Τα κλεμμένα μάρμαρα


Αυτές τις μέρες ακούστηκαν και πάλι κάποιοι Εγγλέζοι ιστορικοί και δημοσιογράφοι να αποκαλούν, με αναίδεια και απύθμενο θράσος, τα μάρμαρα του Παρθενώνα, «μάρμαρα του Έλγιν»! Και καλά, βέβαια, κάνουν, αφού εμείς δεν προσπαθήσαμε ποτέ να τα κάνουμε διεθνώς γνωστά τα μάρμαρα αυτά ως «τα κλεμμένα μάρμαρα του βάνδαλου Έλγιν», αποδίδοντας με απόλυτη ακρίβεια, αφενός μεν ονομασία που τους πρέπει, αφετέρου δε το χαρακτηρισμό που ταιριάζει αναμφισβήτητα στην ιεροσυλία και το βανδαλισμό εκείνου του αλήστου μνήμης απολίτιστου και βάρβαρου Εγγλέζου λόρδου (!!!) Έλγιν.
Δεν ξέρω αν είναι πρέπον ή όχι να διεκδικήσουμε την επιστροφή των κλεμμένων αυτών μαρμάρων του Παρθενώνα με νομικά μέσα. Η αλήθεια, όμως, είναι πως οι βρετανικές Αρχές δεν έχουν δείξει μέχρι τώρα να συγκινούνται από τις χιλιάδες εκκλήσεις του πνευματικού κόσμου και τα ακλόνητα επιχειρήματα επιφανών ιστορικών και αρχαιολόγων. Και πολύ φοβάμαι πως και η διαμεσολάβηση της UNESCO δε θα φέρει ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Πέραν, λοιπόν, των νομικών ή/και των λοιπών άλλων μέσων που θα αποφασίσουμε να χρησιμοποιήσουμε για το ζήτημα αυτό, καλό θα ήταν να προπαγανδίζουμε παράλληλα και τον απολίτιστο, αήθη, ληστρικό και βάρβαρο τρόπο που εχρησιμοποίησε ο ελεεινός εκείνος «φιλότεχνος» Εγγλέζος, για να αρπάξει με βάνδαλο τρόπο πολλά καλλιτεχνικά αριστουργήματα, από ένα μοναδικό σε ομορφιά μνημείο της ανθρωπότητας που υπήρχε στην υπόδουλη τότε Ελλάδα, πιστεύοντας πως έτσι θα μπορούσε ίσως να μεταλαμπαδεύσει λίγο πολιτισμό και στην πατρίδα του, την Αγγλία.
Οι αρχές και τα ΜΜΕ της Αγγλίας θα πρέπει να αντιληφθούν ότι τα συλημένα πολιτιστικά λάφυρα, από σκλαβωμένες χώρες, με τα οποία θέλουν να κοσμούν τα μουσεία τους, όχι μόνον δεν τους προάγουν πολιτιστικά, αλλά τους υποβιβάζουν στο επίπεδο των κλεπταποδόχων και των απολίτιστων βαρβάρων, γιατί μαρτυρούν και αποδεικνύουν ότι στερούνται παντελώς κάθε ίχνος σεβασμού προς την πολιτιστική κληρονομιά των άλλων χωρών και δε διαθέτουν και τη στοιχειώδη απαιτούμενη πολιτιστική ευαισθησία απέναντι στα μοναδικά μνημεία τέχνης της αρχαιότητας, όπως είναι τα αριστουργήματα της Ακρόπολης.
Ο πραγματικός πολιτισμός της κάθε χώρας αποδεικνύεται εμπράκτως μόνο από το δικό τους πολιτισμό και από τον ειλικρινή σεβασμό τους προς τα πολιτιστικά μνημεία των άλλων χωρών. Καθόλου από τα κλεμμένα πολιτιστικά αντικείμενα ξένων χωρών που τα έχουν τυχόν αρπάξει ή και αγοράσει, για να διακοσμούν με αυτά τα μουσεία τους.
Αν αυτό δε συμβαίνει, τότε δικαίως μπορεί ο καθένας να τους αποκαλεί αρχαιοκάπηλους, κλεπταποδόχους, ληστές, βάρβαρους και με άλλα πολλά παρόμοια διακοσμητικά επίθετα.
Κώστας Σπανός