Είχα κάποτε μια φίλη που είχε πάρει πτυχίο από το Πολυτεχνείο. Ήταν φαβορί. Το διέθετε το μυαλό η κοπέλα, μαζί με πείσμα και αφάνταστη εργατικότητα.
Το πακετάκι ήταν πλήρες…
Εξασφάλισε με την αποφοίτησή της και μια υποτροφία για το Μ.Ι.Τ.
Και αυτή σκεπτόταν αν ήθελε να πάει στην Αμερική ή όχι. Αν το Μ.Ι.Τ. ήταν για τα μέτρα της (!) και άλλα πολλά…
Τη σκέφθηκα χθες το απόγευμα. Και αν μπορούσα να της έδινα άλλο όνομα, σήμερα θα την ονόμαζα «Μεσσηνία».
Ένα δρόμο έχει κι αυτή για να απογειωθεί. Να ακολουθήσει την τουριστική και αγροτική ανάπτυξη.
Το κάνει; Ναι, θα μπορούσαν να απαντήσουν κάποιοι.
Μήπως αποσπασματικά;
Γιατί προγραμματισμός σημαίνει συλλογικό, καλομελετημένο σχέδιο πάνω απ’ όλα.
Τη μαγική λεξούλα «συλλογικό» μην την παραβλέπετε…
Το αποσπασματικό είναι χάσιμο χρόνου, δυνάμεων και χρημάτων.
Γιατί, όταν αναφερόμαστε στον τουριστικό και αγροτικό τομέα, μιλάμε για άπειρες δυνατότητες.
Ας ομονοήσουν, λοιπόν, φορείς και πολιτικοί προς χάριν αυτού του τόπου.
Όποιοι δεν το επιθυμούν, θα φέρουν καίρια την ευθύνη κι εμείς οφείλουμε να μην το ξεχάσουμε…
Α.Α.
Μονόδρομος με άπειρες δυνατότητες…
