Πολλές αιχμές από τον ανεξάρτητο βουλευτή Νίκο Νικολόπουλο
Επιμέλεια: Αντώνης Πετρόγιαννης
Απέδωσε καρπούς και έθρεψε προσδοκίες, απ’ ό,τι φαίνεται, η επίσκεψη του γενικού γραμματέα Έργων στην Πάτρα. Συγκεκριμένα, ο κ. Στράτος Σιμόπουλος ήταν και σαφής και ζεστός και αποτελεσματικός, αναφερόμενος στο έργο της Ολυμπίας Οδού: «Κανένα τμήμα του έργου δε θα απενταχθεί ή θα εξαιρεθεί. Αυτό που μπορεί να συμβεί είναι να πάμε χρονικά λίγο πίσω και ενδεχομένως κάποιο τμήμα να περάσει στην επόμενη προγραμματική περίοδο (2014-2020), ως έργο – γέφυρα.
Πάντως, το έργο θα γίνει σε όλο του το μήκος, όπως έχει σχεδιαστεί, δηλαδή από την Κόρινθο ως την Πάτρα, τον Πύργο και την Τσακώνα. Η πολιτική απόφαση αυτό λέει και σε αυτό δεν έχει αλλάξει τίποτα».
Ο υπουργός Ανάπτυξης, όμως, Κωστής Χατζηδάκης έχει τοποθετηθεί δημοσίως τελείως διαφορετικά στο συγκεκριμένο θέμα, «δείχνοντας» ως ασφαλέστερο σενάριο αυτό της κατασκευής του αυτοκινητόδρομου μέχρι την Πάτρα και υπό προϋποθέσεις μέχρι τον Πύργο.
Μπορεί, βέβαια, ο αρμόδιος υπουργός Κωστής Χατζηδάκης να δηλώνει ικανοποιημένος για το σύνολο των οδικών αξόνων της χώρας που «ενώ είχαν παγώσει» αυτός «πέτυχε» μια συμφωνία για την επαννεκίνησή τους, υπουργοί της κυβέρνησης, τα υπόλοιπα κόμματα, αλλά και αιρετοί είναι εξοργισμένοι, γιατί ομόφωνα διαπιστώνουν πως η «Ολυμπία Οδός» γίνεται «θύμα» της κερδοσκοπικής «βουλιμίας».
Όπως υποστηρίζει σε ερώτησή του ο ανεξάρτητος βουλευτής Ν. Νικολόπουλος, «εάν υπογραφεί μια τέτοια λεόντειος συμφωνία
κανέναν δεν πείθει, ό,τι και να λέει ο υπουργός, πως το τμήμα Πάτρα-Πύργος-Τσακώνα δεν εγκαταλείφθηκε, παρά τη συμβατική υποχρέωση των εθνικών και ξένων εργολάβων! Στη νέα συμφωνία επιδεικνύεται σκανδαλώδης εύνοια στις εταιρείες, που οδηγεί σε ολέθρια αποτελέσματα και καταδικάζει τη Δυτική Αχαΐα και ολόκληρη την Ηλεία.
Όσοι “μαγειρεύουν” τη μεταβολή των όρων των συμβάσεων των μεγάλων οδικών αξόνων, θα πρέπει να ξαναδιαβάσουν- πιο προσεκτικά αυτή τη φορά- το κατηγορητήριο του εισαγγελέα εναντίον της ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ και ΕΡΓΟΣΕ Α.Ε., που συμπεριλαμβάνει στις βαριές κατηγορίες και την παράλειψη είσπραξης ποινικών ρητρών, για όσες κατέπεσαν ή έπρεπε να καταπέσουν, (όπως στην “Ολυμπία Οδό”), τη διπλοπληρωμή εργασιών που είχαν ήδη τιμολογηθεί, την παράνομη καταβολή αποζημιώσεων κ.ά. Εκεί θα βρουν πολλές ομοιότητες.
Καλείται το υπουργείο να επανεξετάσει την απαράδεκτη υποχώρησή του απέναντι στους μεγαλοεργολάβους και να απαντήσει σε κάποια ερωτήματα: Έχει ζητήσει γνωμάτευση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους για τη δυνατότητα υπογραφής νέων συμβάσεων με διαφορετικά φυσικά αντικείμενα;
Γιατί δεν κατέρριψε τις εγγυητικές επιστολές και δεν ενεργοποίησε τις ποινικές ρήτρες, προκειμένου να ασκήσει πίεση ισχυρή και πραγματική στις αντισυμβαλλόμενες κοινοπραξίες ώστε να ολοκληρώσουν το έργο της Ολυμπίας Οδού όπως έχουν υποχρέωση από το πλαίσιο της σύμβασης παραχώρησης, χωρίς την τροποποίησή της και χωρίς μειώσεις στο φυσικό και τεχνητό αντικείμενό της;
Με ποιο νομικό, ηθικό, πολιτικό δικαίωμα συζητάται το ενδεχόμενο ο αυτοκινητόδρομος να σταματήσει στην Πάτρα και να μη φτάσει στην Τσακώνα;».
