Η Μάνη και η Καλαμάτα στη British Airways


Πριν από μερικές εβδομάδες o Guardian δημοσίευσε ένα μεγάλο άρθρο της Mary Beard. Η διακεκριμένη κλασική φιλόλογος, καθηγήτρια στο Cambridge, ταξίδεψε στο τρίτο πόδι της Χαλκιδικής για να ακολουθήσει τα «βήματα» του Αριστοτέλη στις καταπράσινες διαδρομές του Στρατονικού Όρους, μέχρι τα αρχαία Στάγειρα. «Σ’ αυτό το κομμάτι της Ελλάδας είδα παραλίες και απόλαυσα θέα στη θάλασσα για τα οποία αξίζει να… πεθάνει κανείς», έγραψε.
Στην ιστοσελίδα της εφημερίδας όπου ανέβηκε η αφήγησή της, η ανταπόκριση των Βρετανών αναγνωστών ήταν μεγάλη. «Η Χαλκιδική είναι πραγματικό διαμάντι!» σχολίασε ένας. «Η Κρήτη είναι το ομορφότερο μέρος στην Ελλάδα. Έχετε πάει;» ρώτησε κάποιος άλλος. «Σας ευχαριστώ, με εμπνεύσατε για τις επόμενες διακοπές μου», έγραψε ένας τρίτος.
Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος επιφανής Ευρωπαίος -της επιστήμης, των γραμμάτων, των τεχνών- εκθειάζει τις ομορφιές της χώρας μας. Όμως, τον τελευταίο καιρό η συχνότητα τέτοιων δημοσιευμάτων είναι εντυπωσιακή. Και μάλιστα από τους opinion leaders, τους ταξιδιωτικούς συντάκτες. Με το «μάγκωμα» των περασμένων ετών -λόγω επεισοδίων, ειδικά στην Αθήνα- να έχει παρέλθει, τα μεγαλύτερα διεθνή μέσα περιλαμβάνουν φέτος την Ελλάδα ανάμεσα στους πιο hot προορισμούς. Και οι τουρίστες ανταποκρίνονται. Δεν είναι τυχαίο ότι το πρώτο εξάμηνο της χρονιάς έκλεισε με αύξηση 17,1%, δηλαδή 760.000 επιπλέον αφίξεις στα αεροδρόμια της χώρας σε σχέση με το ίδιο διάστημα πέρυσι.
Το «Κ» επικοινώνησε με πέντε ταξιδιωτικούς ρεπόρτερ που με τα κείμενά τους για τη χώρα μας την κάνουν ακόμη πιο ελκυστική στα μάτια των υποψήφιων επισκεπτών της. Και ακούσαμε ενδιαφέρουσες ιστορίες για τη δική τους «ελληνική εμπειρία».
Ας δούμε μία:
 
Juliet Kinsman, Βρετανίδα
Περιοδικό High Life της British Airways, www.mrandmrssmith.com (θέματα τουρισμού πολυτελείας), Conde Nast Traveler
 
«Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να τρως σε ένα ελληνικό ταβερνάκι δίπλα στη θάλασσα». Για την Juliet η Ελλάδα κάθε άλλο παρά terra incognita είναι. Όποιος παρακολουθεί τα ταξιδιωτικά ρεπορτάζ της, διαπιστώνει ότι λίγα σημεία έχει αφήσει στο χάρτη της χώρας μας ανεξερεύνητα. Και πάντα στα κείμενά της αποτυπώνεται η αγάπη της για τον τόπο μας.
Πρόσφατα ταξίδεψε στην Πελοπόννησο, από τo Πόρτο Χέλι μέχρι τη Μονεμβάσια του Γιάννη Ρίτσου και από την Καρδαμύλη του Πάτρικ Λι Φέρμορ μέχρι την Καλαμάτα. Έγραψε στο inflight περιοδικό της British Airways για παραλίες με χρυσαφένια άμμο και τιρκουάζ νερά, για τα καταπράσινα φαράγγια του Ταϋγέτου, για πεδιάδες γεμάτες λιόδενδρα.
«Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο στον κόσμο από το να τρως στο ταβερνάκι ενός ελληνικού χωριού, δίπλα στη θάλασσα, με τα χταπόδια να ξεραίνονται στον ήλιο, κρεμασμένα πάνω από το τραπέζι σου».
Επιστρέφοντας στην Αθήνα, ενθουσιάστηκε με την πλατεία Αγίας Ειρήνης. «Πριν από λίγα χρόνια, οι τουρίστες απέφευγαν τα… κακομοιριασμένα σοκάκια νότια της πλατείας Συντάγματος. Σήμερα, αυτή η περιοχή έχει γίνει ένας ασφαλής παράδεισος για τους χίπστερ, με νέα μαγαζιά να ξεφυτρώνουν σχεδόν κάθε εβδομάδα!».
H ίδια δε φοβήθηκε ποτέ, όπως τόνισε στην κουβέντα μας. «Ακόμη κι όταν μια μέρα, βγαίνοντας από τη “Μεγάλη Βρετανία”, έπεσα πάνω σε κάποια μικροεπεισόδια με διαδηλωτές, δεν αισθάνθηκα ότι κινδυνεύω. Αλλά είναι τόσο σπάνια πια τέτοια γεγονότα. Η ένταση έχει φύγει, το κοινό στο εξωτερικό δε βομβαρδίζεται πια με αρνητικές εικόνες. Η αίσθησή μου είναι ότι η Ελλάδα έγινε ξανά δημοφιλής προορισμός, όχι μόνο για το μέσο Ευρωπαίο, αλλά και για τους οικονομικά ισχυρούς. Ποτέ ο τουρισμός πολυτελείας δε γνώριζε στη χώρα σας την άνθηση που γνωρίζει σήμερα…»
Ποιες είναι, κατά τη γνώμη της, οι λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά; «Να βρει ο τουρίστας κάτι μοναδικό. Εγώ ποτέ δε θα ξεχάσω την υπέροχη ξενάγηση που μου έκανε στην Αθήνα η Ελίνα, μια κοπέλα από την ομάδα Dopios. Είδα την πόλη πραγματικά σαν ντόπιος και αυτό είναι ανεκτίμητο!».