Η Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ στη Μεσσήνη για το Φεστιβάλ Αρχαίου Δράματος

Συζητήσεις με μορφές της Αριστεράς
που σημάδεψαν τον 20ό αιώνα
 
Ο συγγραφέας παρουσιάζει σήμερα στην Καλαμάτα το βιβλίο του στο «Public»
 
Επιμέλεια: Αντώνης Πετρόγιαννης
 
Ηγετικές μορφές της Αριστεράς, που με τη σκέψη και τη δράση τους σφράγισαν τις εξελίξεις τον 20ό αιώνα, ανακαλεί στο προσκήνιο ο Μίμης Ανδρουλάκης. Τίτλος του νέου βιβλίου του είναι «Όπλων κρίσις – νεκρικοί διάλογοι για την Αριστερά».
Ο συγγραφέας, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, υποτίθεται ότι επισκέπτεται τους πέντε συνομιλητές του στο σκοτεινό παλάτι του Άδη, όπου έχουν πια καταλύσει. Πρόκειται για τους: Ρούντολφ Χίλφερντινγκ (1877-1941), τον «τελευταίο θεωρητικό του σοσιαλισμού», όπως τον χαρακτηρίζει, Τζον Μέιναρντ Κέινς (1883-1946), που οι θεωρίες του για την απασχόληση και την ανεργία αποτελούν κλειδί για την αντιμετώπιση των σύγχρονων κρίσεων, Φρανσουά Μιτεράν (1916-1995), του Κοινού Προγράμματος Σοσιαλιστών – Κομμουνιστών στη Γαλλία, Ενρίκο Μπερλινγκουέρ (1922-1984) του Ιστορικού Συμβιβασμού, Ανδρέα Παπανδρέου (1919-1996) των σαρωτικών αλλαγών στην Ελλάδα της δεκαετίας του 1980.
Όλα αυτά τα σημαντικά θα γίνουν σήμερα το απόγευμα στις 7.00 στον πολυχώρο του «Public» στον πεζόδρομο της Αριστομένους, όπου ο συγγραφέας και βουλευτής θα παρουσιάσει το βιβλίο του και θα συνομιλήσει με το κοινό που θα παραβρεθεί.
Τα «φαντάσματα» των 5 συνομιλητών του Μίμη Ανδρουλάκη αναφέρονται στις εμπειρίες που απέκτησαν σε εποχές θυελλωδών κρίσεων.
Ο ίδιος παλεύει με το ερώτημα «Τι να κάνουμε;». Και δίνει απάντηση τουλάχιστον ως προς το μέλλον του ΠΑΣΟΚ, που έχει βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα: «Να επανιδρυθεί με ανοιχτά εκ του μηδενός όλα τα θεμελιώδη ζητήματα. Να ανασυγκροτηθεί το ιστορικό κοινωνικό μπλοκ που αντιπροσώπευε και να αναδιαταχθούν οι κοινωνικές συμμαχίες που αποτέλεσαν τη βάση του».
Αυτή την ιδέα της αναδημιουργίας του ΠΑΣΟΚ βάζει στο στόμα του ιδρυτή του, του Ανδρέα Παπανδρέου. Τον θέλει, μάλιστα, να κάνει ένα είδος αυτοκριτικής, λέγοντας πως κάτι τέτοιο «έπρεπε να είχε γίνει από το 1994». Με άλλα λόγια, ήταν ανάγκη ο ίδιος να πρωτοστατήσει στη μεγάλη εσωκομματική ανατροπή τουλάχιστον δύο χρόνια πριν πεθάνει.
Η κατά Ανδρουλάκη απάντηση του Ανδρέα είναι η εξής: «Λάθος ερώτηση σε λάθος άνθρωπο. Ποτέ δε θα άφηνα τα πράγματα να φτάσουν σε τέτοιο καταστροφικό σημείο. Θα αντιδρούσα έγκαιρα και καταλυτικά, διαφορετικά θα είχα εξαφανιστεί οριστικά από το προσκήνιο, θα επέστρεφα στο Μπέρκλεϊ (σ.σ. εννοεί ότι θα εγκατέλειπε την πολιτική)…».
Ο τίτλος του βιβλίου, «Όπλων κρίσις» είναι μια χαμένη τραγωδία του Αισχύλου. Αναφερόταν στον παροξυσμό που ξέσπασε στο στρατόπεδο των Αχαιών στην Τροία, όταν ο Οδυσσέας και ο Αίαντας αντιδίκησαν για την κληρονομιά των όπλων του σκοτωμένου Αχιλλέα. Αλλά και το «Νεκρικοί Διάλογοι» είναι το όνομα του φημισμένου έργου που έγραψε ο Λουκιανός.