Με τον πλέον επίσημο τρόπο η Δημοτική Αρχή Τριφυλίας επιβεβαίωσε το σχόλιό μας στο «Θ» για τους αποτυχόντες υποψηφίους των συνδυασμών των δημάρχων. Προφανώς, για να τους απαλύνουν την πίκρα της αποτυχίας εκλογής, τους ορίζουν ως μέλη στα Νομικά Πρόσωπα των Δήμων.
Από αυτή την πρακτική, αυτό το σύνηθες και διαρκώς επαναλαμβανόμενο «τετριμμένο», δεν ξέφυγε ούτε η νέα Δημοτική Αρχή Τριφυλίας. Μάλιστα, όχι μόνο δεν ξέφυγε, αλλά συνέχισε την ίδια τακτική και πρακτική σε βαθμό τέτοιο που ξεπερνά κάθε προηγούμενο στα αυτοδιοικητικά δρώμενα της Τριφυλίας!
Και οι προηγούμενες Δημοτικές Αρχές στην περιοχή όριζαν ως μέλη σε διοικήσεις νομικών προσώπων αποτυχόντες υποψηφίους των συνδυασμών των δημάρχων, αλλά όριζαν και κάποιον άλλον, «δικό» τους πάντα, που δεν ήταν υποψήφιος.
Στις νέες διοικήσεις, στο Φορέα Κοινωνικής Προστασίας – Αλληλεγγύης – Αθλητισμού και την Κοινωφελή Επιχείρηση Παιδείας, Πολιτισμού, Αλληλεγγύης, Περιβάλλοντος, που ορίστηκαν στην προχθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Τριφυλίας, σχεδόν όλα τα μέλη, ως πολίτες – δημότες, είναι αποτυχόντες και αποτυχούσες να εκλεγούν υποψήφιοι του συνδυασμού του δημάρχου Τριφυλίας, Παναγιώτη Κατσίβελα!
Θα πει κάποιος ότι δικαίωμα του δημάρχου είναι να ορίζει όποιον θέλει και αφού αυτό συμβαίνει, καλά έκανε και όρισε ανθρώπους που ο ίδιος είχε κρίνει κατάλληλους και γι’ αυτό τους είχε υποψηφίους στο συνδυασμό του! Κάποιος άλλος, όμως, μπορεί να πει ότι οι αποτυχόντες, κρίθηκαν από το λαό και ο λαός δεν τους έκρινε και τόσο κατάλληλους, γι’ αυτό και δεν εξελέγησαν, σε αντίθεση με άλλους συνυποψηφίους τους που εξελέγησαν δημοτικοί σύμβουλοι!
Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι το καινούργιο στο Δήμο δεν μπορεί να έρθει με παλιές και ξεπερασμένες τακτικές και πρακτικές και ότι αυτό που συνέβη έρχεται σε πλήρη αντίφαση και ουσιαστικά ακυρώνει όλες τις εξαγγελίες της Δημοτικής Αρχής για άλματα μεγαλύτερα απ’ τη φθορά, καθώς αυτή η φθορά στο Δήμο έχει επέλθει από κάτι τέτοιου είδους λογικές, πρακτικές και τακτικές που εφάρμοσαν οι προηγούμενες Δημοτικές Αρχές.
Ακόμη, οι θέσεις των μελών στις διοικήσεις των Νομικών Προσώπων του Δήμου από πότε θεσπίστηκαν για «βόλεμα» αποτυχόντων; Είναι τα Νομικά Πρόσωπα «στέγη» για τους αποτυχόντες υποψηφίους των συνδυασμών των δημάρχων; Από πότε ο τίτλος του αποτυχημένου να εκλεγεί, σημαίνει ότι ο αυτός είναι παντογνώστης και κάνει για κάθε «δοτή» θέση; Από πότε, δηλαδή, εκείνος που απέτυχε να εκλεγεί, γνωρίζει, επί του συγκεκριμένου, ζητήματα κοινωνικής πολιτικής ή ζητήματα πολιτισμού, όταν ούτε εξ αντικειμένου έχει τέτοιες γνώσεις, ούτε ποτέ του έχει ασχοληθεί με τέτοια ζητήματα και δεν έχει δείξει, τουλάχιστον, κάποια τέτοιου είδους ευαισθησία στη ζωή του μέχρι τώρα; Αυτό, ο ορισμός, δηλαδή, αποτυχόντων, δεν είναι πρώτα απ’ όλα και μειωτικός για τους ίδιους; Για τους ίδιους οι οποίοι φιλοδοξούσαν να εκλεγούν και να ασκούν διοίκηση στο Δήμο, για να προσφέρουν στον τόπο, και αντ’ αυτού, μετά την αποτυχία τους να εκλεγούν, τώρα ορίζονται ως μέλη, ουσιαστικά για να λένε «ναι» σε ό,τι λένε και «αποφασίζουν» οι εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι, που είναι μέλη και πρόεδροι στα Νομικά Πρόσωπα (που είναι και οι περισσότεροι σε κάθε Νομικό Πρόσωπο), και απλώς να υλοποιούν αποφάσεις άλλων Οργάνων, όπως το Δημοτικό Συμβούλιο που είναι εκλεγμένο;
Δεν είναι μειωτικό από ρόλο πρωταγωνιστή που διεκδικούσε κάποιος να συμβιβαστεί με το ρόλο κομπάρσου ή, και χειρότερα, το ρόλο απλού «κλακαδόρου»;
Μήπως, άραγε, η υποψηφιότητα και η όποια ενασχόληση με τα κοινά, δεν ήταν, τελικά, συνειδητή επιλογή και απόφαση για ανιδιοτελή προσφορά, αλλά, όπως λένε πολίτες, ουσιαστικά μόνο κίνητρό της ήταν η «μούρη», το «εφέ» και το «τουπέ του φαίνεσθαι»;
Του Ηλία Γιαννόπουλου
