Αποκαλυπτική, τουλάχιστον για την οικονομική κατάσταση της επιχείρησης, ήταν η προχθεσινή συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΥΑΚ.
Όπως διαπιστώθηκε κατά τη διάρκεια συζήτησης σχετικού θέματος, το ταμείο της είναι τόσο εύρωστο, που μπορεί να επιχορηγεί μέχρι και εκδηλώσεις του Δήμου Καλαμάτας! Βέβαια, εδώ προκύπτει η ένσταση: γιατί αφού είναι τόσο καλά τα πράγματα η ΔΕΥΑΚ δεν προχωρά σε μείωση των τιμολογίων της, ώστε να ανακουφιστούν μια σειρά από οικογένειες του Δήμου Καλαμάτας, αλλά αυτό είναι, μάλλον, μιαν άλλη ιστορία.
Έτσι, προχθές το βράδυ, κατά τη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου, αποφασίστηκε κατά πλειοψηφία να επιχορηγήσει η ΔΕΥΑΚ το Δήμο Καλαμάτας με 70.000 ευρώ, χρήματα τα οποία ο Δήμος θα δώσει στην εταιρεία Interkulture για την πραγματοποίηση Φεστιβάλ Χορωδιών στην Καλαμάτα το 2015, καθώς και στην Εταιρεία Φίλων της Αρχαίας Θουρίας για ανασκαφές.
Την επιχορήγηση των 70.000 ευρώ ζήτησε εγγράφως από τη διοίκηση της ΔΕΥΑΚ ο δήμαρχος Καλαμάτας, Παναγιώτης Νίκας, βάσει της προσθήκης νέου άρθρου στο νόμο για την ίδρυση των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης, που λέει ότι οι Επιχειρήσεις αυτές μπορούν να επιχορηγούν το Δημόσιο, τους Δήμους και τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου για προγράμματα και υπηρεσίες πολιτιστικού χαρακτήρα ή κοινωνικούς σκοπούς.
Ο ίδιος νόμος λέει ότι η επιχορήγηση δεν μπορεί να υπερβαίνει το 5% των ετήσιων καθαρών τακτικών εσόδων. Να σημειωθεί ότι, όπως ανακοινώθηκε, το χρηματικό υπόλοιπο της επιχείρησης στις αρχές του 2014 έφτανε τα 2.300.000 ευρώ, παρά τις καθυστερήσεις στην πληρωμή των τιμολογίων της!
Την πρόταση καταψήφισε ο εκπρόσωπος των εργαζομένων και πρόεδρος του Σωματείου, Παναγιώτης Κουφαλάκος, σημειώνοντας ότι το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και γι’ αυτό δεν μπορεί να γίνεται πολιτική από την κάθε Δημοτική Αρχή.
Επίσης καταψήφισε ο σύμβουλος της μείζονος μειοψηφίας, Γιώργος Νταγιόπουλος, που τόνισε ότι η ΔΕΥΑΚ, εφόσον είναι εύρωστη, πρέπει να ανακουφίσει τους δημότες και να μειώσει τα τιμολόγιά της, για τα οποία υπογράμμισε ότι είναι πολύ ακριβά.
του Αντώνη Πετρόγιαννη
