Της Μαρίας Νίκα
Στη φήμη του καλαματιανού σύκου και στο brand name που έχει δημιουργήσει παγκοσμίως έγινε ιδιαίτερη αναφορά στην ημερίδα για την καλλιέργεια της συκιάς, που πραγματοποιήθηκε προχθές στο αμφιθέατρο «Αλέξανδρος Κουμουνδούρος», στην Καλαμάτα. Ωστόσο, αν δεν αυξηθεί η ποσότητα του παραγόμενου προϊόντος, κινδυνεύουμε να έχουμε όνομα, αλλά να μην έχουμε σύκα. Βλέπε ελιές Καλαμών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο γεωπόνος της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας Μεσσηνίας, Κυριάκος Σκούλικας, στην Ελλάδα παράγονται συνολικά περίπου 8.500 τόνοι σύκου, ενώ φέτος σε Μεσσηνία και Λακωνία η παραγωγή έφτασε μόλις τους 2.400, όταν το 1960 οι δύο νομοί παρήγαγαν 30.000 τόνους!
Στην ανάγκη αναδιάρθρωσης των γερασμένων συκεώνων αναφέρθηκε ο πρόεδρος της ΣΥΚΙΚΗΣ, Παναγιώτης Παπαγεωργίου, ενώ απηύθυνε κάλεσμα σε νέους ανθρώπους να ασχοληθούν συνειδητά με τη συκοκαλλιέργεια, που μπορεί να δώσει ένα καλό εισόδημα.
Ο γεωπόνος κ. Σκούλικας τόνισε το θέμα της ξηρασίας, που κάνει απαραίτητη πλέον την άρδευση, πράγμα το οποίο έχει ήδη καθυστερήσει, όπως είπε. Μάλιστα, παρατήρησε ότι η ξηρασία και η ελλιπής καλλιεργητική φροντίδα οδηγούν σε υποβάθμιση της ποιότητας, καθώς η επιδερμίδα του σύκου σκληραίνει, ενώ το εσωτερικό δε μελώνει αρκετά. Επίσης, πρότεινε ιδιαίτερη προσοχή στο πώς θα γίνουν οι νέες φυτεύσεις, καθώς στο παρελθόν σπαταλήθηκαν χρήματα για δημιουργία συκεώνων σε εντελώς ακατάλληλα σημεία.
Σε έργα που γίνονται σχετικά με την άρδευση αναφέρθηκαν ο δήμαρχος Μεσσήνης, Στάθης Αναστασόπουλος, καθώς και ο αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας, Παναγιώτης Αλευράς, ο οποίος μίλησε και για συνεργασία που έχει ξεκινήσει με τη Σχολή Γεωπονίας του ΤΕΙ Καλαμάτας, με σκοπό την ταυτοποίηση των ποικιλιών του σύκου.
Αναφερόμενος στην τεχνική της καλλιέργειας, ο γεωπόνος της ΣΥΚΙΚΗΣ, Ανδρέας Δερτιμάνης, σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι η συκιά, όσον αφορά στις θερμοκρασίες, αντέχει έως τους -8 και μέχρι τους 40 βαθμούς Κελσίου. Καλή θερμοκρασία για το καλοκαίρι είναι οι 30 – 35 βαθμοί. Η συλλογή του καρπού πρέπει να γίνεται στην πλήρη ωρίμανση, ενώ χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στη διαλογή και αποξήρανση.
Όσον αφορά στην παραγωγή: 1 στρέμμα με 20 δέντρα δίνει πάνω από 500 – 600 κιλά κάθε χρόνο για 55 έως 60 έτη. Πρότεινε, δε, τμηματική αναδιάρθρωση για να μην υπάρξει απώλεια εισοδήματος.
Στην τυποποίηση και τα συστήματα ποιότητας αναφέρθηκε ο γεωπόνος της ΣΥΚΙΚΗΣ Απόστολος Αγγελόπουλος, ενώ ο υπεύθυνος Εμπορίας, αν. διευθυντής της ΣΥΚΙΚΗΣ, Λάμπρος Λαγός, υπογράμμισε το γεγονός ότι πρόκειται για ένα απόλυτα φυσικό προϊόν, που δε δέχεται καμία χημική επεξεργασία, κανένα πρόσθετο, κανένα συντηρητικό. Είναι θρεπτικό, χωρίς λίπος, πλούσιο σε φυτικές ίνες, αντιοξειδωτικό, αποτελεί φυσική πηγή ενέργειας, ενώ 100 γρ. σύκου έχουν τόσο ασβέστιο όσο και 100 γρ. γάλα. Άρα, ένα εξαιρετικό προϊόν για ανθρώπους που αναζητούν την υγιεινή διατροφή.
Στην τυποποίηση, τη διακίνηση, την ιχνηλασιμότητα και τον ποιοτικό έλεγχο από το χωράφι μέχρι το ράφι, αναφέρθηκαν, μεταξύ άλλων, οι Ευαγγελία Κούρεντα και ο Φίλιππος Σέκκας, διευθύντρια της Διεύθυνσης Μεταποίησης Τυποποίησης και Ποιοτικού Ελέγχου του υπουργείου Γεωργίας και προϊστάμενος του Τμήματος Β΄ της ίδιας Διεύθυνσης αντίστοιχα.
Για τις Οργανώσεις Παραγωγών, τα χρηματοδοτικά εργαλεία και τα επιχειρησιακά προγράμματα, μίλησε η γεωπόνος της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας Μεσσηνίας, Κυριακή Αρχοντάκη, ενώ τις ομιλίες έκλεισε ο πρόεδρος της ΕΤΑΠ Πελοποννήσου και της Agrexpo S.A., Γιώργος Γκούμας, αναφερόμενος στο ρόλο του ιδιωτικού τομέα στην εμπορία και εξαγωγή σύκου. Κάλεσε την Πολιτεία και τους θεσμοθετημένους φορείς να στηρίξουν τους νέους παραγωγούς, έθεσε την ανάγκη εκπαίδευσής τους, μίλησε για καθορισμό ζωνών, εγγειοβελτιωτικά έργα, διευκόλυνση εξαγωγών μέσω της φορολογίας. «Η Πολιτεία μιλάει για εξαγωγές χωρίς να τις ενισχύει» είπε.
Χαιρετισμό στην εκδήλωση, που διοργάνωσαν Περιφερειακή Ενότητα και ΣΥΚΙΚΗ, απηύθυνε και ο βουλευτής της Ν.Δ., Δημήτρης Σαμπαζιώτης, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι το αμφιθέατρο ήταν κατάμεστο από κόσμο.
Σύκο δεν είναι μόνο το ξερό
Εν τω μεταξύ, κατά τη διάρκεια της ημερίδας, σε συνομιλία που είχαμε με την επιχειρηματία – τυποποιήτρια Εύα Βαλτζή, της ομώνυμης εταιρείας, σχολίασε το γεγονός ότι στη Μεσσηνία μιλάμε πάντα για το ξερό σύκο, αλλά ποτέ δε γίνεται αναφορά στο νωπό.
Σημείωσε ότι η δική της οικογενειακή επιχείρηση ασχολείται με το νωπό, είτε παρασκευάζοντας γλυκά και μαρμελάδες είτε διαθέτοντάς το φρέσκο όπως είναι στην αγορά. «Μιλάμε συνεχώς για το ξερό σύκο, λες και δεν υπάρχει το φρέσκο. Μα το ξερό από πού γίνεται; Υπάρχουν τίποτα ξεροσυκιές;» αναρωτήθηκε.
