Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Το έχουμε γράψει αρκετές φορές, το γράφουμε ακόμα μία. Τα «τίμια χέρια» για τα οποία κόπτονται τα… λεβεντόπαιδα του νεοναζιστικού εν Ελλάδι μορφώματος είναι γεμάτα με αίμα χιλιάδων συμπατριωτών μας. Και δεν πρόκειται να καθαρίσουν ποτέ.
Πάμε, όμως, παρακάτω. Η ελευθερία της έκφρασης υπάρχει ακόμα και όταν ο άλλος μιλάει για το απάνθρωπο. Οι ρατσιστικές, γεμάτες μίσος, περιφρονητικές απόψεις έχουν εξίσου δικαίωμα να εκφέρονται, όπως και κάθε άλλη. Καταδικαστέα δεν είναι τα λόγια, αλλά οι πράξεις, οι βιαιότητες που διαπράττονται από τους θιασώτες της βαρβαρότητας.
Η καλύτερη κριτική απέναντι στη βλακεία, την ατιμία και την αθλιότητα είναι να δημιουργείς καταστάσεις που αποτελούν αντίδοτό τους. Όταν απαγορεύεις κάτι, είναι σαν να δείχνεις περιφρόνηση γι’ αυτούς που το ακούν και προϋποθέτεις ότι είναι ανίκανοι να το απορρίψουν.
Η άνοδος του νεοναζισμού στην Ελλάδα οφείλεται, κυρίως, στην προϊούσα οικονομική κρίση και στη χυδαία εκμετάλλευση του μεταναστευτικού – θέματος υπαρκτού και μείζονος. Τα δύο αυτά, καθώς και η διαφθορά, η αδιαφάνεια, η ατιμωρησία, παρέδωσαν πλήρως απαξιωμένο το πολιτικό σύστημα και τα πολιτικά υποκείμενα. Το νεοναζιστικό μόρφωμα αξιοποιεί και εκμεταλλεύεται την παρεμβατική αδυναμία του κράτους (π.χ. στο θέμα της ασφάλειας) και βλέπει τη συμπεριφορά του να επιβραβεύεται από τις αλαφιασμένες μάζες, διότι «ο φασισμός είναι το όπιο των δυστυχισμένων». Έστω, μέρους αυτών.
Επειδή η οικονομική κρίση θα συνεχιστεί, το μόρφωμα δε θα παύσει να είναι εξόχως αντιμνημονιακό, επομένως συμβατό με το λαϊκό αίσθημα. Είναι καιρός να επανεξεταστούν ορισμένα δομικά στερεότυπα στο λόγο και τη συμπεριφορά της Αριστεράς. Επί παραδείγματι, η ακατανόητη δογματική αντιμετώπιση και αποδόμηση των εννοιών «έθνος» και πατρίδα, καθώς και οι περί εθνικισμού απλουστεύσεις.
Τέλος, θα αποβεί ολέθρια οιαδήποτε απόπειρα να τεθεί εκτός νόμου το… μόρφωμα, να ποινικοποιείται ο λόγος του ή να αποκλείεται από τα ΜΜΕ. Η απαγόρευση προσδίδει φωτοστέφανο ήρωα και κυνηγημένου στους στυγερούς θύτες, όπως θα συμβεί με τους χιτλερίσκους στην Ελλάδα. Και δεύτερον, διότι ο φασισμός δεν αντιμετωπίζεται με τα ίδια του τα όπλα, δηλαδή τις απαγορεύσεις και την ολοκληρωτική λογική.
