος, πέρασε ο Σεπτέμβρης, πέρασε ο Οκτώβρης, μπήκε Νοέμβρης. Ή τους πληρώνουν, έρχονται και ξεκινούνε το έργο και τελειώνουν ή το παρατάνε; Να ξέρουμε κι εμείς τι θα γίνει».
Του Ηλία Γιαννόπουλου