Ένας Καλαματιανός «έβαλε τα γυαλιά» σε διεθνή διαγωνισμό – Αποτελεί συνέχεια της προσπάθειας ενός προγράμματος που σχεδίασε με τον επίσης νεαρό Καλαματιανό, Κ. Κουλοχέρη
Η κρίση «γεννά» επιχειρηματικές ιδέες και δημιουργεί ευκαιρίες, όπως η πρόταση ενός φοιτητή για την επίλυση του προβλήματος απορριμμάτων. Πρόκειται για τον Γιάννη Μουργή, 23 ετών, απόφοιτο του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος είναι ο νικητής του διαγωνισμού “Call to Innovation”- της παράλληλης δράσης του TedxAcademy.
Η ιδέα του Γ. Μουργή λέγεται “organery” και αποσκοπεί στην επίλυση του προβλήματος της διαχείρισης οργανικών απορριμμάτων με τρόπο καινοτόμο και αποδοτικό.
Η πρόταση αφορά στην ολοκληρωμένη συνοικιακή κομποστοποίηση με «έξυπνους» κάδους διαχείρισης που αναγνωρίζουν ψηφιακά το οργανικό DNA των απορριμμάτων. Επίσης, δίνονται κίνητρα για συμμετοχή στη διαδικασία, αφού το σύστημα επιστρέφει εμπράκτως πολλαπλά οφέλη σε κάθε συμμετέχοντα που ακολουθεί τους κανόνες (π.χ. εξαργύρωση πόντων με εκπτωτικά κουπόνια σε πολυκαταστήματα).
Οι στόχοι των εμπνευστών της ιδέας είναι: Η έναρξη ενός νέου μεγάλου παιχνιδιού για όλους τους πολίτες, το παιχνίδι της συλλογικής κομποστοποίησης με πόντους. Η εκπαίδευση για την προστασία του περιβάλλοντος μέσα από σύγχρονες εκπαιδευτικές εφαρμογές μετρήσιμου αποτελέσματος σε στοχευμένες ομάδες πληθυσμού. Η έμπρακτη χρηματική, κοινωνική και ηθική επιβράβευση των πολιτών που κομποστοποιούν και η αποθάρρυνση όσων δεν το κάνουν σωστά. Η μείωση ή εξάλειψη του κόστους διαχείρισης και συγκομιδής απορριμμάτων κάθε Δήμου. Η μείωση των εκπομπών ρύπων CO2, από την ανεξέλεγκτη ταφή ή καύση των απορριμμάτων. Η αύξηση της παραγωγικότητας της ελληνικής γης, συμπεριλαμβανομένων των πυρόπληκτων περιοχών.
Ο Γ. Μουργής θα φοιτήσει για 10 εβδομάδες στο Singularity University στη Silicon Valley. Εκεί, μαζί με 80 ακόμη νικητές από παρόμοιους διαγωνισμούς που διεξάγονται σε 30 χώρες, θα εκπαιδευτεί στις εφαρμοσμένες τεχνολογίες που θα βγουν στην αγορά στα επόμενα 10 χρόνια και θα διδαχθεί πώς να μετατρέψει την ιδέα του σε πράξη.
Το «Θ» επικοινώνησε με τον 23χρονο Καλαματιανό, ο οποίος μας είπε ότι ακόμα δεν έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος της επιτυχίας του προγράμματος. Μας τόνισε δε ότι είναι συνέχεια της ιδέας που ανέπτυξε με το φίλο του, επίσης από την Καλαμάτα, Κ. Κουλοχέρη, φοιτητή Δημοσιογραφίας στο Λονδίνο.
Σκοπός τους από την αρχή ήταν να σχεδιάσουν ένα σύστημα κομποστοποίησης το οποίο λειτουργεί σε επίπεδο γειτονιάς και στόχο έχει να μετατρέψει τον κοινό παραγωγό σκουπιδιών σε οικιακό παραγωγό κομπόστ και να τον συνδέσει με την αγορά, όπως, για παράδειγμα, με τους αγρότες, που έχουν ανάγκη από -ακριβό μάλιστα- λίπασμα.
Όπως ανέφερε ο Γ. Μουργής, το οικονομικό όφελος είναι συνολικό, «αφού θα εξοικονομούμε πόρους τόσο από τη διαχείριση των σκουπιδιών όσο και από την αποφυγή των σχετικών προστίμων από την Ε.Ε.».
Ο ξύλινος κομποστοποιητής που προβλέπει το σχέδιό τους έχει κόστος που δεν ξεπερνά τα 60 ευρώ.
Το δε σύστημα που προτείνουν λειτουργεί μέσα από την εγγραφή των ενδιαφερομένων σε μια πλατφόρμα και την απόκτηση πόντων ανάλογα με τη δραστηριότητά τους.
Απώτερος στόχος είναι η δημιουργία ενός αυτοδιαχειριζόμενου φορέα, που θα λειτουργεί αυτόνομα από την επίσημη Πολιτεία.
Μάλιστα, το σχέδιό τους βρέθηκε μεταξύ των 16 σχεδίων που επελέγησαν στο διαγωνισμό Καινοτομίας της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων.
Έχοντας ζήσει στο «πετσί» τους και οι δύο τις επιπτώσεις της ανορθολογικής διαχείρισης απορριμμάτων, ξεκίνησαν από το 2009 έρευνα με τη βοήθεια συμπατριωτών τους (Σταυρούλα Μπουλανίκη, Βασίλης Ραδιώτης, Σταυρούλα Τσιχλή, Θόδωρος Νικολακόπουλος). «Ήταν η καθημερινή κατάσταση που με κινητοποίησε», ομολογεί ο Κωνσταντίνος από το Λονδίνο. «Διαπιστώνω, όμως, ότι περιβαλλοντικά ζητήματα υφίστανται παντού: και ο Τάμεσης, για παράδειγμα, ρυπαίνεται από αστικά απόβλητα».
Ποια, όμως, είναι η ειδοποιός διαφορά της πρότασης των δύο Καλαματιανών; «Εμείς μιλάμε για ένα δίκτυο το οποίο θα καλύπτει όλη την Πελοπόννησο», εξηγεί ο 23χρονος Γιάννης. «Προτείνουμε την κομποστοποίηση σε επίπεδο γειτονιάς, δηλαδή τοποθέτηση ενός κομποστοποιητή ανά δέκα οικογένειες», προσθέτει ο ίδιος.
«Προσβλέπουμε να συσταθεί ένα σύστημα που να συνδέει τον παραγωγό σκουπιδιών με τον καταναλωτή κομπόστ».
